CHIHUAHUA - OPIS RASY I PREDYSPOZYCJE DO CHORÓB
O czym przeczytasz w artykule:
Chihuahua – opis rasy i predyspozycje do chorób. Chihuahua należy do najciekawszych i bardzo atrakcyjnych ras. Jest idealnym psem pokojowym. I chociaż jest przedstawicielem najmniejszej z ras, to jednak w swej drobnej postaci kryje dużą odporność i zdolność dostosowywania się do klimatów najskrajniejszych. Mimo że ojczyzną jego jest gorący Meksyk, czuje się równie dobrze w Kanadzie i Skandynawii.
Rasa ta wciąż zyskuje na popularności zarówno w Ameryce jak i Europie.
CHIHUAHUA: CHARAKTER
- Są lojalne, czujne i bardzo zwinne.
- Wykazują wiele cech terierów, w tym niespożytą energię i aktywność.
- Mają małą tolerancję na zimno.
- Drobne ciało tych psów kryje wielki serce, dzięki czemu są one pupilami ludzi starszych.
- Filuterne i pełne wdzięku, z dużymi uszami, podkreślającymi ich czujny wygląd, z powodu miniaturowej wielkości (niektóre ważą tylko 0,5 kg) nie nadają się dla hałaśliwej rodziny i do życia na dworze.
- Problemy hodowlane i zdrowotne nasilają się u najmniejszych okazów.
- Psy Chihuahua wielką i dozgonną miłością wielbią swoich opiekunów, natomiast nie tolerują obcych, wobec których mogą się zachowywać agresywnie.
- W stosunku do małych dzieci mogą być dominujące i agresywne.
- Niektóre osobniki są nadmiernie hałaśliwe, a ich szczekanie może być uciążliwe dla otoczenia.
WZORZEC: CHIHUAHUA FCI Standard N°218/15.09.2010/GB
CHIHUAHUA
- Pochodzenie: Meksyk.
- Patronat: Nordic Kennel Union (NKU).
- Użytkowość: Pies do towarzystwa.
- Klasyfikacja FCI: Grupa 9. Psy ozdobne i do towarzystwa. Sekcja 6 Chihuahueño. Bez prób pracy.
- Krótki rys historyczny: Chihuahua jest uznawany za najmniejszą rasę świata a nosi nazwę największego stanu Republiki Meksyku (Chihuahua). Przypuszcza się, że psy te żyły w stanie dzikim i w okresie cywilizacji Tolteków zostały schwytane i oswojone przez tubylców. Podobizny ozdobnego psa zwanego „Techichi „, który żył w mieście Tula były używane jako ozdoby obiektów architektonicznych w mieście. Posągi te przedstawiają psy bardzo podobne do współczesnego Chihuahua.
- Charakter: żywy, czujny, ruchliwy i bardzo odważny, inteligentny, pewny siebie.
- Aktywność: ma duży temperament, szybko się uczy, lubi zabawy z dziećmi.
- Ważne proporcje: długość ciała nieznacznie większa niż wysokość w kłębie. Pożądany jest jednak prawie kwadratowy tułów, szczególnie u samców. U suk, ze względu na funkcje rozrodcze, dopuszczalny jest nieco dłuższy tułów.
- Wielkość: wysokość w kłębie 16 – 20 cm.
- Waga: idealna waga: między 1.5 a 3 kg. Jednak psy między 500 gr a 1,5 kg są akceptowane. Okazy ważące poniżej 500 gr i ponad 3 kg powinny być dyskwalifikowane.
- Tułów: Zwarty i mocnej budowy. · Linia górna: : prosta. · Kłąb: tylko lekko zaznaczony. · Grzbiet: krótki i mocny. · Lędźwie : mocno umięśnione. · Zad: szeroki i mocny; prawie płaski lub nieznacznie opadający. · Klatka piersiowa: szeroka i głęboka, żebra mocno wysklepione. Widziana z przodu pojemna lecz nieprzesadnie. Widziana z boku sięga do łokci. Nie beczkowata. · Linia dolna i brzuch: utworzona przez wyraźnie podciągnięty brzuch. Brzuch obwisły dopuszczalny, lecz niepożądany.
