SAMOYED OPIS RASY I PREDYSPOZYCJE DO CHORÓB
O czym przeczytasz w artykule:
Samoyed opis rasy i predyspozycje do chorób. To bardzo efektowny pies, sprawiający wrażenie uśmiechniętego. Jest to pies średniej wielkości – elegancki, biały, arktyczny szpic. Wizualnie sprawia wrażenie silnego, wytrzymałego, pełnego wdzięku, prężnego, dostojnego i pewnego siebie. Wyraz twarzy samoyeda, zwany „uśmiechem samoyeda”, jest wynikiem połączenia kształtu i usytuowania oka z nieco uniesionymi kącikami warg
SAMOYED: CHARAKTER
- Pies rasy Samoyed to radosny i towarzyski pies rodzinny. Nazywany uśmiechniętym uparciuchem jest lojalnym opiekunem domu i rodziny.
- Jest tolerancyjny w stosunku do innych psów i pozostałych zwierząt domowych.
- Wymaga dużo ruchu, lubi zabawy, można go wykorzystywać do sportów z psami (dogtrekking, zaprzęgi, canicross).
- Ma dosyć duże potrzeby pielęgnacyjne, wymaga regularnego szczotkowania i stosowania odpowiednich do białej sierści kosmetyków.
- Samojedy mają tendencję do ciągnięcia na smyczy, potrzebują wczesnego treningu posłuszeństwa i odpowiedniego traktowania.
- Samoyed to pies łagodny i inteligentny, ale jednocześnie niezależny, którego nie da się łatwo podporządkować.
- Ma dobry stosunek do dzieci, jest cierpliwy i nie wykazuje agresji.
- Jest odporny na warunki atmosferyczne, szczególnie na zimno.
- Jeśli nie zapewni mu się odpowiedniego zajęcia i wystarczającej dawki ruchu może być destrukcyjny.
- Niektóre osobniki są szczekliwe, a wydawane głosy mają wysokie tony.
WZORZEC: SAMOYED FCI Standard N° 212 / 09.01.1999
SAMOYED/SAMOJED/SAMOJEDSKAJA SABAKA
- Pochodzenie: Północna Rosja i Syberia.
- Patronat: Nordic Kennel Union (NKU).
- Użytkowość: pies zaprzęgowy i do towarzystwa.
- Klasyfikacja FCI: grupa 5 Szpice i psy ras pierwotnych. Sekcja 1 Nordyckie psy zaprzęgowe. Bez prób pracy.
- Krótki rys historyczny: nazwa „samoyed” pochodzi od nazwy plemienia Samojedów, zamieszkujących północną Rosję i Syberię. W południowych partiach zamieszkiwanych przez siebie ziem, używali oni białych, czarnych i brązowych łaciatych psów do pilnowania stad reniferów; w partiach północnych psy były czysto białe, miały łagodny temperament i używano ich w charakterze psów myśliwskich i zaprzęgowych. Samoyedy żyły blisko swoich właścicieli, a nawet sypiały wewnątrz ich szałasów i pełniły rolę „grzejników”. W 1889 roku, brytyjski zoolog Ernest Kilburn Scott, spędził trzy miesiące wśród Samojedów. Wracając do Anglii przywiózł ze sobą brązowego psa o imieniu Sabarka. Później importował z zachodniej części Uralu kremową sukę o imieniu Whitey Petchora oraz śnieżnobiałego psa o imieniu Musti z Syberii. Te psy, wraz z psami przywiezionymi przez badaczy, dały początek zachodniemu typowi samoyeda. Pierwszy wzorzec rasy powstał w 1909 roku w Anglii.
- Charakter: miły, oddany pies rodzinny. Nieustraszony, czujny, uparty, oddany, ale zdarzają mu się niekontrolowane wybuchy.
- Aktywność: ma duży temperament, szybko się uczy, lubi zabawy z dziećmi. Trening może być intensywny, może pracować w zaprzęgu.
- Ważne proporcje: długość tułowia przekracza o ok. 5% wysokość w kłębie. Głębokość tułowia stanowi nieco mniej, niż połowę wysokości w kłębie. Długość kufy odpowiada mniej więcej długości czaszki. Sylwetka wpisuje się w kwadrat.
