Basenji jaki jest i na co choruje

Basenji jaki jest i na co choruje

Basenji jaki jest i na co choruje

O czym przeczytasz w artykule:

Basenji jaki jest i na co choruje? 

Waga: ♀9,5 kg ♂11 kg  | Wysokość w kłębie: ♀38-41 cm ♂41-43 cm

Średnia długość życia: 11-13 lat | Dojrzałość: 15 m-cy | Początek starzenia: 7 lat | Maksymalna długość życia: 17 lat

Dostępne badania genetyczne: hipertermia złośliwa (Malignant Hyperthermia MH), mielopatia zwyrodnieniowa (Degenerative Myelopathy DM), chondrodysplazja i chondrodystrofia (Chondrodysplasia CDPA and -dystrophy CDDY and IVDD risk), hiperurikozuria (Hyperuricosuria SLC), postępujący zanik siatkówki (Progressive retinal atrophy prcd-PRA), postępujący zanik siatkówki (Bas-PRA1), niedobór kinazy pirogronianowej (Pyruvatkinase-deficiency PK), zespół Fanconiego (Fanconi Syndrome)

Badania przed dopuszczeniem do hodowli

Wymagane badania obejmują:

  • badanie radiologiczne stawów biodrowych,
  • wykonanie profilu tarczycowego, w tym oznaczenie miana przeciwciał przeciwko komórkom tarczycy,
  • badanie okulistyczne co roku do 6. roku życia, następnie co 2 lata,
  • Zespół Fanconiego – test DNA z zatwierdzonego laboratorium,
  • PRA – test DNA z zatwierdzonego laboratorium.

Basenji w skrócie

Zalety

  • Wspaniały towarzysz dla rodziny i przyjaciół.
  • Wyjątkowo inteligentny, pełen energii i pomysłów na zabawę.
  • Odważny, stabilny emocjonalnie i pewny siebie.
  • Czujny, ciekawski i zawsze czymś zajęty.
  • Oryginalna, zabawna osobowość, która zaskakuje każdego dnia.
  • Niezwykle lojalny wobec swoich opiekunów.

Wady

  • Wymaga dużej dawki aktywności fizycznej i stymulacji umysłowej, aby uniknąć nudy i destrukcyjnych zachowań.
  • Ma silny instynkt łowiecki – może gonić poruszające się obiekty, w tym zwierzęta domowe i małe dzieci.
  • Trening może być wyzwaniem ze względu na jego niezależną naturę.
  • Bywa uparty i ma silną wolę, co wymaga cierpliwości i konsekwencji w wychowaniu.
  • Może być nieufny wobec obcych, potrzebuje czasu na akceptację nowych osób.
  • Szybko się nudzi, co może prowadzić do psot i kłopotliwego zachowania.

Wygląd basenji

Basenji jaki jest i na co choruje. Basenji to mały, pełen wdzięku, elegancki pies, o lekkiej i niezwykle harmonijnej budowie. Według wzorca pies ten posiada arystokratyczny, posągowy wygląd. Potwierdza to też jego sposób poruszania się – majestatyczny i zarazem lekki.

Delikatny kościec, długie i smukłe nogi sprawiają, że przypomina miniaturowego jelenia. Charakterystyczną cechą basenji jest pomarszczona głowa z małymi, szpiczastymi i sterczącymi uszami. Zmarszczenia te nadają basenji wyrazu zdumienia i ciekawości.

Oczy, w kształcie migdała, są ciemne i skośnie osadzone. Trufla nosowa czarna. Głowa osadzona jest na silnej i dobrze wysklepionej szyi. Tułów proporcjonalny i bardzo harmonijny. Grzbiet jest krótki, prosty, o prostych lędźwiach.

Ogon jest kolejną cechą wyjątkową dla tej rasy. Jest wysoko osadzony i mocno zawinięty w pojedynczy lub podwójny zwój. Kończyny przednie są proste i delikatne, a tylne mocne i dobrze umięśnione.

Skóra basenji jest bardzo elastyczna. Włos jest krótki, przylegający, gładki i delikatny. Wzorzec rasy dopuszcza kilka rodzajów umaszczenia: czysto czarne z białym, czerwone z białym, czarne podpalane, pręgowane oraz tricolor.

