BULDOG FRANCUSKI - OPIS RASY I PREDYSPOZYCJE DO CHORÓB
O czym przeczytasz w artykule:
Buldog francuski – opis rasy i predyspozycje do chorób. Psy tej rasy przeszły drogę od prostych ludzi z Paryża: rzemieślników, kramarzy i dziewek ulicznych, aż do najsłynniejszych salonów królewskich w Anglii. Sympatyczny wygląd i miły charakter powodują, że Buldog francuski cieszy się niesłabnącą popularnością na całym świecie. Ze względu na proporcje ciała należy on niestety do ras trudnych w hodowli. Porody naturalne są rzadkością, ze względu na dużą głowę i wąską miednicę. Wiele psów tej rasy ma trudności z oddychaniem, są też wrażliwe na upał i chrapią we śnie. Nadaje się do utrzymywania w mieszkaniu, nie lubi przesadnie długich spacerów i mało szczeka.
BULDOG FRANCUSKI: CHARAKTER
- Buldog francuski jest typowym psem do towarzystwa.
- Jest inteligentny, o miłym usposobieniu, delikatny i przymilny.
- Chodzi chętnie na spacery, ale nie bardzo lubi biegać.
- Uważny, chętny do zabawy, mało szczeka.
- Lubi dzieci i jest w stosunku do nich cierpliwy.
- Uważany za dobrego psa dla seniorów.
- Choć pochodzą od psów walczących zostały wyselekcjonowane i hodowane dla spokojnego i stabilnego temperamentu.
- Jest łatwy w pielęgnacji i niekłopotliwy w utrzymaniu.
WZORZEC: BULDOG FRANCUSKI FCI Standard N° 101 / 03.11.2014
- BULDOG FRANCUSKI
- Pochodzenie: Francja.
- Użytkowość: Pies ozdobny i do towarzystwa.
- Klasyfikacja FCI: Grupa 9 Psy ozdobne i do towarzystwa. Sekcja 1.1 Małe molosowate. Bez prób pracy.
- Krótki rys historyczny: Buldog francuski najprawdopodobniej pochodzi od małych buldogów angielskich przybyłych do Francji z robotnikami z Notthingam, którzy osiedlili się w rejonie Calais. Jego powstanie datuje się na XIX wiek choć Pierwsze zapiski, mówiące o małych psach z krótką kufą znajdujemy u Konfucjusza w 1700 roku p.n.e.
- Charakter: Pies towarzyski, żywy, skory do zabaw, zaborczy.
- Aktywność: Nie wymaga intensywnego treningu, nadaje się do mieszkania, lubi zabawy z dziećmi.
- Wrażenie ogólne: Typowy mały molos. Pies mocny w swej małej postaci, krótki, krępy, zwarty we wszystkich proporcjach. Szata gładka, nos zadarty, uszy stojące, ogon naturalnie krótki. Pies musi sprawiać wrażenie zwierzęcia aktywnego, inteligentnego, o dobrze rozwiniętej muskulaturze, zwartej budowie i mocnym kośćcu. Żadna cecha nie może zaburzać ogólnej harmonii w budowie i ruchu psa.
- Ważne proporcje: Długość ciała mierzona od stawu barkowego do końca zadu jest nieznacznie większa niż wysokość w kłębie. Długość kufy stanowi mniej więcej 1/6 całkowitej długości głowy.
- Wielkość: Wysokość w kłębie: Psy: 27-35 cm Suki: 24-32 cm. Dopuszczalne jest odchylenie o 1 cm powyżej lub poniżej podanych wymiarów.
- Waga: Psy: 9-14 kg, suki: 8-13 kg
- Tułów: mocny, krępy i zwarty. · Linia górna: Wznosi się stopniowo, ale nie przesadnie, od kłębu do lędźwi. Tego typu ukształtowanie linii grzbietu, określane jako grzbiet karpiowaty, jest typowe dla rasy. · Kłąb: · Grzbiet: Szeroki, muskularny, mocny i stabilny. · Lędźwie: Krótkie, szerokie i wysklepione · Zad: wyraźnie opadający · Klatka piersiowa: Cylindryczna i głęboka (sięgająca nieco poniżej łokcia); określana jako beczkowata, z mocno wysklepionymi żebrami,. Przedpiersie szerokie, widziane z przodu ma kształt kwadratu. · Linia dolna i brzuch: Brzuch podciągnięty lecz nie przesadnie podkasany.