- Wielkość: idealna wysokość w kłębie: psy – 57 cm, suki – 53 cm z tolerancją +/- 3 cm.
- Waga: psy: 25 – 30 kg, suki: 20 – 25 kg.
- Tułów: długości nieznacznie przekraczającej wysokość w kłębie; głęboki i zwarty, lecz giętki. · Linia górna: · Kłąb: wyraźnie zaznaczony. · Grzbiet: średniej długości, umięśniony i prosty; u suk nieco dłuższy, niż u psów. · Lędźwie : krótkie, bardzo mocne i dobrze wysklepione. · Zad: pełny, silny, umięśniony, nieznacznie opadający. · Klatka piersiowa: Szeroka, głęboka i długa, sięgająca niemal do łokcia. Żebra dobrze wysklepione. · Linia dolna i brzuch: umiarkowanie podciągnięta.
- Kształt głowy: mocna i klinowata MÓZGOCZASZKA: · Czaszka: widziana z przodu oraz z profilu – bardzo nieznacznie wysklepiona. Najszersza między uszami. Między oczami nieco uwidacznia się bruzda. · Stop: wyraźnie, ale nie przesadnie zaznaczony. TRZEWIOCZASZKA · Kufa: mocna i głęboka, długości w przybliżeniu odpowiadającej długości czaszki, stopniowo zwężająca się w kierunku nosa; nie może być ani bekasia (spiczasta), ani ciężka i graniasta. Grzbiet nosa prosty · Wargi : ściśle przylegające, czarne, raczej wydatne. Kąciki warg nieco uniesione, tworzące charakterystyczny „uśmiech samoyeda”. · Uzębienie: regularny i pełny zgryz nożycowy. Zęby, szczęka i żuchwa silne. Prawidłowe uzębienie.
- Uszy: proste, dosyć małe, grube (mięsiste), trójkątne, nieznacznie zaokrąglone na końcach. Powinny być ruchome; osadzone wysoko. Szeroko rozstawione ze względu na szerokość czaszki.
- Oczy: ciemnobrązowego koloru, dobrze osadzone w oczodołach, rozstawione dość szeroko, nieznacznie skośne, migdałowego kształtu; o „śmiejącym się”, miłym, czujnym i inteligentnym wyrazie. Obwódki oczu czarne.
- Nos: dobrze rozwinięty, preferowany czarny. W pewnych porach roku pigment nosa może zblednąć do odcienia zwanego „zimowym nosem”; jednakowoż, na brzegach nosa zawsze musi pozostawać ciemny pigment.
- Szyja: mocna, średniej długości, dumnie noszona.
- Ogon: osadzony dosyć wysoko. U psa podekscytowanego i w ruchu, ogon zagięty jest od nasady ku grzbietowi lub noszony na bok; w spoczynku może zwisać, sięgając stawu skokowego.
- Kończyny: PRZEDNIE: dobrze usytuowane i umięśnione, o mocnym kośćcu. Widziane z przodu – proste i równoległe. · Łopatka: długa, mocna, ukośnie ustawiona. · Ramię: ukośne i przylegające do tułowia. Długość w przybliżeniu odpowiada długości łopatki. · Łokcie: Przylegające do tułowia. · Przedramię: · Nadgarstek: : mocny, lecz giętki. · Śródręcze: nieznacznie ukośne.· Łapy: Owalne, o długich palcach, elastyczne i ustawione prosto do przodu. Palce wysklepione, nie przesadnie zwarte. Elastyczne opuszki. TYLNE: widziane od tyłu – proste i równoległe, o bardzo silnej muskulaturze. · Udo: średniej długości, dosyć szerokie i umięśnione. · Kolano: dobrze kątowane. · Podudzie: · Staw skokowy: nisko nad podłożem, dobrze kątowane. · Śródstopie: krótkie, mocne, ustawione pionowo i równolegle · Łapy: takie same, jak przednie. Szczątkowe palce powinny być usunięte. CHÓD: energiczny, swobodny i niestrudzony, z długim wykrokiem. Dobry wykrok kończyn przednich i dobra akcja kończyn tylnych.