- Kształt głowy: wyraźnie zaokrąglona głowa w kształcie jabłka (cecha charakterystyczna rasy) MÓZGOCZASZKA: · Czaszka: zaokrąglona, czoło wypukłe już od nasady kufy. · Stop: wyraźnie zaznaczony, głęboki i szeroki, TRZEWIOCZASZKA · Kufa: krótka, z profilu prosta, szeroka u nasady, zwężająca się w kierunku nosa. ·Wargi: suche, ściśle przylegające. · Policzki: nieznacznie rozwinięte, bardzo suche. · Uzębienie: : zgryz nożycowy lub cęgowy. Tyłozgryz, przodozgryz, jak również wszystkie inne wadliwe typy zgryzu muszą być surowo oceniane.
- Uszy: duże, stojące, rozwarte, szerokie u nasady, zwężają się stopniowo ku zaokrąglonym nieco końcom. W spoczynku nachylone na bok pod kątem 45°.
- Oczy: duże, okrągławe w kształcie, bardzo wyraziste, nie wyłupiaste, bardzo ciemne. Oczy jaśniejsze są dopuszczalne, ale niepożądane.
- Nos: dopuszczalny każdy kolor. Umiarkowanie krótki, zadarty nieznacznie do góry.
- Szyja: górna linia nieco łukowata, umiarkowanej długości, grubsza u psów niż u suk. U odmiany długowłosej obecność dłuższego włosa tworzącego kryzę jest nadzwyczaj pożądana.
- Ogon: osadzony wysoko, płaski w wyglądzie, umiarkowanej długości; szeroki u nasady, zwężający się stopniowo w kierunku koniuszka. Sposób noszenia ogona jest ważną cechą charakterystyczną rasy: w ruchu jest noszony wysoko, nieco zagięty, bądź w postaci półkola, z końcówką skierowaną ku lędźwiom, co przydaje tułowiowi równowagę. Nigdy nie powinien być noszony między tylnymi nogami, ani zakręcony poniżej linii grzbietu. Szata na ogonie zależy od odmiany i powinna być zharmonizowana z szatą na tułowiu. U odmiany długowłosej szata na ogonie tworzy pióro. W spoczynku ogon jest opuszczony i tworzy niewielkie, haczykowate zagięcie.
- Kończyny: PRZEDNIE: widziane z przodu tworzą linię prostą z łokciami. Widziane z boku są prostopadłe do podłoża. · Łopatki: nie są nadmiernie umięśnione. · Ramię: dobre kątowanie między łopatką, a kością ramienną. · Łokcie: mocne i przylegające ściśle do tułowia, co zapewnia swobodny ruch. · Przedramię: · proste, dobrej długości. Nadgarstki: : nieznacznie ugięte, mocne i giętkie. · Śródręcze: · Łapa: bardzo mała i owalna, z palcami rozstawionymi lecz nie płaskimi ( ani zajęcza, ani kocia łapa). Pazury szczególnie mocno łukowate i umiarkowanie długie. Opuszki dobrze wykształcone i bardzo elastyczne. Palce dodatkowe niepożądane.
TYLNE: dobrze umięśnione z długimi kośćmi, prostopadłe do podłoża i równoległe w stosunku do siebie, z dobrym kątowaniem w stawach biodrowych, kolanowych i skokowych, w harmonii z kątowaniem kończyn przednich. · Udo: · Kolano: · Podudzie: . · Staw skokowy: ścięgna Achillesa krótkie i dobrze wykształcone; widziane z tyłu są dość szeroko rozstawione i prostopadłe do podłoża · Śródstopie: · Łapa: bardzo mała i owalna, z palcami rozstawionymi lecz nie płaskimi (ani zajęcza, ani kocia łapa) . Pazury szczególnie mocno łukowate i umiarkowanie długie. Opuszki dobrze wykształcone i bardzo elastyczne. Palce dodatkowe niepożądane.