- Kształt głowy: Musi być mocna, szeroka i graniasta; skóra na głowie tworzy nieprzesadne, symetryczne fałdy i zmarszczki. MÓZGOCZASZKA: · Czaszka: Szeroka, między uszami niemal płaska, czoło wypukłe. Wydatne łuki nadczołowe, przedzielone wyraźną bruzdą biegnącą między oczami. Bruzda nie może rozciągać się na czaszkę. Guz potyliczny słabo rozwinięty · Stop: Zaznaczony.
TRZEWIOCZASZKA: Głowę buldoga francuskiego charakteryzuje skrócenie części szczękowo-nosowej oraz nieznaczne do umiarkowanego nachylenie grzbietu nosa ku tyłowi, przez co nos jest nieco cofnięty i zadarty. · Kufa: Bardzo krótka, szeroka, z koncentrycznymi, symetrycznymi fałdami. · Wargi: Grube, nieco luźne i czarne. Górna warga łączy się z dolną w jej środkowej części, całkowicie zakrywając zęby. Profil górnej wargi jest opadający i zaokrąglony. Język nie może być widoczny jeśli pies nie jest pobudzony. · Uzębienie: Szczęki szerokie i mocne. Żuchwa jest wysunięta przed górna szczękę i wygięta ku górze. Łuk dolnych siekaczy jest zaokrąglony. Szczęka nie może być skrzywiona ani skręcona. Odległość między łukiem górnych i dolnych siekaczy nie jest ściśle określona; istotne jest schodzenie się warg w taki sposób, aby całkowicie zakrywały zęby. Dolne siekacze są wysunięte przed górnymi. Siekacze i kły powinny być właściwie wykształcone. Pożądany jest komplet zębów w zgryzie. · Policzki: Dobrze rozwinięte. - Uszy: Średniej wielkości, szerokie u nasady i zaokrąglone na końcach. Osadzone wysoko na głowie, ale niezbyt blisko siebie, noszone prosto. Otwór słuchowy skierowany ku przodowi. Skóra uszu musi być delikatna i miękka w dotyku.
- Oczy: Dobrze widoczne, o żywym wyrazie, osadzone nisko, dość daleko od nosa i uszu, ciemne, dość duże, zaokrąglone. Białkówki powinny być całkowicie niewidoczne, kiedy pies patrzy na wprost. Oprawa powiek musi być czarna.
- Nos: Czarny, szeroki, cofnięty; nozdrza szeroko rozwarte i symetryczne, skierowane skośnie ku tyłowi. Zarówno cofnięcie nozdrzy jak i zadarty kształt nosa muszą jednak umożliwiać normalne oddychanie przez nos.
- Szyja: Krótka, mocna, lekko wygięta, bez łałoku, rozszerza się w kierunku łopatek.
- Ogon: Naturalnie krótki, idealnie – wystarczająco długi, by zasłonić odbyt, nisko osadzony, raczej prosty, gruby u nasady i zwężający się stopniowo ku końcowi. Dopuszczalny jest ogon skręcony, zawinięty, załamany lub dłuższy, lecz nie sięgający poniżej stawu skokowego. Ogon, nawet w ruchu, nie przekracza linii poziomej grzbietu.
- Kończyny: PRZEDNIE: Wygląd ogólny: Widziane z boku i z przodu – ustawione pionowo i równolegle. · Łopatki: Ustawione mocno ukośnie. · Ramię: Krótkie, grube, muskularne, lekko wygięte. · Łokcie: Osadzone blisko ciała i ściśle przylegające. · Przedramię: Krótkie, proste i muskularne. · Nadgarstek: Mocne i krótkie. · Śródręcze: Krótkie, widziane z boku ustawione nieco skośne. · Łapy: Małe, okrągłe i zwarte, tzw. kocie łapy, odstawione lekko na zewnątrz. Palce zwarte, pazury krótkie, grube i czarne.