- Sierść: SKÓRA: dobrze przylegająca na całym ciele. SZATA SIERŚĆ: włos obfity, gruby, elastyczny i gęsty polarny włos. Samoyed jest psem o podwójnej okrywie włosowej, z krótkim, delikatnym i gęstym podszyciem i dłuższym, twardszym, prostym włosem okrywowym. Szata, zwłaszcza u psów, powinna tworzyć – obramowującą głowę – kryzę wokół szyi i ramion. Na głowie i przedzie łap, włos jest krótki i gładki. Na zewnętrznej stronie uszu krótki, uniesiony i gładki. Wnętrze uszu powinno być mocno owłosione. Z tyłu ud szata tworzy portki. Między palcami powinny rosnąć włosy ochronne. Ogon powinien być obficie okryty włosem. U suk szata jest często krótsza i ma delikatniejszą strukturę, niż u psów. Szata prawidłowej struktury powinna mieć specjalny połysk.
- Maść: czysto biała, kremowa lub biało-biszkoptowa (kolor podstawowy – biały, z nielicznymi biszkoptowymi znaczeniami). Nigdy nie powinna sprawiać wrażenia blado brązowej.
- Wady: Wszelkie odstępstwa od wyżej wymienionych cech należy uznać za wady, których ocena powinna być proporcjonalna względem ich stopnia i zasięgu. · Widoczne wady w budowie. · Lekki kościec.· Nie samcze psy i nie sucze suki. · Zgryz cęgowy. · Żółte oczy. · Miękkie uszy. · Beczkowata klatka piersiowa. · Podwójnie zakręcony ogon. · Krótkie nogi. · Beczkowata lub krowia postawa. · Falista lub krótka okrywa włosowa na całym ciele; długa, miękka lub lejąca szata. · Nieufność.
WADY DUŻE ·Wyraźnie niedopigmentowane obszary na obwódkach oczu lub wargach. WADY DYSKWALIFIKUJĄCE · Agresja lub nadmierna bojaźliwość. · Niebieskie lub różnokolorowe oczy. · Przodozgryz, tyłozgryz. · Nie stojące uszy. · Kolor szaty inny, niż dopuszczony przez wzorzec.· Każdy pies, przejawiający fizyczne lub psychiczne nieprawidłowości, powinien zostać zdyskwalifikowany. Uwaga: Samce muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra w pełni wyczuwalne w mosznie. - Odporność/podatność na choroby: należy do psów żywotnych i zdrowych.
- Długość życia: 12-14 lat.
- Możliwość zakupu w Polsce: tak.
- Cena psa z rodowodem FCI: 3000-5000 zł.
Fundacja Ochrony Zwierząt
Na STRAŻY PRAW ZWIERZĄT
I ICH OPIEKUNÓW
zobacz jak pomagamy zwierzętom
Fundacja Ochrony Zwierząt Vet- Alert Organizacja Pożytku Publicznego KRS 0000559333
Przejdź Na Stronę Fundacji
Samoyed opis rasy i predyspozycje do chorób
SAMOYED - HISTORIA RASY
- W czasach starożytnych psi przodkowie współczesnych Samoyedów prawdopodobnie przywędrowali z plemionami migrującymi z Iranu przez Mongolię do północnozachodniej syberyjskiej tundry.
- Mieszkające tam rdzenne plemię Samoyedów przygarnęło te psy i wszechstronnie je wykorzystywało. Były psami zaprzęgowymi, ale także myśliwskimi. Miały wstęp do ludzkich namiotów dlatego, że bardzo często ogrzewały swych opiekunów.
- Były one wykorzystywane do ciągnięcia sań, pilnowania dobytku, ochrony stad reniferów a także polowania na morsy i niedźwiedzie. Psy te były także cenione jako bliscy towarzysze ludzi (najbardziej związana z człowiekiem północna rasa zaprzęgowa).
- Samoyed to rasa pierwotna, czyli powstała wskutek doboru naturalnego, a nie przez praktyki hodowlane ludzi. Psy te są bardzo zbliżone do swoich dzikich przodków – wilków, niczym pierwsze psy, które w epoce polodowcowej zaczęły żyć z ludźmi.
