Owczarek niemiecki jaki jest i na co choruje

Owczarek niemiecki jaki jest i na co choruje

OWCZAREK NIEMIECKI JAKI JEST I NA CO CHORUJE

O czym przeczytasz w artykule:

JAKI JEST OWCZAREK NIEMIECKI?

Owczarek niemiecki jaki jest i na co choruje?  Owczarek niemiecki to jedna z najpopularniejszych ras psów. Ma on swoich zagorzałych zwolenników na całym świecie. Jest to pies wszechstronnie użytkowy, łatwy do szkolenia i bardzo przywiązany do swojego opiekuna. Owczarki pracują w policji, wojsku, ale grają także w filmach i wykrywają narkotyki na lotniskach. Wybierając owczarka na swojego towarzysza należy zwrócić baczna uwagę na hodowlę, z której pochodzi, a w szczególności na zdrowie rodziców, charakter szczeniaka oraz prawidłową socjalizację.

Owczarek niemiecki jaki jest i na co choruje

WZORZEC: OWCZAREK NIEMIECKI FCI Standard N° 166/23.12.2010

OWCZAREK NIEMIECKI/ DEUTSCHER SCHÄFERHUND/ GERMAN SHEPHERD DOG

  • Pochodzenie: Niemcy.
  • Użytkowość: Wszechstronny pies użytkowy, pasterski i służbowy.
  • Klasyfikacja FCI: Grupa 1 – Psy pasterskie i zaganiające. Sekcja 1 – Psy pasterskie. Próby pracy wymagane. 
  • Krótki rys historyczny: Zgodnie z oficjalną dokumentacją Verein für Deutsche Schäferhunde (SV) e.V.(Stowarzyszenie Owczarka Niemieckiego, w skrócie „SV”), z siedzibą w Augsburgu, w Niemczech, członek Verband fürdas Deutsche Hundewesen (VDH) ,jest depozytariuszem wzorca owczarka niemieckiego. Wzorzec ten, powstały na podstawie propozycji, których autorami byli A. Meyer i Max von Stephanitz, przyjęty został na pierwszym Zgromadzeniu Ogólnym SV we Frankfurcie nad Menem 20 września 1899 roku. Kolejne zmiany wprowadzone zostały na6 Zgromadzeniu 28 lipca 1901 roku, 23 Zgromadzeniu 17 września 1909 roku w Kolonii, posiedzeniu Komitetu Wykonawczego (Zarządu) i Komitetu Doradczego w Wiesbaden 5 września 1930 roku, oraz na posiedzeniu Komisji Hodowlanej i Komitetu Wykonawczego 25 marca 1961. Wszystkie te zmiany zaakceptowane zostały na zjeździe Światowej Unii Klubów Owczarka Niemieckiego (WUSV) 30 sierpnia 1976 roku. Dodatkowe zmiany wprowadzone zostały na mocy delegacji ustawowej poprzez Komitet Wykonawczy i Komitet Doradczy w dniach 23 i 24 marca 1991 roku i na mocy Konwencji Federalnej w dniach 25 maja 1997 oraz 31 maja i 1 czerwca 2008. Planowa hodowla owczarka niemieckiego rozpoczęła się w roku 1899, po utworzeniu SV , przy wykorzystaniu rozmaitych istniejących wówczas psów owczarskich ze Środkowych i Południowych Niemiec; jej celem było uzyskanie doskonałego psa użytkowego. Dlatego już pierwszy wzorzec opisywał nie tylko wygląd, ale i cechy użytkowe psa.
  • Wrażenie ogólne: Owczarek niemiecki jest psem średniej wielkości, o nieco wydłużonej, lecz zwartej sylwetce, dobrze umięśnionym i suchym.
  • Charakter: Owczarek niemiecki musi być zrównoważony, pewny siebie, oddany właścicielowi, łagodny(o ile nie zostanie sprowokowany), czujny i łatwy do wyszkolenia. Cechy te, połączone z odwagą, ciętością i twardością charakter uczynią z niego dobrego psa do towarzystwa, obrońcę, stróża, psa policyjnego i pasterskiego. 
  • Ważne proporcje: Długość tułowia jest o 10 – 17% większa od wysokości w kłębie.
  • Wielkość: Wysokość w kłębie: pies: 60 do 65 cm, suka: 55 do 60 cm.
  • Waga: Pies: 30 do 40 kg, suka: 22 do 32 kg.
  • Tułów: mocny, krępy i zwarty. · Linia górnapłynnie przebiega od nasady szyi przez długi wysoki kłąb i prosty grzbiet do lekko opadającego zadu. · Kłąb: długi i wysoki · Grzbiet: średniej długości, mocny, prosty i dobrze umięśniony · Lędźwie : krótkie, szerokie, mocne, dobrze umięśnione · Zad: długi i lekko opadający, pod kątem około 23 stopni do poziomu, płynnie przechodzi w nasadę ogona · Klatka piersiowa: umiarkowanie szeroka, mostek długi i wyraźny. Głębokość klatki piersiowej wynosi 45 do 48% wysokości w kłębie. Żebra umiarkowanie wysklepione. Wadliwe są zarówno klatka beczkowata, jak i płaska · Linia dolna i brzuch
  • Kształt głowy: Klinowata, proporcjonalna do tułowia. Jej długość wynosi około 40% wysokości w kłębie. Jest sucha i umiarkowanie szeroka między uszami; nie może być ani zbyt ciężka, ani zbyt długa. Czoło, oglądane z przodu i z boku, jest tylko trochę zaokrąglone, bruzda czołowa jest  nieznaczna lub zupełnie niewidoczna. Mózgoczaszka i trzewioczaszka tej samej długości. MÓZGOCZASZKA: Szerokość mózgoczaszki mniej więcej równa jej długości, oglądana z góry mózgoczaszka zwężą się równomiernie w kierunku kufy. · Czaszka: · Stop: łagodny, a nie ostro zaznaczony. TRZEWIOCZASZKA: Kufa klinowata, szczęki mocne, grzbiet nosa prosty; niepożądany wygarbiony ani wklęsły · Kufa: klinowata · Wargi: suche, przylegające, ciemne. · Uzębienie: mocne, zdrowe i kompletne – 42 zęby zgodnie z wzorem zębowym. Zgryz nożycowy, to znaczy siekacze górnej szczęki znajdują się ciasno przed siekaczami żuchwy. Zgryz cęgowy, przodozgryz i tyłozgryz są wadliwe. Wadą jest także ustawienie siekaczy w linii prostej i duże odstępy między zębami. Kości szczęk dobrze rozwinięte, zęby głęboko osadzone w szczękach.
  • Uszy: Średniej wielkości, stojące, spiczasto zakończone, skierowane małżowinami do przodu i równolegle wobec siebie, mogą być tak ruchu, jak w spoczynku położone płasko do tyłu. Uszy załamane na końcach lub obwisłe są wadliwe.
  • Oczy: Średniej wielkości, kształtu migdała, trochę skośnie ustawione, nie wyłupiaste, możliwie jak najciemniejsze. Oczy jasne, o przeszywającym spojrzeniu niepożądane, gdyż zmieniają wyraz psa. 