TYLNE: Wygląd ogólny: Kończyny tylne mocne i muskularne, nieco dłuższe niż przednie, co powoduje uniesienie zadu. Nogi, widziane z boku i z tyłu, ustawione prosto i równolegle. · Udo: Muskularne i mocne. · Kolano: · Podudzie: · Staw skokowy: Położone dość nisko, nie nazbyt ukątowane ani przesadnie strome. · Śródstopie: Mocne. · Łapy: Okrągłe, zwarte, nie skierowane do środka ani na zewnątrz. CHODY: Kończyny, widziane zarówno z przodu jak i z boku, poruszają się równolegle w stosunku do płaszczyzny pośrodkowej ciała. Ruch swobodny, mocny i płynny. - Sierść: SKÓRA: Napięta. SZATA SIERŚĆ: WŁOS: Gładki, przylegający, lśniący i miękki, bez podszerstka.
- Maść: Jednolicie płowa lub płowa pręgowana, ewentualnie z białymi znaczeniami. Umaszczenie bez znaczeń, ewentualnie z małą ilością bieli. Pręgowane: umaszczenie płowe z umiarkowanym poprzecznym ciemnym pręgowaniem, tworzącym „tygrysi” wzór. Mocne pręgowanie szata nie może całkowicie przesłaniać podstawowego płowego umaszczenia. Możliwe występowanie czarnej maski. Dopuszczalne niewielkie białe znaczenia. Płowe: umaszczenie jednolite, od jasno- do ciemno płowego, z możliwym rozjaśnieniem spodnich partii ciała. Czarna maska może występować lub nie, jednak preferowane są osobniki z maską. Możliwe jest występowanie niewielkich białych znaczeń. Umaszczenie z umiarkowaną lub dużą ilością bieli. Pręgowane z umiarkowaną lub dużą ilością bieli: biel rozmieszczona równomiernie na całym ciele. Tolerowane są nieliczne plamy pigmentu na skórze. Płowe z umiarkowaną lub dużą ilością bieli: biel rozmieszczona równomiernie na całym ciele. Tolerowane jest występowanie nielicznych plam pigmentu na skórze. Nos musi być zawsze czarny, niezależnie od koloru szaty, nigdy brązowy lub błękitny. Osobniki całkiem białe, z czarną oprawą oczu i czarnym nosem są dopuszczalne, ale niepożądane ze względu na ryzyko głuchoty.
- Wady: · Wszelkie odstępstwa od podanego wzorca powinny być uznane za wady i oceniane w zależności od ich nasilenia oraz wpływu na zdrowie i komfort życia psa. · Intensywna wyrażone cętkowanie u osobników pręgowanych z białym. · Intensywne cętkowanie u osobników płowo-białych. · Ciemna pręga biegnąca wzdłuż kręgosłupa u osobników płowych. · Białe skarpetki u osobników pręgowanych i płowych. · Jasne pazury. WADY DUŻE · Przesadnie wyrażony typ rasy. · Przesadnie wyrażony typ rasy. · Kufa zbyt długa lub przesadnie krótka. · Język widoczny przy zamkniętym pysku. · Jasne oczy. · Pozioma linia grzbietu na odcinku od kłębu do lędźwi. · Niedostateczna pigmentacja warg, nosa i powiek, których obwódki nigdy nie mogą być całkowicie pozbawione pigmentu. · Zgryz cęgowy. WADY DYSKWALIFIKUJĄCE · Agresja lub nadmierna nieśmiałość. · Każdy pies przejawiający fizyczne lub psychiczne nieprawidłowości powinien zostać zdyskwalifikowany. · Brak typu: niedostateczne wykształcenie cech charakterystycznych dla rasy, przez co pies odbiega wyglądem od innych przedstawicieli rasy. · Nozdrza całkowicie zamknięte. · Skrzywienie lub skręcenie szczęk, powodujące, że język jest stale widoczny. · Siekacze żuchwy położone za siekaczami szczęki. · Stale obnażone kły przy zamkniętym pysku. · Różnobarwne oczy (heterochromia). · Kolor nosa inny niż czarny. · Uszy nie noszone prosto. · Brak ogona (anuria) lub ogon wrośnięty. · Szczątkowe palce na kończynach tylnych. · Przeprosty w stawach skokowych. · Szata długa, szorstka lub wełnista. · Umaszczenie inne niż podane we wzorcu, a w szczególności czarne, czarne z płowymi znaczeniami (czarne podpalane) oraz wszelkie odcienie rozjaśnionej czerni, zarówno z białymi znaczeniami jak i bez znaczeń. · Wzrost i masa ciała wykraczające poza granice przewidziane wzorcem. · Upośledzenie oddychania. · Głuchota. Uwaga: Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra, całkowicie opuszczone do moszny. Do hodowli mogą być użyte jedynie sprawne fizycznie i zdrowe psy, o budowie typowej dla rasy.