- Rasa ta należy do grupy szpiców północnych, będących psami zaprzęgowymi, tak jak: siberian husky, alaskan malamute i pies grenlandzki. Samoyedy wykorzystywano do ciągnięcia sań podczas wielu wczesnych wypraw arktycznych i antarktycznych.
- Po raz pierwszy Samoyedy zostały sprowadzone do Anglii pod
koniec XIX wieku. Pierwszy pies został zarejestrowany w AKC w 1906. Od tamtej pory Samoyed jest popularnym, pełnym uroku psem rodzinnym, popularnym na wszystkich kontynentach.
PREDYSPOZYCJE SAMOYEDÓW
DO CHORÓB
Samoyed opis rasy i predyspozycje do chorób: CHOROBY DZIEDZICZNE:
- DYSPLAZJA STAWU BIODROWEGO: zwyrodnienie i zapalenie stawów biodrowych, dziedziczenie poligenowe, może dotyczyć 11 %. Częstość zachorowań 1,32 x częstsza w porównaniu z innymi rasami.
- ZWICHNIĘCIE RZEPKI: rozluźnienie więzadeł powodujące zwichnięcie rzepki, kulawizny oraz zwyrodnienie stawu kolanowego. Jeżeli występują objawy kliniczne leczy się chirurgicznie.
- DYSPLAZJA STAWU ŁOKCIOWEGO: powoduje zwyrodnienie i zapalenie stawu łokciowego, cecha dziedziczona poligenowo. Dotyczy 2,3% populacji.
- XLPRA – POSTĘPUJĄCY ZANIK SIATKÓWKI SPRZĘŻONY Z CHROMOSOMEM X: choroba powoduje ślepotę między 3-6 rokiem życia. Szacuje się, że dotyczy 0,21% Samoyedów. Dostępny jest test genetyczny. Psy chore i nosiciele powinny być wykluczone z hodowli.
- DYSPLAZJA OCZNO-SZKIELETOWA (OSD): autosomalna recesywna
choroba rozwojowa powodująca dysplazję ciała szklistego oka, zaćmę, odwarstwienie siatkówki i karłowatość z koślawym zniekształceniem kości nadgarstka. Dostępny jest test genetyczny na RD/OSD. Heterozygotyczni nosiciele wadliwego genu mają objawy różnych form dysplazji siatkówki. Nie poleca się rozmnażania psów dotkniętych tym schorzeniem. - DYSPLAZJA SIATKÓWKI (RD): może być spowodowana
niecałkowicie dominującą ekspresją heterozygotycznej formy genu odpowiedzialnego za dysplazję oczno-szkieletową, chociaż nie u wszystkich Samoyedów. Dysplazja siatkówki jest spowodowana tym badanym genem. Występuje: ogniskowa dysplazja siatkówki oraz fałdy siatkówki, które mogą doprowadzić do odwarstwienia siatkówki. Dotyczy 2,24% przebadanych Samoyedów. Zaleca się wykluczenie z hodowli psów z dysplazją siatkówki. Dostępny test genetyczny na RD / OSD. - DZIEDZICZNE ZAPALENIE NEREK (glomerulopatia): dziedziczna choroba nerek powiązana z chromosomem X. U dotkniętych chorobą samców choroba nerek rozpoczyna się między 3-5 miesiącem życia, a do 15 miesiąca rozwija się niewydolność nerek. U samic choroba ma łagodniejszy przebieg, który nie doprowadza do niewydolności nerek. To zaburzenie może być trudne do wyeliminowania w populacji Samoyedów.
PREDYSPOZYCJE DO CHORÓB
- NIEDOCZYNNOŚĆ TARCZYCY: dziedziczne autoimmunologiczne zapalenie tarczycy. Podejrzewa się, że około 9,0% populacji ma pozytywny wynik dla autoprzeciwciał tarczycowych (średnia dla wszystkich ras wynosi 7,5%).