  • Nos: Zawsze czarny
  • Szyja: Mocna, dobrze umięśniona, bez podgardla. Ustawiona pod kątem około 45 stop-ni w stosunku do linii grzbietu.
  • Ogon: Sięga co naj mniej do stawu skokowego, ale nie dalej niż do połowy długości śródstopia. Noszony szablasto, w ruchu i przy pobudzeniu może być wzniesiony wyżej , ale nie powyżej linii grzbietu. Sierść na spodniej stronie ogona nieco dłuższa. Jakiekolwiek zabiegi chirurgiczne, mające na celu korekcje ogona, są zabronione.
  • Kończyny: PRZEDNIE: Oglądane z każdej strony proste, widziane z przodu –idealnie równolegle. · Łopatka i Ramię: jednakowej długości, mocno związane z tułowiem potężnymi mięśniami. Kąt w stawie barowym wynosi ok. 90 stopni (idealnie) ,w praktyce do 110 stopni. · Łokcie: Nie mogą być wykręcone na zewnątrz, ani do wewnątrz, tak w postawie, jak i w ruchu, ani podstawione pod tułowiem. · Przedramię: Proste, suche, dobrze umięśnione, równoległe jedno wobec drugiego. · Nadgarstek: · Śródręcze: Jego długość wynosi około 1/3 długości podramienia; jest nachylone względem niego pod kątem 20 do 22 stopni. Śródręcze zbyt skośnie ustawione  (ponad 22 stopnie) lub zbyt pionowe (mniej niż 20 stopni) jest wadliwe , ponieważ zmniejsza wytrzymałość.· Łapy: Zaokrąglone, zwarte i dobrze wysklepione, opuszki mocne, niepopękane, pazury mocne i ciemne. TYLNE: Trochę odstawione do tyłu, oglądane z tyłu – równolegle względem siebie. · Udo i Podudzie: mniej więcej tej samej długości, tworzą kąt około 120 stopni; kończyny mocne i dobrze umięśnione. · Staw skokowy: mocny i wyraźny. · Śródstopie: pionowe · Łapy: Zwarte, lekko wypukłe, opuszki twarde i ciemne, pazury mocne, ciemne i wysklepione. CHODY: Owczarek niemiecki porusza się kłusem, a odpowiednia dług ość kończyn i harmonijne kątowanie pozwala na dobry wykrok kończyn przednich i daleki zasięg kończyn tylnych, przy zachowaniu pewnej linii grzbietu. Niewskazane jest zbyt głębokie kątowanie kończyn tylnych, bo zmniejsza ono wytrzymałość i stabilność ruchu. Prawidłowo zbudowany i kątowany owczarek porusza się przestrzennym, wydajnym i niskim kłusem, który wydaje się niezmordowany. W ruchu głowa jest wysunięta ku przodowi, ogon lekko wzniesiony, a linia górna powinna bez większych zaburzeń przebiegać płynnie od końców uszu aż do końca ogona.
  • Sierść: SKÓRA: Niezbyt ściśle przylegająca, ale bez fałd. SZATA SIERŚĆOwczarki niemieckie hodowane są w dwóch odmianach – krótkowłosej i długowłosej , w każdym przypadku z podszerstkiem. Odmiana krótkowłosa (Stockhaar):włos okrywowy bardzo gęsty, nadzwyczaj twardy i przylegający. Na głowie, uszach, przednich stronach kończyn i łapach włos krótki. Nieco dłuższy i bardziej obfity na szyi, tylnych stronach kończyn przednich powyżej nadgarstka; na tylnych stronach ud tworzy umiarkowanie obfite portki. Odmiana długowłosa (Lang stockhaar): Włos okrywowy dłuższy, miękki, nieprzylegający, dłuższy włos na uszach i kończynach, obfite portki, obficie owłosiony ogon, z wiszącym włosem. Na głowie, wewnątrz uszu, na przednich stronach kończyn i łapach włos krótki. Dłuższy i bardziej obfity na szyi, niemalże tworzy kryzę. Pióra na tylnych stronach kończyn przednich do nadgarstka, wyraźne portki na tylnych stronach ud. 
  • Maść: Czarna z podpalaniem w odcieniu czerwonawym, płowym, żółtym lub jasnoszarym. Jednolicie czarna lub szara, śniada, czaprakowa – z maską. Mała, nierzucająca się w oczy, biała plamka na piersi i jaśniejsza maść na wewnętrznej stronie nóg dopuszczalne, ale niepożądane. Nos zawsze czarny, bez względu na umaszczenie. Brak maski, bardzo jasne oczy, jasne lub białe znaczenia na piersi i wewnętrznej stronie nóg , jasne pazury lub rudy koniec ogona należy oceniać jako niedostatki pigmentacji. Podszerstek w odcieniu jasnoszarym. Niedopuszczalna maść biała.
  • Wady: Wszelkie odchylenia od podanego wzorca powinny być uznane za wady i oceniane w zależności od stopnia nasilenia. WADY DUŻE:• Wszelkie odchylenia od wzorca, mające znaczny wpływ na użytkowość psa.• Uszy nisko osadzone, miękkie, nie dość sztywne, załamane.• Znaczne braki pigmentacji.• Wyraźne zaburzenia harmonii budowy. WADY UZĘBIENIA: • Braki zębowe, które nie są wadami dyskwalifikującymi.• Wszelkie odchylenia od nożycowego zgryzu, które nie są wadami dyskwalifikującymi. WADY DYSKWALIFIKUJĄCE: • Lękliwość, gryzienie ze strachu.• Stwierdzenie dysplazji w stopniu ciężkim.• Wnętrostwo jedno lub obustronne, niedostatecznie rozwinięte lub niejednakowe jądra.• Ślady korekcji uszu lub ogona.• Wyraźne wady budowy.• Braki zębowe: brak jednego przedtrzonowca P3 i jeszcze jednego zęba, brak kła, przedtrzonowca P4, trzonowca M1 lub M2, brak 3 lub więcej jakichkolwiek zębów.• Zgryz: tyłozgryz większy niż 2 mm, przodozgryz, wszystkie siekacze w zgryzie cęgowym.• Wysokość o więcej niż 1 cm powyżej lub poniżej wzorcowej. • Albinizm: maść biała (także z czarnymi pazurami i nosem.)• Długi, prosty włos okrywowy pozbawiony podszerstka.• Włos długi (wyraźnie długi włos okrywowy, pozbawiony podszerstka, rozdzielający się na grzbiecie i formujący obfite kępki wewnątrz uszu, obfite pióra na tylnych stronach kończyn oraz na ogonie). UWAGA: Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w worku mosznowy.
  • Odporność/podatność na choroby: owczarek niemiecki jest psem podatnym na choroby
  • Długość życia: 12-14 lat.
  • Możliwość zakupu  w Polsce: tak.
  • Cena psa z rodowodem FCI: 2500-4000 zł.
fundacja-vet-alert

