Boston terier jaki jest i na co choruje

Boston terier jaki jest i na co choruje

Boston terier jaki jest i na co choruje

O czym przeczytasz w artykule:

Boston terier jaki jest i na co choruje? 

Waga: ♀4,5-11,3 kg ♂4,5-11,3 kg  | Wysokość w kłębie: ♀38,1 – 43 cm           ♂ 38,1 – 43 cm

Średnia długość życia: 13-15 lat | Dojrzałość: 15 m-cy | Początek starzenia: 8 lat | Maksymalna długość życia: 19 lat

Dostępne badania genetyczne: hipertermia złośliwa (Malignant Hyperthermia MH), mielopatia zwyrodnieniowa (Degenerative Myelopathy DM), chondrodysplazja i chondrodystrofia (Chondrodysplasia CDPA and Chondrodystrophy CDDY and IVDD risk), hiperurykozuria (Hyperuricosuria SLC), postępujący zanik siatkówki pcrd-PRA (Progressive retinal atrophy pcrd-PRA), zaćma dziedziczna (Hereditary cataract HSF4), zespół Robinowa (Robinow-like syndrome DVL2)

Badania przed dopuszczeniem do hodowli

Wymagane badania obejmują:

  • badanie okulistyczne CERF (badanie oczu w kierunku dziedzicznych chorób),
  • badanie rzepek kolanowych,
  • ocena słuchu w celu wykrycia głuchoty (test BAER),
  • test DNA w kierunku zaćmy dziedzicznej (HSF4).

Zalecane badania obejmują:

  • badanie radiologiczne stawów biodrowych i łokciowych (ocena w kierunku dysplazji),
  • profil tarczycowy, w tym badanie autoprzeciwciał (wykrywanie zaburzeń pracy tarczycy),
  • badanie serca w celu oceny stanu układu krążenia.

Boston terier w skrócie

Zalety

  • Lojalny i bardzo przywiązany do opiekunów.
  • Pełen energii i radości życia, chętnie bawi się i biega.
  • Inteligentny, szybko i chętnie się uczy.
  • Towarzyski i przyjazny – dobrze dogaduje się z ludźmi i innymi zwierzętami.
  • Czujny, ale nie agresywny.
  • Łagodny wobec dzieci.

Wady

  • Może mieć problemy zdrowotne związane z brachycefaliczną budową głowy.
  • Wrażliwy na ekstremalne temperatury– źle znosi zarówno upały, jak i chłód.

Wygląd boston teriera

Boston terier to mały, elegancki pies o zwartej i proporcjonalnej budowie. Charakteryzuje się mocną sylwetką, krótkim grzbietem i dobrze rozwiniętą klatką piersiową. Jego ciało jest harmonijne i muskularne, a jednocześnie lekkie, co nadaje mu zwinność i sprężystość ruchów.

Głowa boston teriera jest krótka, kwadratowa i dobrze wyważona, z wyraźnie zaznaczonym stopem. Czaszka jest płaska, a kufa krótka, szeroka i lekko spłaszczona, ale nie przesadnie, co zapewnia psu łatwiejsze oddychanie.

Oczy są duże, okrągłe, szeroko rozstawione i pełne wyrazu – ciemne i lśniące, nadające mu inteligentny i przyjazny wygląd. Nos jest zawsze czarny, a nozdrza dobrze rozwinięte. Uszy są osadzone wysoko, stojące i proporcjonalne do głowy, dodające boston terierowi czujnego i uważnego wyrazu.

Szyja jest lekko łukowata, średniej długości i dobrze osadzona na barkach, podkreślając jego dumną postawę. Tułów jest zwarty i mocny, z prostym grzbietem i krótkimi, dobrze umięśnionymi lędźwiami. Klatka piersiowa jest szeroka i głęboka, ale nie przesadnie masywna, co zapewnia równowagę między siłą a elegancją.

Kończyny boston teriera są proste, dobrze umięśnione i o mocnym kośćcu, co zapewnia mu stabilność i dynamiczny, harmonijny ruch. Łapy są małe, zwarte i okrągłe, przypominające kocie, co dodaje mu lekkości i zwrotności.

Ogon jest osadzony nisko, krótki i noszony naturalnie, nie zakręcony ani podwinięty nad grzbietem. Sierść jest krótka, gładka, błyszcząca i przylegająca do ciała, co podkreśla muskularną budowę psa.

Umaszczenie jest zawsze dwubarwne – występuje w kombinacjach czerni, pręgowanego lub piegowatego z białymi znaczeniami, które powinny być symetrycznie rozmieszczone na głowie, klatce piersiowej i kończynach.

Ruch boston teriera jest lekki, płynny i dynamiczny, z wyraźnym wykrokiem kończyn przednich i mocnym odbiciem tylnych. Jego elegancja, zwartość i pewność siebie sprawiają, że wyróżnia się zarówno w ruchu, jak i w postawie, prezentując pełen wdzięku i radości charakter tej wyjątkowej rasy.

Boston terier jaki jest i na co choruje

Boston terier: jaki ma charakter?

Boston terier to pies o wyjątkowo przyjaznym i wesołym usposobieniu. Jest inteligentny, co sprawia, że chętnie się uczy i łatwo przyswaja nowe komendy.

Jego towarzyska natura powoduje, że doskonale dogaduje się zarówno z ludźmi, jak i innymi zwierzętami. Boston teriery są pełne energii i uwielbiają aktywność fizyczną, ale równie dobrze potrafią dostosować się do spokojniejszego trybu życia swoich opiekunów.

Są lojalne i oddane rodzinie, a ich łagodny charakter czyni je idealnymi towarzyszami dla dzieci. Mimo niewielkich rozmiarów, boston terier zachowuje czujność i odwagę, co sprawia, że jest dobrym stróżem.