- Odporność/podatność na choroby: należy do psów żywotnych i zdrowych.
- Długość życia: 11-12 lat.
- Możliwość zakupu w Polsce: tak.
- Cena psa z rodowodem FCI: 2500-5000 zł.
Fundacja Ochrony Zwierząt
Na STRAŻY PRAW ZWIERZĄT
I ICH OPIEKUNÓW
zobacz jak pomagamy zwierzętom
Fundacja Ochrony Zwierząt Vet- Alert Organizacja Pożytku Publicznego KRS 0000559333
Przejdź Na Stronę Fundacji
HISTORIA RASY
- Prawdopodobnie, jak wszystkie dogowate i molosy z Epiru i Cesarstwa Rzymskiego, ten krewniak buldoga angielskiego, psów średniowiecznych Alanów i małych odmian francuskich ras dogowatych, jest wynikiem rozmaitych krzyżówek, przeprowadzanych przez zapalonych hodowców w robotniczych dzielnicach Paryża około roku 1880.
- W tym czasie właścicielami buldogów byli tragarze, rzeźnicy i wozacy paryskiego targowiska Les Halles.
- Szybko jednak, dzięki swemu niezwykłemu wyglądowi i usposobieniu, rasa zjednała sobie względy arystokratów oraz artystów i stała się niezwykle popularna.
- Pierwszy klub buldoga francuskiego został założony w Paryżu w 1880 r.
- Pierwsze rejestracje miały miejsce w roku 1885, a wzorzec ustanowiono w roku 1898, tzn. w roku uznania rasy przez francuskie Société Centrale Canine.
- Pierwszego buldoga francuskiego pokazano na wystawie w roku 1887.
- Wzorzec: zmodyfikowany w latach 1931-1932 i 1948, został ponownie zredagowany w roku 1986 przez H.F. Reanta przy współpracy R. Triqueta (publikacja FCI w 1987 r.), następnie w roku 1994 przez Violette Guillon (publikacja FCI w 1995 r.) i ostatnio w roku 2012 przez komitet Klubu Buldoga Francuskiego.
Buldog francuski opis rasy i predyspozycje do chorób. Airedale terrier jaki jest i na co choruje…
Buldog francuski opis rasy i predyspozycje do chorób
PREDYSPOZYCJE BULDOGÓW FRANCUSKICH DO CHORÓB
Buldog francuski opis rasy i predyspozycje do chorób: CHOROBY DZIEDZICZNE:
- DYSPLAZJA STAWU BIODROWEGO: zwyrodnienie i zapalenie stawów biodrowych, dziedziczenie poligenowe, może dotyczyć 32,6%.
- ZWICHNIĘCIE RZEPKI: rozluźnienie więzadeł powodujące zwichnięcie rzepki, kulawizny oraz zwyrodnienie stawu kolanowego. Jeżeli występują objawy kliniczne leczy się chirurgicznie. Może dotyczyć 5,2%.