Fundacja Ochrony Zwierząt
Na STRAŻY PRAW ZWIERZĄT
I ICH OPIEKUNÓW

zobacz jak pomagamy zwierzętom

Fundacja Ochrony Zwierząt Vet- Alert Organizacja Pożytku Publicznego KRS 0000559333
Przejdź Na Stronę Fundacji

HISTORIA RASY

W XIX wieku w środkowej Europie w raz z rozwojem miast wzrosła przestępczość, zrodziło się więc zainteresowaniem psem służbowym.

  • W Niemczech utworzył się Phylax, związek popierający hodowlę psów owczarskich, w których widziano materiał na psa służbowego dla potrzeb wojska i policji. Pomimo iż związek ten istniał tylko osiem lat, okazał się bardzo użyteczny, albowiem zwrócił uwagę na wartość hodowlaną tkwiącą w psach pasterskich. 
  • 3 kwietnia 1899 roku, rotmistrz Max Emil Friedrich von Stephanitz wraz z przyjacielem Arturem Meyerem utworzył Verein für Deutsche Schäferhunde (Klub Owczarka Niemieckiego), zwane skrótowo SV (Schäferhundverein). Stało się to za sprawą pewnego średniej wielkości psa o płowoszarym umaszczeniu, którego zobaczyli na wielkiej ogólnokrajowej wystawie hodowlanej w Karlsruhe. Pies ten był typem pierwotnego psa, silny i sprężysty, wytrzymały i inteligentny. Właściciel Hektora Linksrheina, bo tak wabił się pies, wyjaśnił, że pies jest pracującym owczarkiem o dużych zdolnościach i pomimo wilczego wyglądu posiada wrodzoną pasję do służenia człowiekowi. Właśnie w tym psie rotmistrz i jego przyjaciel znaleźli urzeczywistnienie swoich cichych marzeń o idealnym psie służbowym. Von Stephanitz kupił psa do swej psiarni w Grafrath i nadał mu imię Horand von Grafrath i zarejestrował go pod numerem 1. w księdze hodowlanej owczarków niemieckich. 
  • Następnie Stephanitz rozpoczął poszukiwania suk o podobnym do Horanda eksterierze i charakterze; później zajął się systematycznym ocenianiem i selekcją szczeniąt pod kątem cech uznanych przez niego za pożądane u psa służbowego. Hodowlę owczarka niemieckiego budowano na Horandzie i jego potomkach. Świeżą krew wprowadzały specjalnie dobierane suki.
  • W wyniku chowu krewniaczego, a także upodobań niektórych hodowców do dużych psów, w początkowych latach hodowla ta przybrała nie taki kierunek jaki planował Stephanitz. W latach dwudziestych owczarek niemiecki był psem wysokim, kwadratowym i niezgrabnym; brak mu było wdzięku i płynności ruchów; odnotowywano także coraz więcej wad charakteru. 
  • Kres temu położyła pamiętna wystawa we Frankfurcie nad Menem w 1925 roku, którą za sprawą Stephanitza, wygrał Klodo von Boxberg – pies niższy, głębszy, o kątowanych nogach i wydajnym kłusie. Klodo był tak całkowicie różny od swoich poprzedników i konkurentów, że rok 1925 został uznany za linię demarkacyjną oddzielająca „starą krew” od „nowej krwi”. 
  • Horand von Grafarth był wzorcowym psem użytkowym. Dzięki Klodowi i jego potomkom, a w tym najsłynniejszemu Utz’owi von Haus Schütting, powrócono do wzorca, który wraz z pojawiającymi się trendami zmieniał się wielokrotnie.
  • Obecnie na całym świecie żyje około miliona owczarków, choć niektórzy znawcy tej rasy mówią już o 2 do 3 milionach. W Polsce jest ich około 5000, nie licząc oczywiście psów niezarejestrowanych w Związku Kynologicznym oraz psów owczarkopodobnych. 
Owczarek niemiecki jaki jest i na co choruje

WRAŻLIWOŚĆ NA LEKI OWCZARKÓW NIEMIECKICH

W przypadku wystąpienia mutacji w genie MDR1 obserwuje się u nadwrażliwość na:

  • iwermektynę,
  • doramektynę,
  • loperamid,
  • winkrystynę,
  • moksydektynę.

Nadwrażliwość ta jest wynikiem autosomalnej recesywnej mutacji w obrębie genu MDR1. Po podanie wymienionych wyżej leków powoduje objawy neurologiczne, w tym drżenie, drgawki i śpiączka. Dostępny jest test genetyczny wykrywający obecność mutacji w genie MDR1. Wadliwy gen występuje u około 6% owczarków niemieckich (częściej u biało umaszczonych).

NA CO CHORUJĄ OWCZARKI NIEMIECKIE

CHOROBY DZIEDZICZNE:
  • DYSPLAZJA STAWU ŁOKCIOWEGO: powoduje zwyrodnienie i zapalenie stawu łokciowego, cecha dziedziczona poligenowo. Najczęstsze formy to: fragmentacja wyrostka wieńcowego (FCP), niepołączony wyrostek dodatkowy kości łokciowej (UAP) oraz osteochondroza stawu łokciowego (OCD). Częstotliwość występowania w porównaniu z innymi rasami: FCP 43,7x częściej, UAP 8,2x częściej, OCD 14,9x częściej.
  • DYSPLAZJA STAWU BIODROWEGO: zwyrodnienie i zapalenie stawów biodrowych, dziedziczenie poligenowe. Może dotyczyć nawet 19,1% populacji owczarków niemieckich. Częstotliwość występowania jest 5,7 większa niż u innych ras.
  • ATROFIA KOMÓREK GRONIASTYCH TRZUSTKI (PAA) zewnątrzwydzielnicza niewydolność trzustki (EPI): u owczarków niemieckich występuje autosomalny recesywny zanik trzustki o podłożu immunologicznym. Objawy kliniczne to słaby przyrost masy ciała i biegunka tłuszczowa. Rozpoznanie opiera się na teście cTLI (immunoreaktywność czynników trypsynopodobnych u psów). Leczenie polega na suplementacji enzymów. Może dotyczyć 18% owczarków. Gen odpowiedzialny za wystąpienie PAA nie został jeszcze zidentyfikowany.
  • ZWICHNIĘCIE RZEPKI: rozluźnienie więzadeł powodujące zwichnięcie rzepki, kulawizny oraz zwyrodnienie stawu kolanowego. Jeżeli występują objawy kliniczne leczy się chirurgicznie. Może dotyczyć 0,8% populacji.
  • DZIEDZICZNY WIELOOGNISKOWY TORBIELOWY GRUCZOLAKORAK NEREK I GUZKOWE WŁÓKNIENIE SKÓRY (RCND): rzadki, autosomalny recesywny rak nerek charakteryzujący się obustronnymi, wieloogniskowymi guzami nerek, mięśniakami gładkokomórkowymi macicy oraz guzkami w skórze składającymi się z gęstego kolagenu. Średni wiek zachorowania to 6,4 lat, a średni wiek zgonu to 9,3
    lat. Dostępny jest test genetyczny wykrywający tę mutacje.
  • HEMOFILIA TYPU A: rzadkie recesywne zaburzenie krzepnięcia sprzężone z chromosomem X. Samice są nosicielkami wadliwego genu, natomiast chorują samce. Psy dotknięte chorobą mogą wykazywać krwawienie z jamy ustnej, nosa, przedłużone krwawienie przy skaleczeniu i zabiegach operacyjnych. Obserwuje się: krwiaki podskórne i wewnątrzmięśniowe oraz kulawizny z powodu krwiaków stawów.
  • CHOROBA VON WILLEBRANDA (vWD): rzadka choroba spowodowana autosomalną recesywną mutacją. Objawy to zaburzenia krwawienia o niewielkim nasileniu. Udokumentowane występowanie w niektórych rodzinach owczarków niemieckich
    w południowej Afryce. Brak testu genetycznego dla nosicieli.
  • HIPERURYKOZURIA (HUU): zwiększone wydalanie kwasu moczowego z moczem i tworzenie się kamieni moczanowych. Spowodowana autosomalną, recesywną mutacją w genie SLC2A9, prowadzi do kamicy moczanowej i może predysponować samce do niedrożności dróg moczowych. Częstotliwość szacowana na 2,6% populacji owczarków niemieckich. Dostępny jest test genetyczny.
  • MUKOPOLISACHARYDOZA (MPSVII): to rzadko występująca lizosomalna choroba spichrzeniowa. Dziedziczenie autosomalne recesywne. Istotą mukopolisacharydozy jest niedobór lub wada enzymów, które są odpowiedzialne za rozkład mukopolisacharydów. W konsekwencji dochodzi do ich odkładania się w narządach, które następnie ulegają uszkodzeniu. Objawia się trudnością w poruszaniu się, deformacją szkieletu, zmętnieniem rogówki. Dostępny jest test genetyczny.
  • KARŁOWATOŚĆ PRZYSADKOWA: rzadkie, autosomalne recesywne zaburzenie wydzielania hormonów w przysadce mózgowej. U chorych psów występuje opóźnienie wzrostu i szczenięca sierść.
    Schorzenie jest spowodowane przez połączony niedobór GH, TSH i prolaktyny wraz z upośledzonym uwalnianiem gonadotropin. Zachowane jest wydzielanie ACTH.
  • NIEDOBÓR AKTYWNOŚCI PROKOAGULACYJNEJ PŁYTEK KRWI: rzadkie autosomalne, recesywne zaburzenie powodujące nadmierne krwawienie z powodu nieprawidłowej funkcji płytek krwi. Psy dotknięte chorobą mają wydłużony czas protrombinowy. 