CHODY: Kroki są długie, sprężyste, energiczne i żwawe z długim wykrokiem i mocną akcją tyłu. Oglądane z tyłu, kończyny tylne powinny być prowadzone prawie równolegle w stosunku do siebie, tak, żeby ślady stóp pokrywały się ściśle ze śladami łap przednich. Wraz z przyśpieszonym tempem ruchu kończyny wykazują tendencję do zbieżności w kierunku środka ciężkości (ruch jednośladowy). Ruch pozostaje swobodny i sprężysty bez widocznego wysiłku, z głową uniesioną do góry i prostym grzbietem. - Sierść: SKÓRA: gładka i elastyczna na całym ciele. SZATA SIERŚĆ :w rasie tej są dwie odmiany szaty: · krótkowłosa : szata jest krótka, przyległa na całym ciele. Jeśli jest podszycie, włos jest nieco dłuższy; rzadsza szata w okolicy gardła i podbrzusza jest dopuszczalna; nieco dłuższy włos na szyi i ogonie, krótki na pysku i uszach. Szata jest błyszcząca, a jej struktura miękka. Psy bezwłose nie są tolerowane. · długowłosa : szata powinna być delikatna i jedwabista, prosta lub lekko falista. Podszycie pożądane niezbyt gęste. Szata jest dłuższa, tworzy pióra na uszach, szyi, tylnych partiach kończyn przednich i tylnych, na łapach i ogonie. Psy z przesadnie długą i przesadnie obfitą szatą nie są akceptowane.
- Maść: wszystkie kolory, we wszystkich możliwych odcieniach i kombinacjach są dopuszczalne z wyjątkiem umaszczenia marmurkowego.
- Wady: wszelkie odchylenia od podanego wzorca powinny być uznawane za wady, i oceniane w zależności od stopnia nasilenia i wpływu na zdrowie i sprawność zwierzęcia. • Brakujące zęby • Podwójne zęby (przetrwałe zęby mleczne) • Wąskie, spiczaste uszy • Krótka szyja • Długi tułów • Karpiowaty lub łękowaty grzbiet (lordoza lub kifoza) • Spadzisty zad • Wąska klatka piersiowa, płaskie, słabo wysklepione żebra • Ogon: nieprawidłowo osadzony, krótki lub zakręcony • Krótkie kończyny • Odstające łokcie • Zbyt wąskie ustawienie kończyn tylnych.
- WADY DUŻE · Wąska czaszka • Małe oczy, oczy głęboko osadzone lub wyłupiaste • Długa kufa • Tyłozgryz lub przodozgryz • Rozchwiane kolana. WADY DYSKWALIFIKUJĄCE · Psy agresywne lub przesadnie lękliwe • Psy w typie lekkim (typ „jelenia”, o nietypowej i krańcowo wysublimowanej budowie: delikatna głowa, długa szyja, wysmukłe ciało, długie kończyny) • Psy z niezrośniętym ciemiączkiem • Uszy wiszące lub małe • Deformacje żuchwy lub szczęki • Ekstremalnie wydłużone ciało • Brak ogona.• U odmiany długowłosej: psy z przesadnie długą i przesadnie obfitą szatą • U odmiany krótkowłosej: miejsca bez sierści (łysiny) • Umaszczenie marmurkowe• Waga ponad 3 kg• Każdy pies wykazujący oczywiste wady fizyczne lub zaburzenia zachowania powinien być zdyskwalifikowany. UWAGA: Samce powinny mieć dwa normalnie wyglądające jądra, całkowicie opuszczone do worka mosznowego.
- Odporność/podatność na choroby: mimo małych rozmiarów jest żywotny i odporny na choroby
- Długość życia: 13-16 lat.
- Możliwość zakupu w Polsce: tak.
- Cena psa z rodowodem FCI: 2500-4000 zł.
Fundacja Ochrony Zwierząt
Na STRAŻY PRAW ZWIERZĄT
I ICH OPIEKUNÓW
zobacz jak pomagamy zwierzętom
Fundacja Ochrony Zwierząt Vet- Alert Organizacja Pożytku Publicznego KRS 0000559333
Przejdź Na Stronę Fundacji
Chihuahua opis rasy i predyspozycje do chorób
HISTORIA RASY
- Prawdopodobnie początki tej rasy wywodzą sią z Chin. Chińczycy długo udoskonalali swoją sztukę uzyskiwania miniatur zwierząt i roślin.
- Uważa się, że hiszpańscy kupcy podróżując przez Meksyk w drodze powrotnej z Chin zostawili niektóre ze swoich psich nabytków. One to skrzyżowane z miejscowymi rasami bez sierści, dały współczesnego Chihuahua, który jest najmniejszym psem świata.