- DYSPLAZJA STAWU ŁOKCIOWEGO: powoduje zwyrodnienie i zapalenie stawu łokciowego, cecha dziedziczona poligenowo. Zgłaszane u 2,9%.
- ZAĆMA MŁODZIEŃCZA (dziedziczna zaćma, HC): autosomalne
recesywne zaburzenie powodujące obustronną zaćmę jądrową i korową. Początek choroby w wieku około 3 miesięcy. Zidentyfikowana w 2,46% Buldogów francuskie w badaniu CERF. Nie zaleca się dopuszczania do hodowli żadnego Buldoga francuskiego z zaćmą. Dostępny jest test genetyczny. - HEMOFILIA TYPU B (niedobór czynnika IX): wada recesywna sprzężona z chromosomem X. Objawy to zaburzenia krzepnięcia powodujące silne krwawienia u tej rasy. U jednej rodziny, stwierdzono współistniejącą hemofilię typu A.
Buldog francuski opis rasy i predyspozycje do chorób: PREDYSPOZYCJE DO CHORÓB
- KRĘG POŁOWICZNY I KRĘG MOTYLA: zdeformowany lub zniekształcony kręg. Może powodować skoliozę, ból lub ucisk na rdzeń kręgowy, jeśli deformacja jest poważna. Silny. U większości dotkniętych buldogów francuskich dotyczy kręgów piersiowych. Częstotliwość 35,1% w badaniu zdrowia FBDCA. Nieznany tryb dziedziczenia.
- ZESPÓŁ BRACHYCEFALICZNY (syndrom BAS):obejmuje zwężone nozdrza, wydłużone podniebienie miękkie, wynicowane kieszonki krtaniowe, zapaść krtani i czasami hipoplastyczna (niedorozwinięta) tchawica. Może powodować trudności w oddychaniu i zapaść, zwłaszcza gdy zmiany są zaawansowane lub jeśli pies jest zestresowany, przegrzany lub poddany nadmiernemu wysiłkowi. Częstość występowania: zwężenia nozdrzy (21,6%),
wydłużone podniebienie miękkie (15,8%), niedorozwój tchawicy (4,36%). - ALERGICZNE ZAPALENIE SKÓRY (ATOPIA): alergia wziewna lub pokarmowa. Objawy: świąd i ropne zapalenie skóry (hot spots). Buldogi francuskie wykazują zwiększoną częstość występowania w porównaniu z innymi rasami obu form alergii: wziewnej i pokarmowej. W FBDCA częstotliwość 28,0% , przy czym alergia pokarmowa dotyczy 14,2%.
- DISTICHIASIS (dwurzędowość rzęs): nieprawidłowo umieszczone rzęsy, które podrażniają rogówkę i spojówkę. Może doprowadzić do wtórnego owrzodzenia rogówki. W CERF stwierdzono u 6,96% przebadanych buldogów francuskich.
- CHOROBA KRĄŻKA MIĘDZYKRĘGOWEGO (IVDD): ostra choroba rdzenia kręgowego spowodowana przez wypadnięty materiał dysku. Objawy kliniczne obejmują: ból grzbietu, otarcia łap, niezborność ruchów, osłabienie kończyn i paraliż. Częstotliwość: 5,5% w badaniu zdrowia FBDCA.
- PRZETRWAŁA BŁONA ŹRENICZNA PPM: wada wrodzona, w której oko zawiera przetrwałe elementy płodowej błony źrenicznej w postaci pasm tkanki przechodzących nad otworem źrenicznym (z tęczówki na tęczówkę, rogówkę, soczewkę lub obejmujące płaty tkanki). Trzy ostatnie formy mogą osłabiać wzrok. Psy objęte tym schorzeniem nie powinny być używane do hodowli. Częstotliwość CERF: 4,5%.
- WNĘTROSTWO (niezstąpione jądra): jednostronne lub obustronne. W badaniu FBDCA częstotliwość 4,2%.