Basenji powinien posiadać też białe znaczenia występujące na łapach, klatce piersiowej i na koniuszku ogona. Ilość bieli nigdy nie powinna dominować nad kolorem podstawowym.

Basenji jaki jest i na co choruje

Basenji : jaki ma charakter?

Basenji jaki jest i na co choruje? Basenji to wyjątkowa rasa, która pod względem zachowania i budowy różni się od większości znanych ras psów.

Basenji są inteligentne, zaradne i lojalne wobec swojej rodziny. Ich inteligencja, połączona z niezależnym charakterem, bywa interpretowana jako upór, co jest pewnym uproszczeniem.

Są to psy ciekawe świata, energiczne i skłonne do zabawy. Charakterystyczną cechą basenji jest brak typowego szczekania. Nie oznacza to jednak, że są nieme – wydają one szereg dźwięków, w tym charakterystyczne jodłowanie, skomlenie, chichot i piski.

Basenji mają przyjacielski, choć niezależny charakter. Lubią pieszczoty, ale zazwyczaj same inicjują kontakt, co odzwierciedla ich niezależną naturę. Często porównuje się je do kotów ze względu na dbałość o higienę i pewną rezerwę w okazywaniu uczuć.

Basenji są psami czystymi i starannie pielęgnują swoje futro. Preferują ciepło i okazują swoje przywiązanie poprzez przymilanie się i ocieranie o właściciela. Wobec obcych zachowują rezerwę i dystans.

Ze względu na silny instynkt łowiecki, basenji mogą instynktownie ruszyć w pogoń za poruszającym się obiektem, dlatego podczas spacerów zaleca się smycz i zabezpieczone tereny. Ich wszechstronność, ukształtowana przez wielowiekową historię użytkowania, przejawia się w doskonałym węchu, wzroku i słuchu.

Są to psy żywiołowe i aktywne, a próby wymuszenia posłuszeństwa siłą mogą być nieskuteczne i prowadzić do pogorszenia relacji z psem. Lepsze efekty przynosi konsekwentne, pozytywne szkolenie, uwzględniające ich inteligencję i niezależność.

Oprócz wyostrzonych zmysłów, basenji charakteryzują się szybkością, zwinnością i wytrzymałością, a ich genetyczne dziedzictwo łowieckie przekłada się na dobrą orientację w terenie.

Najlepszy dom dla basenji

Basenji jaki jest i na co choruje. Basenji dobrze adaptują się do życia w mieszkaniu, pod warunkiem zapewnienia im odpowiedniej dawki aktywności fizycznej i mentalnej.

Basenji to pies aktywny, zawsze gotowy do zabawy, wielogodzinnych spacerów i biegania. W domu jest na ogół spokojnym zwierzakiem, który lubi przebywać blisko swojej rodziny, wylegując się na kanapie w pobliżu swoich właścicieli lub innych zwierząt.

Nie lubi zimy, zimna i deszczu. Zimą ogranicza się zazwyczaj do krótkich spacerów i dużo śpi przy nagrzanym kaloryferze lub pod kołdrą.

Jest nieufny w stosunku do obcych ludzi i ma problemy z zaakceptowaniem innych psów tej samej płci. Zalecana jest wczesna socjalizacja z innymi psami, aby wyeliminować agresywne zachowania. Basenji dobrze dogadują się z innymi zwierzętami np. kotami, jeśli dorastają z nimi od najmłodszych lat.

Opiekun basenji powinien być silnym, cierpliwym przywódcą. Basenji wymaga regularnego szkolenia i socjalizacji. Nie powinno się go rozpieszczać, gdyż stanie się dokuczliwy i napastliwy. Basenji może stać się znudzony i destrukcyjny, gdy zostanie pozostawiony sam sobie, jeśli nie będzie odpowiednio nadzorowany lub przeszkolony.

Ponieważ lubią gryźć, należy zapewnić im dużo zabawek do zabawy Podczas spacerów basenji powinien być zawsze prowadzony na smyczy. Jeżeli korzysta on z ogrodzonego podwórka, należy zwrócić uwagę na stan ogrodzenia. Basenji potrafi doskonale się wspinać i bez problemu potrafi pokonać dwumetrowy płot.