Akita opis rasy i na co choruje >>

Owczarek niemiecki jaki jest i na co choruje
PREDYSPOZYCJE DO CHORÓB
  • ZABURZENIA BEHAWIORANE: owczarki niemieckie są
    nadreprezentowane wśród ras z objawami zaburzeń zachowania. Najczęściej występuje agresja w stosunku do innych zwierząt i agresja wobec ludzi. Występują również zaburzenia lękowe i lęk separacyjny.
  • ALERGICZNE ZAPALENIE SKÓRY: alergia wziewna lub pokarmowa. Przebiega ze świądem i ropnym zapaleniem skóry (hot spot). Alergie skórne występują z częstotliwością 6,4%, alergie wziewne 4,6%, a alergie pokarmowe 4,4%.
  • NIEDOCZYNNOŚC TARCZYCY: dziedziczne autoimmunologiczne zapalenie tarczycy. Częstotliwość występowania około 5-6 %. 
  • PANOSTEITIS: psy dotknięte chorobą wykazują okresowe kulawizny z powodu bólu trzonu i przynasad kości długich. Występuje u młodych, rosnących psów. Owczarki niemieckie chorują średnio 3,3x częściej w porównaniu z innymi rasami. Dotkniętych choroba może być 10,1% populacji.
  • ROZSZERZENIE I SKRĘT ŻOŁĄDKA/SKRĘT JELIT/SKRĘT ŚLEDZIONY: owczarki niemieckie są narażone na zwiększone ryzyko
    wystąpienia zagrażającego życiu skręcenie żołądka, jelit lub śledziony w jamie brzusznej. Schorzenie wymaga natychmiastowej pomocy weterynaryjnej. Skręt żołądka lub jelit był przyczyną śmierci 15% Owczarków niemieckich w jednym z badań szpitalnym. Częstotliwość występowania 8,5%.
  • OSTEOCHONDROZA (OCD): dziedziczona poligenowo wada chrząstki, powodująca ból stawów kolanowych i kulawiznę u młodych rosnących psów. Łagodne przypadki mogą ustąpić po odpoczynku, ale cięższe przypadki wymagają operacji. Występuje 17,5x częściej w porównaniu z innymi rasami.
  • PRZETOKA OKOŁOODBYTNICZA (FURUNCULOSIS): objawia się zmianami zapalnymi, owrzodzeniami i przetokami w okolicy odbytu.  Częstotliwość występowania 14,3 razy częstsza niż u innych ras, chorują przeważnie samce.
  • MIELOPATIA ZWYRODNIENIOWA (DM): dotknięte psy wykazują objawy niedowładu górnego neuronu ruchowego (UMN) średnio w wieku 11,4 lat. Choroba ostatecznie przechodzi w ciężką postać
    porażenia czterokończynowego. Psy dotknięte chorobą mają normalne wyniki w badaniu płynu mózgowo-rdzeniowego, mielografii i rezonansie magnetycznym. Nieznany jest tryb dziedziczenia. Niektóre badania sugerują przyczynę  immunologiczną lub zapalną mielopatii u owczarków niemieckich. Częstotliwość występowania to ok. 9,2%.
  • DYSTROFIA ROGÓWKI: dziedziczna choroba obejmująca nabłonek lub podścielisko. Objawy to białe do szarych owalne lub pierścieniowe zmętnienia rogówki. Zdiagnozowane u 4,88% owczarków niemieckich.
  • PRZEROSTOWA OSTEODYSTROFIA (HOD): zaburzenie o podłożu immunologicznym. Chorobie towarzyszy gorączka oraz bolesny obrzęk kości i stawów u młodych psów. Najczęściej występuje w ciągu 3-14 dni po szczepieniu. Wiek zachorowania to 8-16 tygodni. Stwierdzono 9,6-krotny iloraz prawdopodobieństwa na zachorowanie w porównaniu z innymi rasami. Nieznany sposób dziedziczenia.
  • NACZYNIAKOMIĘSAK KRWIONOŚNY (HEMIANGOSARCOMA): złośliwy nowotwór najczęściej występujący w śledzionie, sercu lub szpiku kostnym. 
  • ZERWANIE WIĘZADŁA KRZYŻOWEGO PRZEDNIEGO (ACL): urazowe zerwanie więzadła krzyżowego w kolanie powoduje kulawiznę i wtórne zapalenie stawów. Leczenie operacyjne.
  • ZAĆMA WRODZONA LUB MŁODZIEŃCZA: owczarki niemieckie mogą zachorować na obustronną zaćmę korową tylną w wieku 8-12 tygodni. Uważa się, że zaćma jest dziedziczona recesywnie. Rzadki przypadek wrodzonej zaćmy obserwowany u owczarków niemieckich jest uważany za dziedziczony dominująco. Częstotliwość występowania 3,4 – 4,9 % badanych okulistycznie owczarków niemieckich. Nie poleca się dopuszczania do hodowli psów ze zdiagnozowaną zaćmą.