- DISTICHIASIS (dwurzędowość rzęs): nieprawidłowo umieszczone rzęsy, które podrażniają rogówkę i spojówkę. Może doprowadzić do wtórnego owrzodzenia rogówki. Szanse na zachorowanie 1,19 x częstsze w porównaniu z innymi rasami. Zidentyfikowane u 4,69% Samoyeds przebadanych w teście CERF.
- CUKRZYCA: u Samoyedów spotyka się dziedziczną postać cukrzycy rozpoczynającą się około 7 roku życia (zakres 4-10 lat). Choroba spowodowana jest przez autoimmunologiczne zniszczenie komórek beta trzustki i zahamowanie produkcji insuliny. Leczenie wymaga podawania insuliny, stosowania specjalnej diety oraz monitorowania poziomu glukozy. Częstotliwość zachorowań w porównaniu do innych ras od 7,58x do 21,7x większa. Tryb dziedziczenia nieznany.
- DYSTROFIA ROGÓWKI: objawia się zmętnieniem nabłonka rogówki, bez cech zapalenia i obrzęku rogówki. Zidentyfikowano w 2,51% przebadanych w CERF Samoyedów.
- ZAĆMA: w rasie przeważa przednia lub tylna zaćma punktowa. Obserwuje się również młodzieńczą zaćmę z początkiem od 6 miesięcy do 2 lat. Zaćma jest identyfikowana w 2,40% Samoyedów podczas badania CERF. Psy z zaćmą powinny być wykluczone z hodowli.
- ROZSZERZENIE I SKRĘT ŻOŁĄDKA: zagrażające życiu wzdęcie i skręcenie żołądka w jamie brzusznej. Schorzenie wymaga natychmiastowej pomocy weterynaryjnej. Ryzyko zachorowania wśród samojedów jest zwiększone (4,2% przypadków).
- PRZETRWAŁA BŁONA ŹRENICZNA PPM: wada wrodzona, w której oko zawiera przetrwałe elementy płodowej błony źrenicznej w postaci pasm tkanki przechodzących nad otworem źrenicznym (z tęczówki na tęczówkę, rogówkę, soczewkę lub obejmujące płaty tkanki). Trzy ostatnie formy mogą osłabiać wzrok. Psy objęte tym schorzeniem nie powinny być używane do hodowli. 2,29 % samoyedów obarczonych tym schorzeniem w badaniu CERF.
- ZWĘŻENIE ZASTAWKI PŁUCNEJ: samojedy to rasa o podwyższonym ryzyku (5,4x iloraz szans) wystąpienia tej wrodzonej wady serca. Objawy kliniczne to: nietolerancja wysiłku, karłowatość, duszność, omdlenia I wodobrzusze prowadzące do niewydolności serca. Diagnozowanie: osłuchiwanie i echokardiografia serca.
- JASKRA PIERWOTNA: (z wąskim kątem przesączania): powoduje
zwiększone ciśnienie w gałce ocznej i wtórną ślepotę z powodu uszkodzenia siatkówki. Diagnozowanie za pomocą tonometrii i gonioskopii. Obserwuje się u 1,59% populacji z przewagą u płci żeńskiej. Nie zaleca się hodowania Samoyedów ze zdiagnozowaną
jaskrą. - ZESPÓŁ SKÓRNO-NACZYNIÓWKOWY (podobny do VKH): jest to choroba autoimmunologiczna objawiająca się postępującym zapaleniem błony naczyniowej oka i depigmentacją śluzówek, skóry i odbarwienie sierści.
- ZESPÓŁ HARADY: choroba występuje od 1 do 4 roku życia i może doprowadzić do ślepoty. Leczenie polega na stosowaniu sterydów. Nie zaleca dopuszczania do hodowli chorych psów.
- ALOPECIA X (łysienie X, choroba czarnej skóry, BSD, pseudo Cushing): postępujące symetryczne wyłysienia, przebiegające bez świądu, związane z nieprawidłowym procesem steroidogenezy. U chorych psów obserwuje się podwyższenie stężenia 17-hydroksyprogesteronu i kortyzolu w surowicy. Może to być łagodna postać hiperadrenokortycyzmu przysadkowego związanego z rasą. Najczęściej rozpoczyna się we wczesnej dorosłości. Objawy to: częściowe lub całkowite wyłysienia szyi, ogona, okolicy krzyżowej i ud. Zmiany nie dotyczą kończyn i głowy. Dodatkowo skóra może ulegać przebarwieniom (zwłaszcza w miejscach wyłysień).Wyniki panelu ACTH, LDDS i tarczycy są prawidłowe. Niekiedy skuteczne jest doustne leczenie trilostanem. Zaburzenie występuje rodzinnie.