Psy tej rasy nie są polecane do rodzin z małymi dziećmi. Niedelikatne traktowanie lub jakaś hałaśliwa zabawa może się skończyć ugryzieniem dziecka.  Również osoby starsze i niepełnosprawne nie powinny opiekować się basenji, gdyż mogą mieć problem z ustanowieniem przywództwa.

Basenji jaki jest i na co choruje

Wzorzec: basenji FCI Standard N° 43 / 24.01.2000

BASENJI JAKI JEST I NA CO CHORUJE

  • Pochodzenie: Afryka Centralna. Patronat: Wielka Brytania
  • Użytkowość: pies myśliwski oraz pies do towarzystwa
  • Klasyfikacja FCI: Grupa 5 Szpice i psy ras pierwotnych. Sekcja 6 Psy ras pierwotnych
    Bez prób pracy
  • Możliwość zakupu  w Polsce: tak
  • Cena psa z rodowodem FCI: 5000-7000 zł

Basenji - skąd pochodzi - historia rasy

Basenji jaki jest i na co choruje. Basenji  to jedna z najstarszych ras psów, a dowody archeologiczne sugerują jej istnienie już w starożytności. Wizerunki psów przypominających basenji odnaleziono w sztuce starożytnego Egiptu, Mezopotamii i Babilonii, gdzie przedstawiano je siedzące u stóp władców, z charakterystycznymi sterczącymi uszami i zakręconym ogonem.

Najstarsze udokumentowane wzmianki o psach podobnych do basenji pochodzą sprzed tysięcy lat, kiedy to były one ofiarowywane faraonom. Rasa przetrwała upadek starożytnego Egiptu i zachowała się w Afryce Środkowej, gdzie była ceniona przez lokalne plemiona, w tym Pigmejów, za inteligencję, instynkt łowiecki, szybkość oraz zdolność do tropienia zwierzyny w gęstych lasach i ostrzegania przed drapieżnikami.

Przypuszcza się, że basenji wykorzystywano również do tępienia gryzoni, np. szczurów żyjących w trzcinach nad Nilem. Przez tysiąclecia basenji żyły w bliskim kontakcie z ludźmi, często funkcjonując jako półdzikie watahy w pobliżu wiosek, a ich rozmnażanie przebiegało w dużej mierze naturalnie, bez ścisłej kontroli człowieka.

To przyczyniło się do zachowania pierwotnych cech rasy. Dopiero pod koniec XIX wieku basenji zostały „odkryte” przez Europejczyków. Pierwsze próby sprowadzenia ich do Europy, około 1934 roku, zakończyły się niepowodzeniem z powodu chorób. Dopiero w połowie XX wieku rasa ta zadomowiła się na Starym Kontynencie i zaczęła zyskiwać popularność.

Basenji wyróżniają dwie główne cechy charakterystyczne dla dzikich psowatych: pojedyncza cieczka w roku (zazwyczaj jesienią) oraz brak typowego szczekania. Zamiast szczekać, basenji wydają szereg dźwięków, takich jak chichot, skomlenie, piski, a przede wszystkim charakterystyczne jodłowanie, zwane również „baroo”. To właśnie brak szczekania przyniósł im przydomek „nieszczekającego psa”. Kolejną unikalną cechą jest dbałość o higienę, przypominająca zachowania kotów. 

Basenji zostały oficjalnie uznane przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI) w 1964 roku, co potwierdziło ich status jako rasy o bogatej i unikalnej historii. American Kennel Club (AKC) uznał rasę nieco wcześniej, bo już w 1943 roku, co przyczyniło się do popularyzacji basenji w Stanach Zjednoczonych. 

 

Użytkowość rasy Basenji

Nazwa „Basenji” wywodzi się z języka lingala, używanego w Afryce Środkowej, i oznacza „małego dzikiego stwora z buszu”. Basenji to rasa psa myśliwskiego pochodząca z Afryki Środkowej, gdzie do dziś jest wykorzystywana przez Pigmejów jako pies gończy. W przeciwieństwie do większości psów myśliwskich, które polegają głównie na węchu lub wzroku, basenji łączy te dwa zmysły, co czyni go niezwykle skutecznym tropicielem.