Jego pogodne usposobienie i łatwość w nawiązywaniu kontaktów sprawiają, że zyskuje sympatię wielu miłośników psów.

Najlepszy dom dla boston teriera

Boston terier to pies, który najlepiej odnajduje się w domu, gdzie może być pełnoprawnym członkiem rodziny. Jego towarzyska natura sprawia, że nie lubi samotności – idealny opiekun powinien mieć czas na wspólne aktywności i budowanie relacji z psem.

Rasa ta świetnie przystosowuje się zarówno do życia w mieszkaniu, jak i w domu z ogrodem, pod warunkiem że spędza czas w bliskim kontakcie z ludźmi. Ze względu na krótką sierść i brak podszerstka boston terier nie nadaje się do życia na zewnątrz.  Źle znosi zarówno niskie temperatury, jak i upały, dlatego jego opiekun powinien zadbać o odpowiednie warunki, w tym ciepłe ubranko zimą oraz ochłodę latem.

Boston terier doskonale odnajdzie się w aktywnej rodzinie, która zapewni mu codzienne spacery, zabawy i umysłowe wyzwania. Jest inteligentny i chętny do nauki, dlatego dobrze sprawdzi się w domu, gdzie będzie mógł uczestniczyć w treningach czy psich sportach.

Jego wesołe usposobienie i łagodny charakter czynią go idealnym towarzyszem dla dzieci, o ile te potrafią obchodzić się z psem z szacunkiem. Ze względu na swoją energię i chęć do zabawy boston terier świetnie dogaduje się z nieco starszymi dziećmi, jednak jak w przypadku każdej rasy, interakcje powinny odbywać się pod nadzorem dorosłych.

Jest to również rasa polecana dla osób niepełnosprawnych, zwłaszcza tych, które szukają małego, inteligentnego i łatwego w prowadzeniu psa do towarzystwa. Boston terier potrafi dostosować się do trybu życia swojego opiekuna, a jego przyjazna natura sprawia, że może być doskonałym wsparciem emocjonalnym. Dzięki wysokiemu poziomowi empatii i silnej więzi z człowiekiem dobrze sprawdza się w roli psa asystującego, szczególnie w dogoterapii. Boston terier jaki jest i na co choruje?

Boston terier jaki jest i na co choruje

Wzorzec: boston terier FCI Standard N° 140 / 24.06.2014

BOSTON TERIER JAKI JEST I NA CO CHORUJE

    • Pochodzenie: USA
    • Użytkowość: Pies do towarzystwa
    • Klasyfikacja FCI: Grupa 9 Psy ozdobne i do towarzystwa. Sekcja 11 Małe molosy.
      Próby pracy nie są wymagane.
    • Możliwość zakupu  w Polsce: tak
    • Cena psa z rodowodem FCI: 3500-7000 zł

Boston terier - skąd pochodzi - historia rasy

Boston terier jaki jest i na co choruje? Boston terier to rasa psa o fascynującej historii, której początki sięgają drugiej połowy XIX wieku. Rasa ta powstała w Stanach Zjednoczonych, w wyniku skrzyżowania buldoga angielskiego z białym terierem angielskim, który obecnie jest rasą wymarłą.

Celem hodowców było stworzenie niewielkiego, silnego psa o zrównoważonym charakterze i eleganckim wyglądzie. Za protoplastę rasy uznaje się psa o imieniu Judge, którego w latach 70. XIX wieku nabył Robert C. Hooper z Bostonu. Judge był potężnym, muskularnym psem o krótkiej kufie i charakterystycznym umaszczeniu, a jego potomkowie dali początek nowej rasie.

W kolejnych dekadach hodowcy dążyli do wyeliminowania cech agresywnych oraz uzyskania bardziej kompaktowej budowy i charakterystycznego umaszczenia w biało-czarnych lub biało-brązowych odcieniach.

Początkowo rasa była znana jako „Round-Headed Bull and Terrier” lub „Boston Bull”, jednak z czasem nazwę zmieniono na „Boston Terrier”, aby podkreślić jej pochodzenie. W 1891 roku powstał Boston Terrier Club of America, który ujednolicił standard rasy i rozpoczął starania o jej oficjalne uznanie.

Amerykański Kennel Club (AKC) zarejestrował boston teriera w 1893 roku, co czyni go pierwszą amerykańską rasą uznaną przez tę organizację. Popularność tych psów rosła niezwykle szybko, a ich inteligencja, przyjacielski charakter i elegancka sylwetka sprawiły, że stały się one jedną z ulubionych ras w Stanach Zjednoczonych.

Do Europy boston teriery trafiły w pierwszej połowie XX wieku, gdzie również zyskały uznanie wśród miłośników psów towarzyszących. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI) oficjalnie uznała boston teriera jako odrębną rasę dopiero w 1955 roku, przyznając mu numer wzorca 140 i klasyfikując go w grupie IX – psów do towarzystwa.

Użytkowość rasy

Boston terier początkowo był hodowany do walk psów, co wynikało z jego przodków – buldoga angielskiego i białego teriera angielskiego. W XIX wieku w Stanach Zjednoczonych popularne były brutalne widowiska, w których psy walczyły ze sobą na niewielkich arenach.

Hodowcy dążyli do stworzenia silnego, zwinnego psa o dużej determinacji i wytrzymałości, dlatego pierwsze osobniki tej rasy miały bardziej muskularną budowę i bardziej agresywny temperament niż współczesne boston teriery.

Pod koniec XIX wieku rasa zaczęła ewoluować w kierunku psa do towarzystwa. Gdy walki psów traciły popularność, hodowcy skoncentrowali się na złagodzeniu charakteru boston teriera i udoskonaleniu jego wyglądu. Dzięki starannej selekcji, boston terier szybko zyskał opinię inteligentnego, przyjaznego psa o eleganckiej prezencji.