- NUŻYCA UOGÓLNIONA (demodekoza): uogólniona nużyca związana jest z upośledzeniem układu odpornościowego. Częstotliwość: 4,1% w badaniu zdrowia FBDCA.
- MIELOPATIA ZWYRODNIENIOWA (DM): psy dotknięte chorobą wykazują
początek niedowładu górnego neuronu ruchowego (UMN) średnio w wieku 11,4 roku. Choroba ostatecznie przechodzi w ciężką tetraparezę. Psy dotknięte chorobą mają prawidłowe wyniki mielografii, MRI i analizie PMR. Stan ten potwierdza sekcja zwłok. Nieznany sposób dziedziczenia. Kliniczne DM występuje z częstością 2,3% w badaniu FBDCA. - DYSPLAZJA SIATKÓWKI: nieprawidłowy rozwój i różnicowanie siatkówki w okresie płodowym i okołourodzeniowym. Spotyka się fałdy siatkówki, położenie geograficzne i uogólnioną dysplazję z oderwaniem. Może prowadzić do odklejenia siatkówki i ślepoty. Częstotliwość CERF: 2,05%.
- ENTROPIUM (wwinięcie powiek): zawijanie powiek w stronę gałki ocznej, które może predysponować do podrażnienia i owrzodzenia rogówki. Częstotliwość CERF: 1,36% zbadanych Buldogów francuskich.
- NIEDOCZYNNOŚĆ TARCZYCY: dziedziczne autoimmunologiczne zapalenie tarczycy. 1,1% pozytywnych wyników dla autoprzeciwciał tarczycowych na podstawie testów na Michigan Uniwersytet (średnia dla wszystkich ras wynosi 7,5%).
- HISTIOCYTARNE WRZODZIEJĄCE ZAPALENIE JELITA GRUBEGO: psy dotknięte chorobą mają przewlekłą biegunkę z jelita grubego, bolesne parcie na kał i obecną krew w kale. Biopsja okrężnicy wykazuje nacieki PAS-dodatnich histiocytów w blaszce właściwej. Brak skutecznego leczenia: minimalna poprawa po wprowadzeniu diety i terapii. Sposób dziedziczenia jest nieznany.
- ZWĘŻENIE TĘTNICY PŁUCNEJ (PS): wrodzona wada serca powodująca zmniejszony przepływ krwi na poziomie zastawki płucnej. Prowadzi do zwiększenia oporu dla przepływu krwi z prawej komory do pnia tętnicy płucnej. Obserwuje się wzrost częstotliwości występowania tej wady u Buldogów francuskich.
- PRZEPUKLINA ROZWORU PRZEŁYKOWEGO: Buldogi francuskie mają predyspozycje do przepukliny okołoprzełykowego.
- MARTWICZE ZAPALENIE OPON MÓZGOWO-RDZENIOWYCH: nie-ropne ostre zapalenie przechodzące w przewlekłe martwicze zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych jest identyfikowane u Buldogów francuskich (choroba o przebiegu podobnym do występującej u Mopsa, Maltańczyka i Yorkshire teriera). Psy dotknięte chorobą mają napady padaczkowe, ataksję, ślepotę
i zaburzenia pamięci. Dotyka psów od 1 roku do 10 roku życia. - POZOSTAŁE RZADZIEJ WYSTĘPUJĄCE CHOROBY: OBRZĘK UOGÓLNIONY – ANASARCA, ROZSZCZEP WARGI/PODNIEBIENIA, GŁUCHOTA, ZAPALENIE FAŁDÓW SKÓRY, ROZSZCZEP KRĘGOSŁUPA, CHOROBA VON WILLEBRANDA.
- POJEDYŃCZE PRZYPADKI CHORÓB: UBYTEK PRZEGRODY MIĘDZYKOMOROWEJ (VSD), DYSTROFIA MIĘŚNIOWA, LEUKODYSTROFIA FIBRYNOIDALNA, SKĄPODRZEWIAK, XX ODWRÓCENIE PŁCI.