W Afryce basenji często pomaga w polowaniach, odnajdując i ścigając dzikie zwierzęta, które są kierowane do sieci rozstawionych w buszu. Poza rodzimym kontynentem basenji pełnią głównie rolę psów domowych, a ich naturalne zdolności łowieckie rzadko są wykorzystywane w praktyce.

Niemniej jednak, rasa ta świetnie sprawdza się w różnych aktywnościach sportowych, takich jak coursing (pogonie za sztuczną zwierzyną), wyścigi czy agility, gdzie może zaprezentować swoją szybkość, zwinność i inteligencję.

Predyspozycje basenji do chorób

Ogólne informacje zdrowotne

Basenji to ogólnie zdrowa rasa, jednak może być podatna na pewne schorzenia genetyczne, takie jak choroby nerek, problemy z oczami oraz niektóre choroby serca. Regularne badania oraz utrzymywanie aktywności fizycznej pomagają utrzymać zdrowie i kondycję psa tej rasy.

Choroby zębów

Basenji jaki jest i na co choruje? Choroby zębów to jeden z najczęstszych problemów przewlekłych u zwierząt domowych, które nie mają regularnie szczotkowanych zębów. Na zębach początkowo zalegają resztki jedzenia, następnie na widocznych częściach zębów odkłada się kamień nazębny i prowadzi do infekcji dziąseł i korzeni zębów.

Jeśli nie zapobiegniesz chorobom zębów na początku regularnie usuwając resztki jedzenia, to trzeba będzie leczyć bardziej zaawansowane stadia choroby, co będzie Ciebie znacznie droższe. W ciężkich przypadkach pies może stracić zęby, a w wyniku przewlekłej infekcji zębów jest narażony na uszkodzenie narządów wewnętrznych. Poza tym, będzie milszym towarzyszem, jeśli nie powala wszystkich swoim śmierdzącym psim oddechem!

Infekcje

Basenji są podatne na infekcje bakteryjne i wirusowe – tak samo, jak psy innych ras. Najważniejsze choroby zakaźne to: z parwowiroza, wścieklizna i nosówka. Wielu z tych infekcji można zapobiec poprzez szczepienia, które powinny być dostosowane do chorób występujących w danym regionie, wieku i innych czynników.

Otyłość

Otyłość może być poważnym problemem zdrowotnym u airedale terierów. Jest to poważna choroba, która może powodować lub nasilać problemy ze stawami, zaburzenia metaboliczne i trawienne, powodować ból i sprzyjać chorobom serca. 

Chociaż kuszące jest dawać jedzenie za każdym, gdy pupil popatrzy na ciebie błagalnie, pamiętaj, że lepiej jest go przytulić lub zabrać na spacer niż po kryjomu dokarmiać. On poczuje się lepiej i Ty też!

Pasożyty

Basenji narażony jest na pasożyty wewnętrzne i zewnętrzne, takie jak: tęgoryjce, glisty, nicienie sercowe, włosogłówki, pchły, kleszcze i inne. 

Niektóre z tych pasożytów mogą zostać przeniesione na Ciebie lub członka Twojej rodziny i stanowią poważny problem dla wszystkich. W przypadku psa pasożyty te mogą powodować ból, dyskomfort, a nawet śmierć, dlatego ważne jest, regularne badanie i profilaktyczne odrobaczanie.

Kastracje

Kastracja to chirurgiczne usunięcie jajników i zwykle macicy u samic, a u samców chirurgiczne usunięcie jąder. Kastracja zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia niektórych rodzajów nowotworów i eliminuje możliwość zajścia w ciążę przez zwierzę lub spłodzenia niechcianych szczeniąt. 

Wykonanie tej operacji pozwala wykorzystać sytuację, gdy zwierzę jest w znieczuleniu, aby zidentyfikować i zaradzić niektórym chorobom, które mogą się w przyszłości rozwinąć, np. prześwietlenie stawów lub usunięcie przetrwałego zęba.

Charakterystyczne cechy fizjologiczne

  • Samice tej rasy mają tylko jedną ruję w roku, zazwyczaj przypadającą na okres jesieni. Cykl ten trwa około 30 dni, co jest charakterystyczne dla dzikich psowatych i odzwierciedla ich pierwotne pochodzenie.
  • Basenji nie szczeka z powodu specyficznej, płaskiej budowy krtani.
  • Basenji mają fizjologicznie niższy poziom hormonu tarczycy T4 w surowicy w porównaniu do innych ras.