Jego niewielkie rozmiary, krótka sierść i kompaktowa budowa sprawiły, że stał się idealnym psem miejskim, który doskonale odnajdywał się w mieszkaniach i domach. Już na początku XX wieku boston terier stał się jedną z najpopularniejszych ras w Stanach Zjednoczonych, pełniąc rolę psa rodzinnego i towarzyszącego.

Współcześnie boston terier to przede wszystkim pies do towarzystwa, który doskonale sprawdza się jako oddany i przyjazny członek rodziny. Jego inteligencja, łagodne usposobienie i silne przywiązanie do opiekuna czynią go doskonałym wyborem dla osób poszukujących czworonożnego kompana.

Dzięki swojej energii i chęci do nauki dobrze radzi sobie w różnych dyscyplinach psich sportów, takich jak agility, obedience czy rally obedience. Jest także świetnym kandydatem do dogoterapii – jego radosna natura i pozytywne nastawienie do ludzi sprawiają, że z łatwością nawiązuje kontakt zarówno z dziećmi, jak i osobami starszymi.

Mimo niewielkich rozmiarów boston terier zachował pewne instynkty stróżujące. Jest czujny i odważny, szybko reaguje na nieznane dźwięki i sytuacje, choć nie przejawia agresji. Boston terier jaki jest i na co choruje?

Predyspozycje boston terierów do chorób

Choroby zębów

Boston terier jaki jest i na co choruje? Choroby zębów to jeden z najczęstszych problemów przewlekłych u zwierząt domowych, które nie mają regularnie szczotkowanych zębów. Na zębach początkowo zalegają resztki jedzenia, następnie na widocznych częściach zębów odkłada się kamień nazębny i prowadzi do infekcji dziąseł i korzeni zębów.

Jeśli nie zapobiegniesz chorobom zębów na początku regularnie usuwając resztki jedzenia, to trzeba będzie leczyć bardziej zaawansowane stadia choroby, co będzie Ciebie znacznie droższe. W ciężkich przypadkach pies może stracić zęby, a w wyniku przewlekłej infekcji zębów jest narażony na uszkodzenie narządów wewnętrznych. Poza tym, będzie milszym towarzyszem, jeśli nie powala wszystkich swoim śmierdzącym psim oddechem!

Infekcje

Boston teriery są podatne na infekcje bakteryjne i wirusowe – tak samo, jak psy innych ras. Najważniejsze choroby zakaźne to: z parwowiroza, wścieklizna i nosówka. Wielu z tych infekcji można zapobiec poprzez szczepienia, które powinny być dostosowane do chorób występujących w danym regionie, wieku i innych czynników.

Otyłość

Otyłość może być poważnym problemem zdrowotnym u airedale terierów. Jest to poważna choroba, która może powodować lub nasilać problemy ze stawami, zaburzenia metaboliczne i trawienne, powodować ból i sprzyjać chorobom serca. 

Chociaż kuszące jest dawać jedzenie za każdym, gdy pupil popatrzy na ciebie błagalnie, pamiętaj, że lepiej jest go przytulić lub zabrać na spacer niż po kryjomu dokarmiać. On poczuje się lepiej i Ty też!

Pasożyty

Boston terier narażony jest na pasożyty wewnętrzne i zewnętrzne, takie jak: tęgoryjce, glisty, nicienie sercowe, włosogłówki, pchły, kleszcze i inne. 

Niektóre z tych pasożytów mogą zostać przeniesione na Ciebie lub członka Twojej rodziny i stanowią poważny problem dla wszystkich. W przypadku psa pasożyty te mogą powodować ból, dyskomfort, a nawet śmierć, dlatego ważne jest, regularne badanie i profilaktyczne odrobaczanie. Boston terier jaki jest i na co choruje?

Kastracje

Kastracja to chirurgiczne usunięcie jajników i zwykle macicy u samic, a u samców chirurgiczne usunięcie jąder. Kastracja zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia niektórych rodzajów nowotworów i eliminuje możliwość zajścia w ciążę przez zwierzę lub spłodzenia niechcianych szczeniąt.

Wykonanie tej operacji pozwala wykorzystać sytuację, gdy zwierzę jest w znieczuleniu, aby zidentyfikować i zaradzić niektórym chorobom, które mogą się w przyszłości rozwinąć, np. prześwietlenie stawów lub usunięcie przetrwałego zęba.

Charakterystyczne cechy fizjologiczne

Boston terier jaki jest i na co choruje? Boston teriery to rasa ogólnie zdrowa, jednak ze względu na swoją specyficzną budowę mogą być podatne na pewne schorzenia. Do najczęściej spotykanych problemów zdrowotnych należą choroby oczu (np. zaćma dziedziczna), problemy z oddychaniem związane z brachycefaliczną budową czaszki oraz problemy ortopedyczne, takie jak zwichnięcie rzepki.

  • Boston teriery mają tendencję do rodzenia małych miotów, a standardowa liczba szczeniąt wynosi trzy.
  • W Wielkiej Brytanii aż 92,3% miotów boston terierów przychodzi na świat poprzez cesarskie cięcie. Wynika to głównie z anatomicznej budowy rasy, w tym dużej głowy szczeniąt w stosunku do rozmiaru miednicy matki, co utrudnia poród naturalny.

Nadwrażliwość na leki

Brak danych.

Choroby dziedziczne

Aseptyczna martwica głowy kości udowej, choroba Legga-Calvego Perthesa:wrodzona wada polegająca na upośledzeniu ukrwienia jądra kostnienia głowy kości udowej, co prowadzi do martwicy kości podchrzęstnej. Za rozwój choroby prawdopodobnie odpowiada autosomalny gen recesywny. Schorzenie może dotyczyć jednej lub obu kości udowych. Pierwsze objawy zwyrodnienia pojawiają się najczęściej poniżej 9. miesiąca życia. Leczenie polega na przeprowadzeniu zabiegu operacyjnego.