  • PRZEWLEKŁE POWIERZCHOWNE ZAPALENIE ROGÓWKI (ŁUSZCZKA): to proces zapalny, który może powodować problemy ze wzrokiem z powodu pojawiającej się pigmentacji rogówki. Stosowane jest leczenie środkami nawilżającymi do oczu oraz stosuje się miejscowo leki przeciwzapalne. Nie zaleca się używać do hodowli owczarków z tym schorzeniem.
  • PRZETRWAŁA BŁONA ŹRENICZNA PPM: wada wrodzona, w której oko zawiera przetrwałe elementy płodowej błony źrenicznej w postaci pasm tkanki przechodzących nad otworem źrenicznym (z tęczówki na tęczówkę, rogówkę, soczewkę lub obejmujące płaty tkanki). Trzy ostatnie formy mogą osłabiać wzrok. Psy objęte tym schorzeniem nie powinny być używane do hodowli.
  • DYSPLAZJA SIATKÓWKI: nieprawidłowy rozwój i różnicowanie siatkówki w okresie płodowym i okołourodzeniowym. Spotyka się fałdy siatkówki, położenie geograficzne i uogólnioną dysplazja z oderwaniem.
  • ZWYRODNIENIOWE ZWĘŻENIE LĘDŹWIOWO-KRZYŻOWE (DLS)/OGON KOŃSKI: ucisk rdzenia kręgowego lędźwiowo-krzyżowego z powodu DLS występuje najczęściej u owczarków niemieckich (25,6% przypadków). Kliniczne objawia się bólem okolicy lędźwiowej, kulawizną kończyn tylnych, i zaburzenia w oddawaniu moczu. Nietrzymanie stolca i samookaleczanie występują średnio w wieku 5,4 roku. Leczenie polega na grzbietowej dekompresyjnej laminektomii. 
  • ZABURZENIA IMMUNOLOGICZNE/NIEDOBÓR IgA: owczarek niemiecki jest predysponowany do niedoboru immunoglobulin z grupy A. Schorzenia z tym związane to: nieswoiste zapalenia jelit, ropne zapalenie skóry i błon śluzowych, układowa aspergiloza i leiszmanioza. 
  • NIESWOISTE ZAPALENIE JELIT (IBD): Owczarki niemieckie są nadreprezentowane w przypadkach nieswoistego zapalenia jelit i biegunek wrażliwych na antybiotyki. Przyczyną najprawdopodobniej jest nieprawidłowe działalnie układu immunologicznego w obrębie jelit. Przewlekła biegunka występuje z częstotliwością 4,2%, a nieswoiste zapalenie jelit 3,7%
  • PODZASTAWKOWE ZWĘŻENIE AORTY (SAS): u chorych psów występuje szmer w okolicy lewej podstawy serca. Prędkość przepływu w aorcie powyżej 1,5 m/sekundę w echokardiografii dopplerowskiej, występuje niedomykalność aorty i niedomykalność mitralna. Objawy to: nietolerancja wysiłku, omdlenia i postępująca niewydolność serca. Zwiększona częstotliwość występowania SAS w porównaniu z innymi rasami. Nieznany tryb dziedziczenia (wielogenowe).
  • ARYTMIA KOMOROWA/NAGŁA ŚMIERĆ SERCOWA: dziedziczna arytmia u młodych owczarków niemieckich może powodować nagły zgon, zwykle między 22-26 tygodniem życia z powodu tachykardii komorowej (VT). Psy dotknięte chorobą często nie mają wcześniej objawów klinicznych. 24-godzinny monitoring Holtera może pomóc zidentyfikować przedwczesne skurcze komorowe (VPC), sprzężenia VPC i VT. Zaburzenie może być związane z nieprawidłowościami w krążeniu wapnia pomiędzy komórkami. Sposób dziedziczenia jest nieznany.
  • PRZEPUKLINA KROCZOWA: występuje predyspozycja do tego rodzaju przepukliny. Leczenie jest operacyjne.
  • PADACZKA: napady mogą być uogólnione lub częściowe. Częściej dotyczy samców. Przebieg choroby  kontroluje się lekami przeciwdrgawkowymi. Nieokreślony tryb dziedziczenie.
  • NABYTY PRZEŁYK OLBRZYMI (MEGAESOPHAGUS): schorzenie rozpoznawane częściej u Owczarków niemieckie niż u innych ras. Przyczyną może być: obwodowa neuropatia, porażenie krtani, nabyta myasthenia gravis, zapalenie przełyku i rozszerzenie żołądka. Niedoczynność tarczycy nie jest związana z megaesophagus. Objawy kliniczne obejmują: zwracanie pokarmu, nadmierne ślinienie się i zachłystowe zapalenie płuc.