Nadwrażliwość na leki

Brak danych.

Choroby dziedziczne

Dysplazja stawów biodrowych DSB: dziedziczna, wielogenowa choroba zwyrodnieniowa stawów biodrowych, której może towarzyszyć stan zapalny. 

Dysplazja stawów łokciowych: wielogenowe, dziedziczne schorzenie, dotyczące stawów łokciowych. Towarzyszący mu stan zapalny może prowadzić do zwyrodnienia tych stawów. 

Niedobór kinazy pirogronianowej: jest dziedziczną chorobą genetyczną, która powoduje postępującą anemię hemolityczną oraz włóknienie szpiku kostnego. Choroba jest dziedziczona w sposób autosomalny recesywny, co oznacza, że oboje rodzice muszą być nosicielami wady genetycznej, aby potomstwo mogło zachorować. U psów dotkniętych tą chorobą dochodzi do przedwczesnego rozpadu czerwonych krwinek (hemoliza), co prowadzi do niedoboru czerwonych krwinek i rozwoju anemii. W wyniku tego procesu, najczęściej przed czwartym rokiem życia, może dojść do śmierci zwierzęcia. Choroba objawia się między innymi osłabieniem, bladością błon śluzowych, żółtaczką, a także problemami z funkcjonowaniem układu pokarmowego. Z czasem może dochodzić do uszkodzenia narządów wewnętrznych, szczególnie wątroby i nerek, co związane jest z gromadzeniem się produktów ubocznych rozpadu czerwonych krwinek. Dostępny jest test DNA umożliwiający wykrycie nosicieli tej choroby oraz diagnozowanie psów dotkniętych niedoborem kinazy pirogronianowej. Testy genetyczne pozwalają na wczesne wykrycie choroby i podjęcie odpowiednich działań w zakresie hodowli, zapobiegając rozprzestrzenianiu się choroby w populacji. 

Zespół Fanconiego: to dziedziczna dysfunkcja kanalików nerkowych, powodująca nieprawidłową resorpcję wielu substancji (glukozy, aminokwasów, fosforanów), co obniża ich stężenie we krwi. Objawy kliniczne to poliuria i polidypsja oraz glikozuria, hipostenuria, kwasica metaboliczna i hiperchloremia. Na zaburzenie to wskazuje obecność cukru w moczu przy jego prawidłowym stężeniu w surowicy krwi Choroba ta może się pogłębić do wystąpienia ostrej niewydolności nerek lub odmiedniczkowego zapalenia nerek. Choroba występuje rodzinnie u zwierząt w wieku 1-5 lat. W USA dotkniętych jest nią 10-30% psów tej rasy. Według Dorna prawdopodobieństwo wystąpienia tej jednostki chorobowej u basenji jest 11,48 razy większe niż u innych ras. Zespół Fanconiego dziedziczony jest autosomalnie recesywnie. 

Zwichnięcie rzepki: dziedziczna, wielogenowa, wrodzona wiotkość więzadeł rzepki. Może prowadzić do zwichnięcia rzepki, kulawizny oraz zwyrodnienia stawu kolanowego. Po zaobserwowaniu objawów można wykonać zabieg chirurgiczny. 

Predyspozycje do chorób

Dotyczące jamy ustnej i zębów

Kamień nazębny:  choroby zębów to najczęstszy, chroniczny problem u zwierząt domowych, dotykający 80% wszystkich psów powyżej drugiego roku życia.  Rozpoczyna się od odkładania się kamienia nazębnego na zębach i prowadzi do infekcji dziąseł i korzeni zębów co powoduje ryzyko uszkodzenia nerek, wątroby, serca i stawów.

Dotyczące narządów zmysłów: wzrok

Basenji jaki jest i na co choruje. Niewiele rzeczy ma tak dramatyczny wpływ na jakość życia Twojego psa, jak prawidłowe funkcjonowanie jego oczu.

Dystrofia rogówki: zwyrodnienie śródbłonka rogówki, które występuje u basenji najczęściej łącznie z przetrwałą błoną źreniczną. Schorzenie prowadzi do obrzęku i zmętnienia rogówki. Nieznany jest sposób dziedziczenia tej nieprawidłowości. 