Dysplazja stawów biodrowych DSB: dziedziczna, wielogenowa choroba zwyrodnieniowa stawów biodrowych, której może towarzyszyć stan zapalny. Objawy to: niechęć do ruchu, pokładanie się po spacerze, nasilenie objawów po odpoczynku, królicze skoki podczas szybszego biegu. 

Dysplazja stawów łokciowych: wielogenowe, dziedziczne schorzenie, dotyczące stawów łokciowych polegające na nieprawidłowym wykształceniu powierzchni stawowych. Dysplazja może powodować ból, sztywność stawów i kulawiznę. Towarzyszący mu stan zapalny może prowadzić do zwyrodnienia tych stawów. 

Zaćma: to choroba oczu, która prowadzi do zmętnienia soczewki, co powoduje stopniową utratę wzroku. U boston terierów występują dwa główne typy zaćmy: wczesnoobjawowa dziedziczna zaćma autosomalna recesywna (EHC) oraz późnoobjawowa dziedziczna zaćma (LHC). Wczesnoobjawowa dziedziczna zaćma (EHC) to typ zaćmy, który pojawia się przed 6. miesiącem życia i prowadzi do całkowitego zmętnienia soczewki przed ukończeniem 2. roku życia. Istnieje dostępny test genetyczny, który pozwala wykryć tę chorobę. Późnoobjawowa dziedziczna zaćma (LHC) rozwija się po 4-5 roku życia, ma zmienny przebieg, a sposób jej dziedziczenia nie został określony. U boston terierów występują również inne formy zaćmy, takie jak zaćma przednia, tylna, pośrednia i punktowa. 

Zwichnięcie rzepki: to wielogenowa, dziedziczna, wrodzona wiotkość więzadeł rzepki, prowadząca do jej zwichnięcia, czyli przemieszczenia na stronę przyśrodkową lub boczną poza krawędź bloczka kości udowej. Objawia się kulawizną i bolesnością, może doprowadzić do zwyrodnienia stawu kolanowego. Zalecane jest leczenie chirurgiczne. Badania Dorna pokazują, że prawdopodobieństwo wystąpienia zwichnięcia rzepki w tej rasie jest 2,14 razy wyższe w porównaniu do innych ras. 

Predyspozycje do chorób

Dotyczące jamy ustnej i zębów

Kamień nazębny:  choroby zębów to najczęstszy, chroniczny problem u zwierząt domowych, dotykający 80% wszystkich psów powyżej drugiego roku życia.  Rozpoczyna się od odkładania się kamienia nazębnego na zębach i prowadzi do infekcji dziąseł i korzeni zębów co powoduje ryzyko uszkodzenia nerek, wątroby, serca i stawów.

Rozszczep wargi/podniebienia: to wrodzona wada związana z zaburzeniem formowania struktur twarzy, które polega na braku pełnego zrośnięcia tkanek w obrębie wargi lub podniebienia. Może występować jako pojedyncza wada (np. rozszczep wargi) lub w kombinacji z rozszczepem podniebienia. Boston teriery wykazują większą skłonność do tej wady niż inne rasy, co sugeruje jej podłoże genetyczne. Szczenięta z rozszczepem często mają trudności w ssaniu i pobieraniu pokarmu, a mleko może wypływać im przez nos. Mogą również wykazywać problemy z oddychaniem oraz być bardziej narażone na infekcje dróg oddechowych i zapalenie płuc. W łagodniejszych przypadkach można stosować specjalne techniki karmienia, natomiast poważniejsze formy wady wymagają interwencji chirurgicznej. Ze względu na genetyczne podłoże tej wady nie zaleca się rozmnażania osobników, u których wystąpiła. Hodowcy powinni także zwrócić uwagę na odpowiednią suplementację suki w ciąży, ponieważ niedobory kwasu foliowego mogą zwiększać ryzyko rozszczepów u płodów.

Dotyczące narządów zmysłów: wzrok

Niewiele rzeczy ma tak dramatyczny wpływ na jakość życia Twojego psa, jak prawidłowe funkcjonowanie jego oczu.

Dwurzędowość rzęs: wada rozwojowa, polegająca na obecności dodatkowego, podrażniającego rogówkę i spojówki, rzędu rzęs przy wewnętrznej krawędzi wolnego brzegu powiek. Może prowadzić wtórnie do owrzodzeń rogówki. 

Dystrofia rogówki: to choroba oczu, która polega na odkładaniu się nieprawidłowych substancji (najczęściej lipidów) w rogówce. To prowadzi do jej zmętnienia, co z kolei może pogorszyć jakość widzenia. U boston terierów stwierdza się dwa główne typy dystrofii rogówki: nabłonkowo-zrębową i śródbłonkową. Dystrofia śródbłonkowa jest szczególnie niebezpieczna, ponieważ prowadzi do postępującego obrzęku rogówki, który z czasem może doprowadzić do powstawania pęcherzyków oraz owrzodzeń. Choroba zwykle pojawia się u psów w wieku od 6 do 13 lat. Leczenie jest głównie objawowe i ma na celu złagodzenie dolegliwości, a nie całkowite wyleczenie. 

Jaskra: to choroba charakteryzująca się podwyższonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym, co prowadzi do uszkodzenia włókien nerwu wzrokowego i w konsekwencji do nieodwracalnej utraty wzroku. W tej rasie może występować jako jaskra pierwotna lub wtórna, w przebiegu zaćmy czy zwichnięcia soczewki. Diagnostyka obejmuje pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego (tonometrię) oraz ocenę kąta przesączania (gonioskopię). Wyniki badań wskazują, że boston teriery są predysponowane do wystąpienia jaskry w stopniu znacznie większym niż inne rasy. Według Dorna boston teriery mają 2,12 razy większe ryzyko wystąpienia jaskry niż inne rasy. 