- Inni kynolodzy stwierdzili, że jest on miniaturową wersją miejscowych pariasów.
- Niezwykłe jest jego podobieństwo do Portugalskiego Podengo.
- Możliwe, że te maleńkie psy nazwano od stanu Chihuahua w Meksyku, a wiele opowieści potwierdza ich obecność na tym terenie.
- Nie znaleziono żadnych konkretnych danych, aby udowodnić tę teorię, a nowsze badania dostarczyły przeciwnych dowodów.
- Obecnie uważa się, że badacze donoszący o istnieniu psów zwanych Techichi opisywali „pieska preriowego” – typ gryzonia, którego tubylcy hodowali na mięso. Te małe, dzikie psy mieszkały w norach, w ziemi.
- Niezależnie od swoich początków, Chihuahua po raz pierwszy zyskał rozgłos w Mexico City około 1895 r., docierając wkrótce do El Paso w Teksasie.
- Wielbiciele psów w USA udoskonalili te małe psy z Meksyku i wkrótce zasłynęły one wśród ras-zabawek w Stanach Zjednoczonych, zachowując jednak swój urok jako psy do towarzystwa.
- Wersja długowłosa została prawdopodobnie stworzona w USA, w następstwie krzyżowania z innymi małymi pieskami takimi jak: Papillon i Pomeranian.
NORMALNE ODCHYLENIA FIZJOLOGICZNE U CHIHUAHUA
- NIEZROŚNIĘTE CIEMIĄCZKO: często stwierdza się otwarte ciemiączko w czaszce u Chihuahua i nie zawsze jest ono związane z wodogłowiem.
- HIPOGLIKEMIA STRESOWA: bardzo młode Chihuahua mogą być
podatny na hipoglikemię stresową po odsadzeniu. Postępowanie: podanie doustne glukozy i ogrzanie. - UMASZCZENIE TYPU MERLE (MARMURKOWE): spowodowane przez dominującą mutację w SILV gen. Należy unikać krzyżowania dwóch psów o umaszczeniu marmurkowym, gdyż mogą urodzić się szczenięta z wieloma wadami, w tym ślepota, głuchota i anomalie serca. UWAGA: umaszczenie marmurkowe uznawane jest za wadę i jest uznawane we wzorcu rasy.
- PROBLEMY PORODOWE (DYSTOCJA)/CIĘCIE CESARSKIE: duży odsetek psów rasy Chihuahua wykazuje trudności w fizjologicznym porodzie i wiele szczeniąt przychodzi na świat w wyniku cesarskiego cięcia. W USA odsetek porodów zakończonych cięciem cesarskim wynosi 34,4%. ZKwP zalicza Chihuahua do ras wielkogłowych podlegających specjalnym wymaganiom hodowlanym – przeczytaj tutaj.
Chihuahua opis rasy i predyspozycje do chorób: Chihuahua opis rasy i predyspozycje do chorób
PREDYSPOZYCJE CHIHUAHUA
DO CHORÓB
CHOROBY DZIEDZICZNE:
- ZWICHNIĘCIE RZEPKI: rozluźnienie więzadeł powodujące zwichnięcie rzepki, kulawizny oraz zwyrodnienie stawu kolanowego. Jeżeli występują objawy kliniczne leczy się chirurgicznie. Dane statystyczne wskazują na 8,9 x większe szanse na problemy ze zwichnięciem rzepki w porównaniu z innymi rasami.
- DYSPLAZJA STAWU BIODROWEGO I CHOROBA LEGG- CALVE-PERTHESA: zwyrodnienie i zapalenie stawów biodrowych oraz aseptyczna martwica głowy kości udowej – dziedziczenie poligenowe. Dysplazja – brak danych odnośnie częstotliwości (zbyt mało przebadanych psów. Natomiast zgłoszono 26,8x większe prawdopodobieństwo zachorowania na chorobę Legg-Calve
Perthes w stosunku do innych ras. - DYSPLAZJA STAWU ŁOKCIOWEGO: powoduje zwyrodnienie i zapalenie stawu łokciowego, cecha dziedziczona poligenowo. Dokładana częstotliwość zachorowań jest nieznana.