Postępujący zanik siatkówki: choroba jest dziedziczona w sposób autosomalny recesywny. Pierwsze objawy występują w wieku około 5 lat, a do całkowitego zaniku siatkówki dochodzi między 6 a 7 rokiem życia. Klinicznie choroba przypomina prcd-PRA. Zwyrodnienie siatkówki postępuje stopniowo i ostatecznie kończy się całkowitą utratą wzroku. W genie antygenu S (SAG) zlokalizowano specyficzną mutację, która powoduje późną postać choroby siatkówki Bas_PRA1. Odkryta mutacja jest odpowiedzialna za większość, ale nie wszystkie przypadki PRA u rasy basenji. 

Przetrwała błona źreniczna: wada wrodzona, w której w dotkniętym oku znajdują się przetrwałe elementy płodowej błony źrenicznej, które nie ulegają normalnej regresji do 3. miesiąca życia. Pasma te mogą łączyć tęczówkę z tęczówką, tęczówkę z rogówką, tęczówkę z soczewką lub tworzyć skupiska w komorze przedniej. U przedstawicieli omawianej rasy choroba może występować razem ze zmętnieniem rogówki oraz rozszczepem struktur oka. 

Wrodzony rozszczep nerwu wzrokowego: to zaburzenie wrodzone, które polega na niepełnym rozwoju nerwu wzrokowego, prowadząc do powstania ubytków w strukturze nerwu. To schorzenie może powodować różny stopień utraty widzenia, w tym całkowitą ślepotę lub znaczne upośledzenie widzenia. Zazwyczaj rozszczep nerwu wzrokowego występuje w połączeniu z inną nieprawidłowością – przetrwałą błoną źreniczną, która utrudnia prawidłowy rozwój oka. Objawy mogą obejmować trudności w dostrzeganiu ruchów, zmniejszoną ostrość wzroku, a w niektórych przypadkach także całkowitą utratę wzroku w jednym lub obu oczach. Choroba ta jest dziedziczna.

Zaćma: to choroba podczas której soczewka staje się mętna, co prowadzi do stopniowej utraty wzroku. U psów rasy basenji najczęściej rozwija się zaćma tylna, torebkowa, punktowa. 

Dotyczące skóry

Nużyca: to choroba skóry wywoływana przez roztocza z rodzaju Demodex (nużeńce), które naturalnie bytują w mieszkach włosowych większości psów. Problem pojawia się, gdy dochodzi do nadmiernego namnożenia tych pasożytów. Wówczas wywołują one stany zapalne skóry, prowadzące do utraty sierści (łysienia) i zmian skórnych, takich jak zaczerwienienie, grudki, krostki, łuszczenie się naskórka, a w cięższych przypadkach nawet do powstawania ran i strupów. Główną przyczyną nadmiernego rozwoju nużeńców jest osłabienie lub nieprawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego psa. W zdrowym organizmie układ immunologiczny skutecznie kontroluje populację tych roztoczy, uniemożliwiając im wywołanie objawów chorobowych. Dlatego nużyca częściej występuje u szczeniąt, których układ odpornościowy nie jest jeszcze w pełni rozwinięty (nużyca młodzieńcza), oraz u psów dorosłych z obniżoną odpornością, np. w wyniku innych chorób (np. cukrzycy, chorób nowotworowych, chorób autoimmunologicznych), stosowania leków immunosupresyjnych lub złego stanu odżywienia. Badania wskazują, że basenji, wykazują predyspozycje genetyczne do rozwoju nużycy. Według badań Dorna, prawdopodobieństwo wystąpienia nużycy u basenji jest 2,07 razy wyższe niż u innych ras. Oznacza to, że u psów tej rasy istnieje większe ryzyko nadmiernego namnażania się nużeńców i wystąpienia objawów klinicznych, nawet przy stosunkowo niewielkim osłabieniu odporności i ze względu na to, leczenie może być konieczne nawet w przypadkach o łagodnym przebiegu.