Niedrożność dolnego punktu łzowego: to wrodzona wada występująca u boston terierów, polegająca na zamknięciu lub niewykształceniu dolnego otworu łzowego odpowiedzialnego za odprowadzanie łez. Prowadzi to do przewlekłego łzawienia, podrażnień skóry wokół oczu oraz zwiększonego ryzyka stanów zapalnych i infekcji spojówek. Objawy obejmują stałe ściekanie łez po policzkach i nawracające zapalenia oczu. Chorobę diagnozuje się testem z fluoresceiną, a leczenie może obejmować zabieg chirurgiczny lub leczenie objawowe. 

Przetrwała błona źreniczna: wada wrodzona, w której w dotkniętym oku znajdują się przetrwałe elementy płodowej błony źrenicznej, które nie ulegają normalnej regresji do 3. miesiąca życia. Pasma te mogą łączyć tęczówkę z tęczówką, tęczówkę z rogówką, tęczówkę z soczewką lub tworzyć skupiska w komorze przedniej. 

Przetrwała tętnica ciała szklistego: dziedziczne schorzenie polegające na zaburzonym rozwoju i zaniku tętnicy ciała szklistego. Resztki przetrwałej tętnicy znajdują się w okolicy krążka nerwu wzrokowego lub w okolicy tylnej soczewki. Wada wpływa na wzrok zwierzęcia w zależności od położenia przetrwałej tętnicy oraz stopnia jej przetrwania. W niektórych przypadkach możliwa jest interwencja chirurgiczna. 

Resorpcja zaćmy i wywołane nią zapalenie błony naczyniowej oka: to rzadkie zjawisko, które może wystąpić u młodych boston terierów. Polega ono na samoistnym wchłanianiu się zaćmy, co często prowadzi do poważnego powikłania, jakim jest zapalenie błony naczyniowej oka. Zapalenie błony naczyniowej oka jest stanem zapalnym, który może zagrażać wzrokowi psa. Objawia się bólem, zaczerwienieniem, łzawieniem, nadwrażliwością na światło, zwężeniem źrenicy, zmętnieniem oka i pogorszeniem widzenia. Leczenie farmakologiczne obejmuje podawanie leków rozszerzających źrenicę oraz miejscowych i ogólnoustrojowych glikokortykosteroidów, które mają na celu zwalczenie stanu zapalnego. Leczenie jest długotrwałe i wymaga regularnych wizyt kontrolnych.

Torbiele naczyniówki: boston teriery wykazują większą skłonność do rozwoju torbieli naczyniówki w porównaniu do innych ras. Średni wiek, w którym pojawiają się te zmiany, wynosi 6,8 roku. Torbiele te to wypełnione płynem struktury rozwijające się w obrębie błony naczyniowej oka, które mogą być pojedyncze lub mnogie. W większości przypadków torbiele naczyniówki są łagodne i nie powodują problemów ze wzrokiem. Jednak w zależności od ich umiejscowienia i wielkości mogą prowadzić do zaburzeń widzenia, wtórnej jaskry lub innych powikłań okulistycznych. Diagnoza opiera się na badaniu oftalmoskopowym lub ultrasonografii oka. Leczenie zazwyczaj nie jest konieczne, chyba że torbiele powodują ucisk na inne struktury oka – w takich przypadkach mogą być usuwane chirurgicznie lub laserowo.

Wypadnięcie gruczołu trzeciej powieki: to schorzenie okulistyczne, polegające na przemieszczeniu i uwypukleniu gruczołu trzeciej powieki w wewnętrznym kąciku oka. Gruczoł ten odpowiada za produkcję łez i ochronę oka, a jego nieprawidłowe położenie prowadzi do stanu zapalnego, suchości oka oraz zwiększa ryzyko infekcji. Objawia się charakterystycznym czerwonym, kulistym obrzękiem, określanym jako „wiśniowe oko” (cherry eye). Przyczyna schorzenia nie jest do końca poznana, jednak uważa się, że predysponowane są rasy brachycefaliczne, i wynika to z osłabienia tkanki łącznej utrzymującej gruczoł oraz specyficznej budowy oczodołów tych ras. 

Zwyrodnienie ciała szklistego: to schorzenie polegające na stopniowym upłynnianiu żelowej substancji wypełniającej wnętrze gałki ocznej. W zdrowym oku ciało szkliste pomaga utrzymać prawidłowy kształt oka i stabilizuje siatkówkę. Jego degeneracja osłabia tę strukturę, co może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak odwarstwienie siatkówki, jaskra i utrata wzroku. Psy dotknięte tym schorzeniem mogą wykazywać objawy takie jak pogorszenie wzroku, zmętnienie oka lub zwiększoną podatność na inne choroby oczu. Wczesna diagnostyka, regularne badania okulistyczne oraz monitorowanie stanu zdrowia oczu są kluczowe dla zapobiegania poważniejszym powikłaniom, takim jak jaskra czy odwarstwienie siatkówki.

Dotyczące narządów zmysłu: słuch

Głuchota: u boston terierów występuje częściej niż u innych ras, dotykając około 1,3% tych psów (według OFA). W większości przypadków jest to głuchota wrodzona, co oznacza, że szczenię rodzi się z tym schorzeniem. Głównym objawem jest brak reakcji na głośne dźwięki. Głuchota może dotyczyć jednego ucha (jednostronna) lub obu uszu (obustronna). Aby to potwierdzić, wykonuje się badanie BAER (Brainstem Auditory Evoked Response). Jest to obiektywny test, który pozwala ocenić reakcję mózgu na bodźce dźwiękowe i potwierdzić głuchotę. Głuchota częściej występuje u boston terierów z umaszczeniem łaciatym, gdzie przeważa biel, oraz u psów z niebieskimi oczami. Jest to związane z genem pinebald odpowiedzialnym za takie umaszczenie i pigmentację. Genetycznie uwarunkowana głuchota u boston terierów jest związana z nieprawidłowym rozwojem komórek barwnikowych w uchu wewnętrznym, co prowadzi do niedorozwoju słuchu. Zarówno wzorzec American Kennel Club (AKC), jak i wzorzec Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI) nie dopuszczają niebieskich oczu ani umaszczenia z przewagą bieli u tej rasy.