- ZAPALENIE GRUCZOŁÓW ŁOJOWYCH (Sebaceous adenitis): jest rzadko występującą chorobą autoimmunologiczną. W jej przebiegu dochodzi do nacieku zapalnego gruczołów łojowych, a w dalszej konsekwencji do ich zniszczenia. Pierwsze objawy pojawiają się u młodych dorosłych psów, częściej występuje u samców. Objawy to wypadanie włosów, prowadzące do wyłysień zlokalizowane w środkowej linii grzbietu i na małżowinach usznych. Diagnoza opiera się wyniku biopsji skóry. Leczenie izotretynoiną, glikortykosterydami lub cyklosporyną. Dziedziczenie autosomalne recesywne.
- RAK PŁASKONABŁONKOWY JĘZYKA (SCC): Samoyedy mają 24,63x większe prawdopodobieństwo zachorowania na tego raka w porównaniu z innymi rasami. Częściej występuje u samic.
- POZOSTAŁE RZADZIEJ WYSTĘPUJĄCE CHOROBY: UBYTEK PRZEGRODY MIĘDZYPRZEDSIONKOWEJ, ABIOTROFIA MÓŻDŻKU, GŁUCHOTA, NIEDOBÓR CZYNNIKA VIII, DERMATOZA REAGUJĄCA NA HORMON WZROSTU, MIKROFTALMIA, DYSTROFIA MIĘŚNIOWA, CIĘŻKA POSTAĆ MIASTENI, OCD, ANOMALIA PELGER-HUET, ZESPÓŁ DRŻENIA,
- POJEDYŃCZE PRZYPADKI CHORÓB: DRŻENIE I HIPOMIELINIZACJA (obserwowana w kilku powiązanych miotach szczeniąt samojedów. Kliniczne oznaki drżenia i niezdolności do stania.)
Samoyed opis rasy i predyspozycje do chorób
BADANIA ZALECANE PRZED DOPUSZCZENIEM DO HODOWLI:
- CERF – badanie wzroku w wieku powyżej 1 roku ( kliniczne badanie oczu wykonywane przez weterynarza okulistę, wyklucza, bądź stwierdza poniższe choroby oczu: C – Zaćma (cataract), GL – Jaskra (glaucoma), PRA – postępujący zanik siatkówki, KCS – zespół suchego oka, PPM – przetrwała błona źreniczna, PLL – zwichnięcie soczewki, RD – dysplazja siatkówki, VD – degeneracja ciała szklistego, EN – entropium, EK – ektropium, DIS – dwurzędowość rzęs (distichiasis).
- XLPRA i RD/OSDT bezpośrednie testy genetyczne (Optigen).
- Badanie i ocena rzepki w wieku co najmniej 1 rok.
- RTG stawów biodrowych w celu wykluczenia dysplazji.
- Profil tarczycowy, wraz z poziomem autoprzeciwciał.
- RTG stawów łokciowych w celu wykluczenia dysplazji łokcia.
SAMOYED - WRAŻLIWOŚĆ NA LEKI
POTENCJALIZOWANE SULFONAMIDY
Samoyedy mogą częściej niż inne psy wykazywać niepożądane reakcje po podaniu potencjalizowanych sulfonamidów. Częste objawy po podaniu tych leków to:
- nadwrażliwość, trombocytopenię i hepatopatię.
Rzadziej spotykane powikłania to:
- neutropenia, suche zapalenie rogówki i spojówki, artropatie,
niedokrwistość hemolityczna, zapalenie błony naczyniowej oka, zmiany skórne i w obrębie błon śluzowych, białkomocz, porażenie twarzy, zapalenie opon mózgowych, niedoczynność tarczycy, zapalenie trzustki, obrzęk twarzy i zapalenie płuc.