PREDYSPOZYCJE DO CHORÓB
- WODOGŁOWIE: wrodzona zwiększona objętość mózgu i rdzenia wskutek nagromadzenia płynu mózgowo-rdzeniowego (PMR) z jednoczesnym rozszerzeniem układu komorowego i redukcją tkanki mózgowej. Schorzenie może powodować zmiany w zachowaniu, wady wizualne, zaburzenia funkcji motorycznych lub drgawki. Nie wszystkie Chihuahua z otwartym ciemiączkiem cierpią na wodogłowie. Chihuahua zapada na to schorzenie 62,63 x
częściej niż inne rasy, które mają współczynnik 6,8. - PROBLEMY STOMATOLOGICZNE: wysoka częstotliwość przodozgryzów, tyłozgryzów, oraz problemów z wymianą zębów mlecznych.
- ZWYRODNIENIE CIAŁKA SZKLISTEGO: dochodzi do upłynnienia szklistego żelu, co predysponuje do odwarstwienia siatkówki i ślepoty. Zidentyfikowane w 5,70% Chihuahua poddanych testom CERF.
- ZAPADANIE TCHAWICY: spowodowane zwiększoną wiotkością chrząstek budujących pierścienie tchawicy. Schorzenie może powodować wzmożony kaszel, świst i niewydolność oddechową. 5,57x więcej szans na zachorowanie w porównaniu z innymi
rasami. - PRZETRWAŁA BŁONA ŹRENICZNA PPM: wada wrodzona, w której oko zawiera przetrwałe elementy płodowej błony źrenicznej w postaci pasm tkanki przechodzących nad otworem źrenicznym (z tęczówki na tęczówkę, rogówkę, soczewkę lub obejmujące płaty tkanki). Trzy ostatnie formy mogą osłabiać wzrok. Problem zidentyfikowany u 5,06% Chihuahua. Psy objęte tym schorzeniem nie powinny być używane do hodowli.
- NIEZAPALNE ŁYSIENIE (canine pattern baldness): postępujące łysienie rozwijające się na głowie, przy uszach, wzdłuż brzusznej strony szyi, klatki piersiowa i brzucha oraz na udach. Wypadanie włosów zaczyna się około 6 miesiąca życia i stopniowo rozwija się w ciągu roku, ale ogranicza wyłącznie do wymienionych obszarów ciała.
- PRZEPUKLINA PĘPKOWA/ROZSZCZEP PODNIEBIENIA: obie te wady wrodzone mają zwiększona częstotliwość występowania w rasie.
- WNĘTROSTWO (niezstąpione jądra): może być jednostronne lub obustronne. Wada występująca u Chihuahua ze zwiększoną częstotliwością.
- ZAĆMA: najczęściej występuje zaćma przednia lub tylna pośrednia, chociaż zaćma jądrowa i torebkowa również występują. Problem zidentyfikowany u 4,43% Chihuahua. Tryb dziedziczenia jest nieznany, jednak zaleca się wykluczenie z hodowli psów obarczonych tym schorzeniem.
- PRZWLEKŁA CHOROBA ZASTAWEK/ENDOKARDIOZA: zgrubienie zastawek serca prowadzące z wiekiem do zastoinowej niewydolności serca. W rasie zwiększona częstotliwość występowania – 3,11 x częściej w porównaniu z innymi rasami.
- NIEDOCZYNNOŚĆ TARCZYCY: dziedziczne autoimmunologiczne zapalenie tarczycy. 2,6% pozytywnych wyników dla autoprzeciwciał tarczycy na podstawie testów w stanie Michigan Uniwersytet – przy średniej dla wszystkich ras wynosi 7,5%.
- ZESPOLENIE WROTNO-OBOCZNE (PSS, przeciek wątroby): wada wrodzona, w której występuje nieprawidłowe połączenie naczyń krwionośnych układu wrotnego wątroby z krążeniem ogólnym. Połączenie może być wewnątrzwątrobowe lub pozawątrobowe. Objawy: karłowatość, nieprawidłowe zachowanie i możliwe drgawki. Szacuje się 4,9x większą skłonność w porównaniu z innymi rasami. Nieokreślony tryb dziedziczenia.