Dotyczące skóry

Alergiczne zapalenie skóry AZS/atopia: objawiająca się świądem nadwrażliwość na alergeny środowiskowe, takie jak pyłki, kurz i pleśnie. Objawy mogą obejmować także zaczerwienienie skóry, łysienie i nadmierne drapanie się, co prowadzi do wtórnych infekcji skórnych. U boston terierów występuje częściej niż u innych ras, co może wynikać z predyspozycji genetycznych. Diagnostyka obejmuje testy alergiczne i dietę eliminacyjną, a leczenie może wymagać stosowania leków przeciwhistaminowych, sterydów lub immunoterapii. Ważna jest odpowiednia pielęgnacja skóry oraz regularne kontrole.

Dotyczące przewodu pokarmowego, wątroby i trzustki

Zarośnięcie odbytu: wrodzona wada rozwojowa polegająca na braku otworu odbytu, co uniemożliwia normalne wydalanie kału. W niektórych przypadkach może występować także zwężenie odbytu lub brak połączenia między odbytnicą a odbytem. Boston teriery są jedną z ras predysponowanych do tej wady. Częstość występowania wynosi 0,07%, a ryzyko zachorowania w porównaniu do innych ras jest aż 13,77 razy wyższe. Objawy są widoczne już u nowo narodzonych szczeniąt i obejmują brak wypróżniania, rozdęcie brzucha, ból oraz oznaki osłabienia. Bez natychmiastowej interwencji stan ten może być śmiertelny. Jedyną metodą leczenia jest zabieg chirurgiczny, którego skuteczność zależy od stopnia zaawansowania wady. W niektórych przypadkach konieczna może być również dalsza opieka weterynaryjna, np. rozszerzanie zwężonego odbytu lub leczenie współistniejących wad układu pokarmowego. Ze względu na genetyczne podłoże tej wady, zaleca się wykluczanie dotkniętych nią osobników z hodowli, aby ograniczyć ryzyko jej przekazywania kolejnym pokoleniom.

Dotyczące układu oddechowego

Zespół oddechowy ras brachycefalicznych: to złożone schorzenie, które dotyka psy o krótkich nosach i spłaszczonych kufach. Wynika ono z szeregu anatomicznych nieprawidłowości, które utrudniają prawidłowy przepływ powietrza przez drogi oddechowe. Zwężone nozdrza, wydłużone podniebienie miękkie, wywinięte kieszonki krtaniowe oraz hipoplazja tchawicy to tylko niektóre z wad, które mogą prowadzić do poważnych problemów z oddychaniem. Psy z BOAS często doświadczają trudności z oddychaniem, szczególnie podczas wysiłku fizycznego lub w gorącym otoczeniu. Objawy mogą obejmować chrapanie, głośne oddychanie, duszności oraz nietolerancję wysiłku. W ciężkich przypadkach może dojść do całkowitej blokady dróg oddechowych, zagrażającej życiu zwierzęcia. Boston teriery stanowią 15% wszystkich psów ze zdiagnozowaną z hipoplazją tchawicy, co sprawia, że ta rasa jest szczególnie narażona na problemy związane z układem oddechowym. W wielu przypadkach wymagane jest leczenie chirurgiczne, takie jak korekcja nozdrzy, skrócenie podniebienia czy zabiegi mające na celu usunięcie innych przeszkód w drogach oddechowych. Przy braku interwencji, objawy mogą się pogłębiać, prowadząc do przewlekłych problemów z oddychaniem, które znacząco wpływają na jakość życia psa. 

Dotyczące serca i układu krążenia

Anomalia pierścienia naczyniowego: to wada wrodzona, która występuje z większą częstotliwością u boston terierów. W prawidłowym rozwoju, aorta i inne duże naczynia krwionośne, które wychodzą z serca, układają się w określony sposób. W przypadku anomalii pierścienia naczyniowego, naczynia te układają się nieprawidłowo, tworząc „pierścień” wokół tchawicy i/lub przełyku. U szczeniąt karmionych mlekiem matki objawy mogą być niewidoczne, jednak po wprowadzeniu stałego pokarmu pojawia się cofanie się pokarmu z przełyku (regurgitacja), poszerzenie przełyku, kaszel, duszność, nawracające infekcje dróg oddechowych i utrata masy ciała. Diagnozę stawia się na podstawie badań obrazowych, a leczenie polega na chirurgicznym przecięciu pierścienia naczyniowego. Wczesne rozpoznanie i leczenie dają psu szansę na normalne życie.

Zaburzenia endokrynologiczne i metaboliczne

Nadczynność kory nadnerczy / choroba Cushinga: wzmożona czynność nadnerczy, powodowana nadmiernym pobudzeniem tego gruczołu przez przysadkę lub guz nadnerczy. Objawia się wzmożonym pragnieniem, wielomoczem, symetrycznymi wyłysieniami oraz powiększeniem powłok brzusznych. Według badań Dorna, u boston terierów ryzyko wystąpienia choroby Cushinga jest 5,6 razy wyższe w porównaniu do innych ras, co sugeruje silną predyspozycję genetyczną. Diagnoza opiera się na badaniach krwi, testach hamowania deksametazonem oraz ultrasonografii nadnerczy. Leczenie może obejmować terapię farmakologiczną (mitotan, trilostan) lub, w przypadku guza nadnerczy, leczenie chirurgiczne. Regularne monitorowanie poziomu kortyzolu jest kluczowe dla skutecznego kontrolowania choroby.