ŻYWIENIE I PIELĘGNACJA
PIELĘGNACJA SAMOYEDA
- Samoyedy mają piękną, dwuwarstwową szatę: gruby, długi, nieprzemakalny włos oraz gęsty, krótki i gruby podszerstek.
- Na udach i ogonie włos jest jeszcze bardziej obfity.
- Samce mają piękną kryzę wokół szyi i w linii łopatek.
- Obfity włos okrywowy i gęsty podszerstek zapewniają Samoyedom ciepło i izolację termiczną w trudnych warunkach pogodowych.
- Struktura ich sierści pozwala usunąć większość zabrudzeń na sucho, czyli za pomocą zwykłej szczotki.
- Kąpiel wskazana jest dopiero wtedy, gdy pies na spacerze bardzo się wybrudzi, wytarza w błocie, odchodach lub padlinie.
- Samoyedy kąpie się rzadko, w razie potrzeby, przed wystawą lub 1-2 x w roku.
- Po kąpieli suszenie obfitej sierści Samoyeda jest bardzo czasochłonne.
- Do kąpieli należy używać specjalistycznych szamponów i odżywek przeznaczonych do pielęgnacji białej sierści.
- Szczotkowanie i czesanie – średnio dwa razy w tygodniu.
- W okresie linienia Samoyeda powinno się wyczesywać codziennie.
- Do pielęgnacji Samoyeda przydatne są: druciana szczotka bez kapturków na końcach, metalowa szczotka tzw. pudlówka i metalowy grzebień z szeroko rozstawionymi zębami.
- Rozczesując należy zwracać uwagę przede wszystkim na podszerstek, a także kryzę, portki i brzuch.
- Trzeba pamiętać, aby czesząc sięgać do samej skóry, a nie jedynie po wierzchu.
- Miejsca podatne na filcowanie: u podstawy uszu, pachy i pachwiny, tylna strona łap i ud (portki).
- Pielęgnować należy także oczy, aby nie dochodziło do powstawania brzydkich, brązowych zacieków.
- Decydując się na Samoyeda, trzeba wziąć pod uwagę, że jego pielęgnacja wymaga czasu i zaangażowania. Odpowiednio zadbana sierść Samoyeda jest naprawdę imponująca i efektowna.
- Pazury Samoyeda rzadko wymagają przycinania.
ŻYWIENIE SAMOYEDA
- Wymaga zbilansowanej wysokiej jakości karmy, która zaspokoi jego potrzeby i będzie dostosowana do wieku i trybu życia.
- Ze względu na predyspozycje do cukrzycy, alergii, a w starszym wieku również do otyłości, Samojedy powinny dostawać pokarm niskowęglowodanowy, najlepiej nie zawierający zbóż, które mają wysoki indeks glikemiczny i są trudno strawne.
- Można stosować gotowe karmy komercyjne lub wybrać model tradycyjny.
- Bardzo wskazana jest zbliżona do naturalnego żywienia zwierząt mięsożernych dieta BARF, którą te pierwotne psy dobrze tolerują.
- Samoyedom należy dostarczać sporej ilość nienasyconych kwasów tłuszczowych, które wesprą ich szatę i wzmocnią skórę.
- Od młodości można podawać suplementy wspomagające pracę stawów.
CIEKAWOSTKI O RASIE SAMOYED
- Z sierści samoyeda (podszerstek) można utkać wełnę, z której można zrobić swetry.
- Na Syberii ze skór samoyedów robiono futra.
- Synonimy nazw rasy: Samoyedskaya, Sammies.
- Rejestry: FCI, AKC, UKC, CKC, KCGB (Kennel Club of Great Britain),
ANKC (Australian National Kennel Club), NKC (National Kennel Club). - The Samoyed Club of America:
www.samoyedclubofamerica.org - Samoyed Association of Canada: www.samoyed.ca
- Samoyed Club of America Research Foundation:
www.samoyedhealthfoundation.org
WESPRZYJ POTRZEBUJĄCE ZWIERZĘTA
Przekaż darowiznę na leczenie zwierząt w Fundacji Vet-Alert