- POSTĘPUJĄCY ZANIK SIATKÓWKI (PRA): dziedziczna degeneracja
siatkówki. Przypuszczalne dziedziczenie autosomalne recesywne. 1,9% Chihuahua przebadanych na potrzeby CERF przez lekarzy weterynarii w latach 2000-2005 zidentyfikowano jako dotknięte, a 1,27% jako możliwe zachorowanie na PRA. - KAMICA MOCZOWA: stwierdzono, że rasa jest narażona na zwiększone ryzyko rozwoju kamieni szczawianowych i cystynowych pęcherza moczowego. Kamienie cystynowe są wtórne do defektu metabolizmu cystyny.
- DYSTROFIA ROGÓWKI: postać śródbłonkowa jest związana z postępującym obrzękiem rogówki, który może doprowadzić do pęcherzowej keratopatii i erozji rogówki. Początek choroby to 6-13 lat (średnio 9,5 lat). Leczenie jest objawowa i paliatywne. Problem zidentyfikowany u 0,63% Chihuahua.
- STENOZA PŁUCNA (zwężenie zastawki płucnej): wrodzona wada rozwojowa zastawki płucnej. Powoduje zwężenie odpływu z prawej komory serca. Chihuahua jest zaliczana do ras o podwyższonym ryzyku. Nieokreślony tryb dziedziczenia.
- NABYTA MIASTENIA GRAVIS: Chihuahua to rasa o zwiększonym
ryzyku rozwoju uogólnionej lub ogniskowej miastenii nabytej.
Najczęstszymi objawami są: uogólnione osłabienie z megaesophagus lub bez. Diagnoza polega na identyfikacji w surowicy przeciwciał przeciwko receptorowi acetylocholiny. - MARTWICZE ZAPALENIE OPON MÓZGOWO-RDZENIOWYCH: nie ropne ostre zapalenie przewlekłe martwicze zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych jest rozpoznawane u Chihuahua (przebieg podobny do obserwowanego mopsów i maltańczyków). Badania genetyczne pokazują różne przyczyny genetyczne między rasami. Psy dotknięte chorobą mają napady padaczkowe, ślepotę i zaburzenia umysłowe. Psy dotknięte tym schorzeniem żyją od 1 do
10 lat. - POZOSTAŁE RZADZIEJ WYSTĘPUJĄCE CHOROBY: ŁYSIENIE ROZRZEDZAJĄCE KOLOR, NUŻYCA, NIEDOBÓR CZYNNIKA VIII, JASKRA, SUCHE ZAPALENIE ROGÓWKI I SPOJÓWEK, NIEDOBÓR REDUKTAZY METHEMOGLOBINY, DYSTROFIA NEUROAKSONALNA, OCD BARKU, PRZETRWAŁY PRZEWÓD TĘTNICZY, PRZETRWAŁE ZĘBY MLECZNE, ROZSZEP KRĘGOSŁUPA.
- POJEDYŃCZE PRZYPADKI CHORÓB: PIERWOTNA NIEDOCZYNNOŚĆ PRZYTARCZYC (Psy dotknięte napadami: drżenie mięśni i skurcze, spowodowane hipokalcemią. Leczenie polega na suplementacji wapnia), MIĘSAK GŁADKOKOMÓRKOWY, NARKOLEPSJA,
BADANIA ZALECANE PRZED DOPUSZCZENIEM DO HODOWLI:
- CERF – badanie wzroku w wieku powyżej 1 roku ( kliniczne badanie oczu wykonywane przez weterynarza okulistę, wyklucza, bądź stwierdza poniższe choroby oczu: C – Zaćma (cataract), GL – Jaskra (glaucoma), PRA – postępujący zanik siatkówki, KCS – zespół suchego oka, PPM – przetrwała błona źreniczna, PLL – zwichnięcie soczewki, RD – dysplazja siatkówki, VD – degeneracja ciała szklistego, EN – entropium, EK – ektropium, DIS – dwurzędowość rzęs (distichiasis).
- Badanie i ocena rzepki w wieku co najmniej 1 rok.
- Opcjonalnie RTG stawów biodrowych w celu wykluczenia dysplazji i choroby Legg-Calve-Partesa.
- Zalecany profil tarczycowy, wraz z poziomem autoprzeciwciał.