Niedoczynność tarczycy: jest zwykle wynikiem dziedzicznego autoimmunologicznego zapalenia tarczycy, w którym dochodzi do niszczenia komórek tarczycy przez układ odpornościowy i zmniejszenia produkcji hormonów. Objawy mogą obejmować suchość skóry i sierści, wypadanie włosów, podatność na inne choroby skóry, przyrost masy ciała, lękliwość, agresję lub inne zmiany w zachowaniu. W badaniach prowadzonych na Michigan State University obecność przeciwciał skierowanych przeciwko tarczycy wykazano u 1,9% boston terierów (wartość średnia dla wszystkich ras to 7,5%), co oznacza, że u boston terierów niedoczynność tarczycy występuje rzadziej niż u innych ras. Diagnostyka opiera się na badaniach hormonalnych oraz obecności przeciwciał przeciwtarczycowych. Leczenie polega na podawaniu syntetycznych hormonów tarczycy i regularnym monitorowaniu poziomu hormonów.

Dotyczące układu kostno-stawowego i mięśniowego

Półkręgi i kręgi motyle: to wrodzone deformacje kręgów, które mogą prowadzić do skrzywienia kręgosłupa (skoliozy), bólu oraz ucisku na rdzeń kręgowy. Stopień nasilenia objawów zależy od lokalizacji i liczby zdeformowanych kręgów. W łagodniejszych przypadkach psy mogą nie wykazywać żadnych problemów, natomiast poważniejsze deformacje mogą prowadzić do trudności w poruszaniu się, osłabienia kończyn, a nawet nietrzymania moczu i kału. Nie jest dokładnie znany sposób dziedziczenia tej wady u boston terierów, ale uważa się, że ma ona podłoże genetyczne. W związku z predyspozycją tej rasy do deformacji kręgów zaleca się, aby psy przeznaczone do hodowli przechodziły badania radiologiczne w celu wykrycia ewentualnych nieprawidłowości. W przypadkach, gdy półkręgi powodują ucisk na rdzeń kręgowy, konieczne może być leczenie objawowe, fizjoterapia lub interwencja chirurgiczna.

Dotyczące układu moczowego i płciowego

Przepuklina kroczowa: boston teriery wykazują predyspozycję do rozwoju przepukliny kroczowej, czyli osłabienia mięśni dna miednicy, które prowadzi do przemieszczania się narządów jamy brzusznej w okolice krocza. Schorzenie to występuje częściej u starszych, niekastrowanych samców i może wiązać się z zaburzeniami hormonalnymi oraz osłabieniem mięśni. Objawy mogą obejmować trudności w oddawaniu kału, bolesne obrzmienie w okolicy odbytu, parcie na stolec oraz w niektórych przypadkach przemieszczanie się pęcherza moczowego lub jelit, co może prowadzić do poważnych komplikacji. Jedyną skuteczną metodą leczenia jest zabieg chirurgiczny, który ma na celu wzmocnienie struktur miednicy i zapobieganie nawrotom. Wczesna diagnostyka oraz kastracja mogą zmniejszyć ryzyko wystąpienia tego schorzenia.

Spodziectwo: to wada wrodzona układu moczowo-płciowego, polegająca na nieprawidłowym umiejscowieniu ujścia cewki moczowej. W prawidłowych warunkach cewka moczowa kończy się na szczycie prącia, natomiast u psów ze spodziectwem otwór może znajdować się w niższej części prącia, w okolicy moszny lub nawet w kroczu. Boston teriery są jedną z ras najbardziej predysponowanych do tej wady – szacuje się, że prawie 25% wszystkich przypadków spodziectwa u psów dotyczy tej rasy. Zaburzenie to występuje 15 razy częściej u samców niż u samic. Spodziectwu mogą towarzyszyć inne nieprawidłowości rozwojowe, takie jak wnętrostwo oraz cechy interseksualne. Objawy mogą obejmować trudności w oddawaniu moczu, nietrzymanie moczu, częste infekcje dróg moczowych oraz problemy anatomiczne wpływające na układ rozrodczy. Leczenie zależy od stopnia wady – w łagodniejszych przypadkach może nie być konieczne, natomiast ciężkie przypadki mogą wymagać interwencji chirurgicznej, aby poprawić komfort życia psa i zapobiec infekcjom.

Trudny poród: bostońskie teriery, ze względu na swoją charakterystyczną budowę anatomiczną, są predysponowane do wystąpienia trudności porodowych. Spłaszczony grzbietowo-brzusznie kanał miednicy oraz duże głowy szczeniąt sprawiają, że naturalny poród jest często utrudniony. Dodatkowo, wielkość miotu oraz wiek suki mogą zwiększać ryzyko powikłań porodowych. W konsekwencji, wiele suczek tej rasy wymaga cesarskiego cięcia, aby zapewnić bezpieczny poród zarówno dla matki, jak i dla potomstwa. Regularne badania weterynaryjne w okresie ciąży oraz możliwość diagnostyki prenatalnej umożliwiają wczesne wykrycie potencjalnych problemów i podjęcie odpowiednich działań.