Buldog francuski opis rasy i predyspozycje do chorób: BADANIA ZALECANE PRZED DOPUSZCZENIEM DO HODOWLI:
- Dostępne testy genetyczne: bezpośredni test na młodzieńczą zaćmę, bezpośredni test na gen wrażliwości na DM, bezpośrednie testy na maści płowe, pręgowane (czarne) i wątrobiane oraz czarny lub brązowy nos.
- CERF – badanie wzroku w wieku powyżej 1 roku ( kliniczne badanie oczu wykonywane przez weterynarza okulistę, wyklucza, bądź stwierdza poniższe choroby oczu: C – Zaćma (cataract), GL – Jaskra (glaucoma), PRA – postępujący zanik siatkówki, KCS – zespół suchego oka, PPM – przetrwała błona źreniczna, PLL – zwichnięcie soczewki, RD – dysplazja siatkówki, VD – degeneracja ciała szklistego, EN – entropium, EK – ektropium, DIS – dwurzędowość rzęs (distichiasis).
- Badanie i ocena rzepki w wieku co najmniej 1 rok.
- RTG stawów biodrowych w celu wykluczenia dysplazji.
- Zalecany profil tarczycowy, wraz z poziomem autoprzeciwciał.
- RTG stawów łokciowych w celu wykluczenia dysplazji łokcia.
Buldog francuski opis rasy i predyspozycje do chorób
ŻYWIENIE I PIELĘGNACJA
PIELĘGNACJA:
- Pielęgnacja Buldoga francuskiego nie jest szczególnie kłopotliwa i uciążliwa.
- Buldog ma krótką sierść bez podszerstka. Wystarczy przecierać go gumową rękawicą 1-2 razy w tygodniu.
- Nie wymaga częstych kąpieli. Buldoga kąpiemy, kiedy się wybrudzi.
- Psy te wymagają czyszczenia fałd na głowie. Fałdy skórne są miejscami, gdzie powietrze ma ograniczony dostęp, jeżeli dojdą do tego spływające łzy, są one idealnym środowiskiem dla rozwoju bakterii oraz grzybów. Przy braku odpowiedniej pielęgnacji rozwija się stan zapalny i wydziela się brzydki zapach.
- Fałdy należy codziennie pielęgnować przy użyciu chusteczek z chlorheksydyną.
- W przypadku pękającego lusterka nosa i opuszek należy je natłuszczać specjalnymi preparatami lub wazeliną.
- Należy także dbać o wypukłe oczy buldogów, gdyż mogą ulegać urazom.
- Regularne czyszczenie zębów oraz przycinanie pazurów również jest ważnym elementem pielęgnacji tego psa.
ŻYWIENIE:
- Wymaga zbilansowanej karmy, która zaspokoi jego potrzeby i będzie dostosowana do wieku i trybu życia.
- Buldogi francuskie mogą mieć nadmierny apetyt , dlatego należy kontrolować ilość spożywanej karmy i wagę psa.
- Można stosować gotowe karmy komercyjne lub żywić go w sposób tradycyjny.
- Przy ustalaniu diety należy wziąć pod uwagę skłonność buldogów do nietolerancji pokarmowej.
- Wskazane jest podawanie preparatów wzmacniających układ odpornościowy i skórę.
CIEKAWOSTKI O RASIE
- Buldogi francuskie zostały sklasyfikowane na 58 miejscu pod względem inteligencji wśród ras psów.
- Z powodu swojej budowy psy te rozmnażane są za pomocą sztucznej inseminacji, a porody najczęściej (80%) rozwiązywane są za pomocą cesarskiego cięcia.
- Mimo pochodzenia od psów walczących z bykami traktowane są wyłącznie jako psy do towarzystwa.
- Synonimy nazw rasy: Frenchie, Boule Dogue Français.
- Rejestry: FCI, AKC, UKC, FCI, CKC, KCGB (Związek Kynologiczny Wielkiej Brytanii), ANKC (Australian National Kennel Club), NKC (National Kennel Club).