  • MIASTENIA (MYASTHENIA GRAVIS): nużliwość mięśni na podłożu immunologicznym. Powstają przeciwciała przeciwko receptorowi acetylocholiny powodując uogólnione osłabienie mięśni z przełykiem lub bez, lub wybiórcze osłabienie mięśni przełyku, twarzy i gardła. Owczarki niemieckie chorują na miastenię 4,8x częściej niż inne rasy.
  • TOCZEŃ RUMIENIOWATY UKŁADOWY (SLE)/ TOCZEŃ KRĄŻKOWY (DLE): choroby o podłożu immunologicznym. Na SLE chorują częściej samce owczarków niemieckich w wieku około 5 lat. Objawy to: zapalenie wielostawowe, zaburzenia nerek i zmiany w obrębie skóry i błon śluzowych. W przypadkach DLE owczarki niemieckie stanowiły 44,4% wszystkich przypadków w jednym badaniu, a także mają tendencję do większej liczby zmian wieloogniskowych. Leczenie za pomocą leków immunosupresyjnych.
  • ROPOWICA ŚLUZOWO-SKÓRNA (GERMAN SHEPHERD PYODERMA GSP): choroba skóry spowodowana niedoborem odporności, objawiająca się zmianami w okolicy warg, lusterka nosa, rzadziej dotyka powiek, sromu, napletka i odbytu. Reaguje na leczenie antybiotykiem.
  • WRODZONE ANOMALIE NACZYNIOWE: spotyka się przypadki szczeniąt z wieloma wrodzonymi wadami serca tj.: przetrwały przewód tętniczy (PDA), przetrwały prawy łuk aorty (PRAA) i wtórny megaesophagus.
  • ZWAPNIENIE SKÓRY (CALCINOSIS CIRCUMSCRIPTA): zespół dystroficznej, przerzutowej lub jatrogennej mineralizacji soli wapnia w tkankach miękkich. Zmiany zwykle występują na tylnej części ciała, łapach lub języku u 1-4-letnich psów.
  • UKŁADOWA ASPERGILOZA: występuje u młodych do średniego wieku. Owczarki są  nadreprezentowane w przypadkach ogólnoustrojowej aspergilozy. Uważa się, że ma związek z pierwotną nieprawidłowością IgA. Psy dotknięte chorobą mogą mieć różne objawy: leukocytozę, hiperglobulinemię, zapalenie stawów kręgosłupa, zapalenie kości i szpiku oraz powiększenie węzłów chłonnych klatki piersiowej. Choroba jest zwykle śmiertelna, ale
    niektóre psy mogą być utrzymywane na lekach przeciwgrzybiczych do dwóch lat.
  • LEISZMANIOZA/LEISZMANIOZA TRZEWNA: częściej występuje u owczarków niemieckich w porównaniu z innymi rasami. Objawy:
    obwodowa limfadenopatia, powiększenie śledziony i niedokrwistość.
    Wrażliwość może wynikać z nieprawidłowości IgA.
  • RODZINNE ZAPALENIE OBWODOWYCH NACZYŃ SKÓRNYCH: chorują młode szczenięta z objawami gorączki, obrzękiem i depigmentacją poduszeczki stopy, strupami i owrzodzeniem końcówek uszu i ogona oraz ogniskową depigmentacją powierzchni nosa. Biopsje wykazują wieloogniskowe guzkowe zapalenie skóry z neutrofilią i jednojądrzastymi komórkami zapalnymi otaczającymi ogniska
    kolagenolizy skórnej. Uważa się, że choroba jest chorobą o podłożu immunologicznym przeciwko nieprawidłowemu kolagenowi. Badania hodowlane sugerują autosomalny recesywny tryb dziedziczenia.
  • KARDIOMIOPATIA ROZSTRZENIOWA (DCM): prowadzi do niewydolności serca, dotyczy owczarków poniżej 8 roku życia. 
BADANIA ZALECANE PRZED DOPUSZCZENIEM DO HODOWLI:
  • CERF – badanie wzroku w wieku powyżej 1 roku ( kliniczne badanie oczu wykonywane przez weterynarza okulistę, wyklucza, bądź stwierdza poniższe choroby oczu: C – Zaćma (cataract), GL – Jaskra (glaucoma), PRA – postępujący zanik siatkówki, KCS – zespół suchego oka, PPM – przetrwała błona źreniczna, PLL – zwichnięcie soczewki, RD – dysplazja siatkówki, VD – degeneracja ciała szklistego, EN – entropium, EK – ektropium, DIS – dwurzędowość rzęs (distichiasis). Do 6 roku corocznie, powyżej 6 lat co dwa lata.
  • Próby charakteru.
  • RTG stawów biodrowych i RTG stawów łokciowych w celu wykluczenia dysplazji.
  • Profil tarczycowy, wraz z poziomem autoprzeciwciał.
  • Ocena podatności na DM (mielopatię) – badanie genetyczne.
  • Ocena serca.
Owczarek niemiecki jaki jest i na co choruje