Skłonność do chorób nowotworowych

Glejaki: u boston terierów częściej niż u innych ras występują glejaki, czyli nowotwory, które rozwijają się z komórek glejowych w mózgu i rdzeniu kręgowym. Glejaki, klasyfikowane są na podstawie ich wyglądu pod mikroskopem i pochodzenia komórkowego. Stopień złośliwości może się różnić, od łagodnych (stopień I) do bardzo agresywnych (stopień IV). Objawy glejaka zależą od umiejscowienia i wielkości guza. Często występują napady padaczkowe, zmiany w zachowaniu, niezborność ruchów, niedowłady, brak apetytu, utrata masy ciała, a nawet ślepota. Diagnoza wymaga zaawansowanych badań, takich jak rezonans magnetyczny i biopsja. Leczenie jest trudne i zależy od rodzaju, wielkości i umiejscowienia guza. Opcje leczenia obejmują chirurgiczne usunięcie guza, radioterapię i chemioterapię. Rokowanie jest zróżnicowane i często ostrożne. W przypadku podejrzenia guza mózgu u psa, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem weterynarii.

Inne choroby

Rzadziej występujące schorzenia: nużyca, uogólniony obrzęk skóry i tkanki podskórnej, niedorozwinięcie kręgów krzyżowo-ogonowych, niedorozwój robaka móżdżku, Osteopatia czaszkowo-żuchwowa, wnętrostwo, wodogłowie, choroba zastawki mitralnej, anomalia Pelgera-Huëta, zwężenie odźwiernika, rozszczep kręgosłupa, wrzodziejące zapalenie rogówki, asymetria szczęki, kalcynoza.

Fundacja Ochrony Zwierząt Vet-Alert zapewnia opiekę weterynaryjną potrzebującym zwierzętom.

Żywienie i pielęgnacja

Pielęgnacja

Pielęgnacja sierści: ze względu na charakter okrywy włosowej boston terier nie wymaga specyficznej pielęgnacji. Boston terier jaki jest i na co choruje?

  • Czesanie: wystarczy przeczesać sierść raz w tygodniu gumową rękawicą lub szczotką z miękkim włosiem, aby usunąć martwy włos i pobudzić krążenie skóry.
  • Strzyżenie: nie jest wymagane.
  • Kąpiele: są zalecane tylko wtedy, gdy pies jest widocznie brudny lub po intensywnej aktywności na zewnątrz. Standardowo kąpiel co 2-3 miesiące wystarczy, przy użyciu łagodnych szamponów dla psów, aby nie naruszyć naturalnej bariery ochronnej skóry.

Pielęgnacja zębów: zęby należy szczotkować codziennie, aby zapobiec odkładaniu się kamienia nazębnego, paradontozie i nieświeżemu zapachowi z pyszczka.

Pielęgnacja oczu: należy je regularnie przemywać letnią przegotowaną wodą lub specjalnym preparatem do przemywania oczu dla psów.

Pielęgnacja uszu: uszy boston teriera są stojące i dzięki temu są dobrze wentylowane, co zmniejsza ryzyko infekcji. Czyszczenie należy przeprowadzać co 1-2 tygodnie, używając wilgotnego wacika lub specjalnego preparatu do higieny uszu, aby usunąć nadmiar woskowiny i zapobiec stanom zapalnym.

Pielęgnacja pazurów: należy je regularnie skracać, aby nie dopuścić do ich nadmiernego wzrostu.

Żywienie

  • Wymaga zbilansowanej, pełnoporcjowej karmy, która zaspokoi jego potrzeby i będzie dostosowana do wieku i trybu życia.
  • Może mieć nadmierny apetyt, dlatego należy kontrolować ilość spożywanej karmy i wagę psa.
  • Można stosować gotowe karmy komercyjne lub żywić go w sposób tradycyjny.
  • Boston terier jaki jest i na co choruje?

Dołącz do grupy świadomych opiekunów

I PODYSKUTUJ Z NAMI O OPIECE WETERYNARYJNEJ, ŻYWIENIU, WYCHOWANIU I INNYCH...
dołącz

Ciekawostki o rasie

  • Ze względu na swoje charakterystyczne umaszczenie przypominające smoking oraz eleganckie maniery, boston terier zyskał przydomek „amerykański dżentelmen”.
  • Boston terier jest jedną z niewielu ras psów, które mają naturalnie krótki ogon. Ogon ten może być prosty lub spiralnie skręcony, przypominając korkociąg.
  • Synonimy nazwy: Boston, Boston Bulldog, Boston Bull, American Bull Terrier (nazwa historyczna sprzed 1891).
  • Rejestry: AKC, UKC, FCI, CKC, KCGB (Związek Kynologiczny Wielkiej Brytanii), ANKC (Australian National Kennel Club), NKC (National Kennel Club).

Boston terier jaki jest i na co choruje opracowane na podstawie:

  1. Ackerman L. The Genetic Connection: A Guide to Health Problems in Purebred Dogs. Second edition. AAHA Press; 2011.
  2. Bell JS, Cavanagh KE, Tilley LP, Smith FW. Veterinary medical guide to dog and cat breeds. Jackson, Wyoming. Teton New Media; 2012.
  3. Gough A, Thomas A. Breed Predispositions to Disease in Dogs and Cats. 2nd Edition. Wiley-Blackwell; 2010.
  4. Crook A, Dawson S, Cote E, MacDonald S, Berry J. Canine Inherited Disorders Database [Internet]. University of Prince Edward Island. 2011.
  5. Breed Specific Health Concerns [Internet]. American Kennel Club Canine Health Foundation, Inc. [cited 2013 Apr 11]. Available from: http:/www.akcchf.org/canine-health/breed-specific-concerns/
  6. Lowell Ackerman Pet-specific care for the veterinary team 
  7. Wybrane wrodzone wady rozwojowe i choroby dziedziczne u psów i kotów pod redakcją prof. dr hab. Antoniego Schollenbergera
  8. Kompendium lekarza weterynarii i hodowcy. Psy Rasowe pod redakcją Michała Ceregrzyna
  9. https://ofa.org/chic-programs/browse-by-breed/
  10. https://www.acvo.org/
  11. https://bostonterrierclubofamerica.org/boston-terriers-health/
  12. https://www.bostonterriersociety.com/

Skomentuj

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

error: Content is protected !!
Scroll to Top