- RTG stawów łokciowych w celu wykluczenia dysplazji łokcia.
- Badanie genetyczne: bezpośrednie testy na kolor i długość sierści.
ŻYWIENIE I PIELĘGNACJA
ŻYWIENIE
- Chihuahua je niewiele, ale wymaga dobrych jakościowo pokarmów.
- Najlepiej stosować gotowe karmy dla ras miniaturowych z wyższą zawartością białka i tłuszczu.
- Z uwagi na szybką przemianę materii i duże zapotrzebowanie na energię, produkty dla rosnących psów można podawać nieco dłużej niż zaleca producent.
- Psy rasy Chihuahua można także karmić dietą domową, pamiętając o odpowiedniej suplementacji.
- W okresach linienia i w sezonie wystawowym można dodawać do jedzenia suplementy poprawiające stan sierści i pigmentację.
- Pies tej rasy ma niewielki żołądek, dlatego powinien jeść 3-4 razy dziennie małe porcje – jednorazowa ilość pożywienia dla dorosłego osobnika to około jednej łyżki stołowej.
- Trzeba przestrzegać regularności i liczby posiłków, ponieważ zaniedbanie może doprowadzić do spadku poziomu glukozy we krwi.
- Pamiętajmy również o stałym dostępie do wody, bo Chihuahua dość szybko się odwadnia.
- Pies musi być umięśniony, ale nie otyły, dlatego ważne jest kontrolowanie wagi, najlepiej co dwa tygodnie.
PIELĘGNACJA
- Chihuahua nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji.
- Psy tej rasy linieją sezonowo, zwykle wczesną wiosną, wówczas należy częściej wyczesywać, aby usunąć martwy podszerstek (można do tego celu użyć odpowiedniej wielkości furminatora).
- Odmianę krótkowłosą wystarczy wyczesać raz w tygodniu (w okresie linienia częściej) gumową rękawicą i gęstą, półmiękką szczotką z włosia.
- Długowłosą Chihuahua czeszemy raz na 2-3 dni, zwracając szczególną uwagę na sierść za uszami, na szyi i pod ogonem, ponieważ mogą się tam tworzyć kołtuny. Do pielęgnacji tej odmiany najlepiej posłuży rzadka szczotka z włosia i mały grzebień z obrotowymi zębami. Można też używać preparatów ułatwiających rozczesywanie.
- Przedstawicieli tej rasy kąpiemy w miarę potrzeby (np. co 2 miesiące) w szamponie hipoalergicznym lub dostosowanym do rodzaju sierści.
- Po kąpieli i długowłosego, i krótkowłosego psa tej rasy trzeba dokładnie wysuszyć ręcznikiem lub suszarką, do której najlepiej przyzwyczajać od szczeniaka.
- Niektóre Chihuahua mają skłonność do łojotoku tłustego i należy wówczas kąpać je częściej w odpowiednich, zaleconych przez lekarza weterynarii preparatach.
- Systematycznie należy sprawdzać oczy (do usuwania ciemnych przebarwień w ich okolicy służą specjalne preparaty), uszy, gruczoły okołoodbytowe i obcinać pazury.
- Szczególna uwagę należy poświęcić higienie jamy ustnej. Rasa ta ma skłonność do odkładania się kamienia nazębnego, toteż już małego szczeniak należy przyzwyczaić do czyszczenia zębów. Początkowo należy używać miękkiego czyścika, a następnie odpowiedniej szczoteczki i pasty. Pasty muszą być dedykowane psom, tzn. muszą być bezpieczne dla zwierzęcia w przypadku połknięcia.
CIEKAWOSTKI O RASIE
- Jedna z legend mówi o tym, że Chihuahua towarzyszył zmarłym w ich ostatniej drodze do zaświatów.
- Chihuahua to jeden z najbardziej popularnych psów wśród Azteków, jedna z księżniczek miała ich aż 1, 5 tysiąca.
- Współcześnie Chihuahua jest traktowany jako piesek do towarzystwa.
- Synonimy nazw rasy: Teacup, Chi, Chihauhau.
- Rejestry: FCI, AKC, UKC, FCI, CKC, KCGB (Związek Kynologiczny Wielkiej Brytanii), ANKC (Australian National Kennel Club), NKC (National Kennel Club).