ŻYWIENIE I PIELĘGNACJA

ŻYWIENIE
  • Sposób żywienia Owczarka niemieckiego powinien być dopasowany do jego wieku, aktywności oraz ewentualnych problemów zdrowotnych.
  • Owczarka można karmić wysokiej jakości komercyjną pełnoporcjową karmą wysokiej jakości.
  • Można także karmić Owczarka niemieckiego w sposób tradycyjny, bazując na wysokiej jakości składnikach i odpowiednio dobranych proporcjach.
  • W niektórych przypadkach korzystne może być zastosowanie diety BARF.
  • Owczarki często mają wrażliwy przewód pokarmowy i nie tolerują częstych zmian diety oraz zbyt tłustych posiłków.
  • Jeżeli owczarek ma problemy trawienne najbezpieczniejsze jest wprowadzenie diety Gastro (komercyjna) lub komponowanie posiłków opartych na maksymalnie dwóch składnikach (np. gotowane ziemniaki i indyk).
  • Dzienną porcję pożywienia najlepiej podzielić na dwa posiłki, które należy podawać o stałej porze. W ten sposób zmniejsza się skrętu żołądka oraz zapewnia się najlepsze trawienie.
  • W przypadku żywienia tradycyjnego dietę należy wzbogacić o preparat mineralno-witaminowy oraz suplement wspomagający pracę stawów.
PIELĘGNACJA
  • Pielęgnacja owczarka niemieckiego nie jest skomplikowana, choć różni się w zależności od odmiany.
  • Podstawowy zabieg pielęgnacyjny to czesanie. Należy wykonywać je regularnie zwłaszcza w przypadku owczarka niemieckiego długowłosego. Psa o długiej sierści czesze się z włosem, a w przypadku krótkowłosego zalecane jest czesanie pod włos. Taki zabieg należy wykonywać co najmniej raz w tygodniu. W okresie linienia  szczotkowanie owczarka niemieckiego najlepiej powtarzać codziennie.
  • Owczarka niemieckiego nie powinno czesać się  na sucho, ponieważ sierść się niszczy i elektryzuje. Do czesania psa tej rasy zaleca się zatem użycie specjalnej odżywki, która będzie działać antystatycznie i będzie działać pielęgnująco..
  • Do czesania najlepiej używać mocnego zgrzebła (szczotki) o dość długich zębach – co najmniej trzy centymetry długości. 
  • Do wyczesywania podszerstka u obu odmian najbardziej przydatny będzie furminator w dopasowanym rozmiarze.
  • Drugi zabieg pielęgnacyjny to kąpiel, którą  powinno się wykonywać co dwa, trzy miesiące (częściej w przypadku owczarka długowłosego).  Ponadto owczarka można wykąpać doraźnie, gdy jest taka potrzeba.
  • Do kąpieli najlepiej używać szamponów dobrej jakości oraz pilnować o dokładnym ich zmyciu ze skóry. 
  • Po kąpieli należy psa dokładnie wysuszyć (ręcznikiem lub suszarką) pilnując, aby wilgoć nie utrzymywała się przy skórze, co może sprzyjać zapaleniom skóry. Wykąpanego psa należy trzymać w cieple, aby się nie przeziębił.
  • Jak u każdego psa należy także dbać o zęby, rozpoczynając ich pielęgnację już u szczeniaka. Przy użyciu specjalnej szczoteczki i pasty należy regularnie (najlepiej codziennie) czyścić psu zęby.
  • Owczarkowi niemieckiemu należy zaglądać do uszu, a także sprawdzać wydobywającą się z nich woń. Jeżeli nie zauważamy nic niepokojącego nie musimy nic robić. Niewielką ilość fizjologicznej woskowiny można usunąć za pomocą natłuszczonego (np. oliwką) gazika.
  • Pazury przycinamy w razie konieczności, np. starszym psom, które nie ścierają ich samodzielnie. Należy kontrolować występowanie tzw. wilczych pazurów i jeżeli nie zostaną amputowane, regularnie je skracać, aby zapobiegać ich wrastaniu

CIEKAWOSTKI O RASIE

  • Psy o wszechstronnej użytkowości.
  • Dla wielu osób synonim psa.
  • Często wykorzystywane w filmach i reklamach np. Szarik, Alex.
  • Synonimy nazw rasy: owczarek, wilczur, niemiecki pies policyjny. 
  • Rejestry: AKC, UKC, FCI, CKC, KCGB (Związek Kynologiczny Wielkiej Brytanii), ANKC (Australian National Kennel Club), NKC (National Kennel Club).

W Fundacji Vet-Alert dbamy o poprawę standardów opieki weterynaryjnej w Polsce – wesprzyj nasze działania>>

Skomentuj

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

error: Content is protected !!
Scroll to Top