Dotyczące przewodu pokarmowego, wątroby i trzustki

Enteropatia immunoproliferacyjna: to dziedziczne schorzenie, które objawia się przewlekłą biegunką, postępującym wyniszczeniem, oraz zaburzeniami wchłaniania i trawienia. Choroba prowadzi do upośledzenia funkcji jelit, co skutkuje utratą składników odżywczych i odwodnieniem. Badanie histopatologiczne wycinków jelita cienkiego ujawnia charakterystyczne zmiany, takie jak skrócenie i zgrubienie kosmków jelitowych, ich złączenie, zwiększoną krętość krypt jelitowych oraz obecność rozproszonych nacieków jednojądrzastych komórek zapalnych. Limfangiektazja, czyli poszerzenie naczyń limfatycznych w jelicie, może być wtórnym efektem procesu zapalnego. Leczenie tej choroby polega głównie na stosowaniu leków immunosupresyjnych, które hamują odpowiedź immunologiczną, oraz wdrożeniu specjalistycznej diety, dostosowanej do potrzeb psa. Sposób dziedziczenia tej choroby nie jest jeszcze w pełni poznany, jednak przypuszcza się, że może mieć charakter autosomalny recesywny.

Dotyczące krwi i układu chłonnego

Anomalia Pelgera-Huëta: to genetyczna nieprawidłowość, która powoduje występowanie w neutrofilach owalnych lub fasolowatych jąder. Jest to wada dziedziczona autosomalnie recesywnie, która nie wywołuje objawów klinicznych u dorosłych psów, jednak szczenięta, które odziedziczą kopię tego nieprawidłowego genu od obojga rodziców, zwykle umierają przed urodzeniem lub wkrótce po nim. Z tego względu ważne jest, aby przeprowadzać diagnostykę psów hodowlanych pod kątem nosicielstwa tej wady, by zapobiec jej przekazaniu potomstwu.

Zaburzenia endokrynologiczne i metaboliczne

Niedoczynność tarczycy: dziedziczne zapalenie tarczycy o podłożu autoimmunologicznym. Objawy mogą obejmować suchość skóry i sierści, wypadanie włosów, podatność na inne choroby skóry, przyrost masy ciała, lękliwość, agresję lub inne zmiany w zachowaniu. Według OFA dotyczy 4% psów tej rasy.  

Dotyczące układu moczowego i płciowego

Cystynuria i kamica cystynowa: cystynuria to dziedziczne zaburzenie metaboliczne charakteryzujące się upośledzonym wchłanianiem zwrotnym cystyny w kanalikach nerkowych. W efekcie, cystyna, która jest słabo rozpuszczalna w moczu, gromadzi się w nim w nadmiernych ilościach, co prowadzi do tworzenia się kryształów, a następnie kamieni cystynowych w drogach moczowych. U basenji, mechanizm dziedziczenia jest bardziej złożony i nie do końca poznany, ale wiadomo, że występuje predyspozycja rasowa. Choroba ta najczęściej diagnozowana jest u psów w wieku od 1 do 8 lat, z większą częstością występującą u samców. Cystynuria może również występować wtórnie w przebiegu choroby Fanconiego, która zaburza funkcjonowanie nerek i prowadzi do utraty wielu substancji w moczu. Objawy cystynurii i kamicy cystynowej to między innymi częste oddawanie moczu, krwiomocz, a w bardziej zaawansowanych przypadkach – ból i trudności w oddawaniu moczu. Leczenie tej choroby polega na stosowaniu diety, stosowaniu leków zmniejszających stężenie cystyny w moczu oraz w niektórych przypadkach interwencji chirurgicznych w celu usunięcia kamieni.

Rzadziej występujące schorzenia: dysplazja siatkówki, padaczka, przepuklina pępkowa.

Fundacja Ochrony Zwierząt Vet-Alert zapewnia opiekę weterynaryjną potrzebującym zwierzętom.

Żywienie i pielęgnacja

Pielęgnacja

Pielęgnacja sierści: nie jest trudna, ich sierść jest krótka, zazwyczaj bez podszerstka

  • Czesanie: wystarczy go wyczesać w okresie linienia, które zwykle jest mniej intensywne niż u innych ras. Basenji jest znany jako bardzo czysty pies – nie toleruje brudu ani mokrej sierści i będzie lizał jak kot, dopóki nie zostanie wyczyszczony i wysuszony. Basenji będzie także lizał innych członków swojego stada i dotyczy to ludzi i zwierząt.
  • Kąpiele: kąpanie basenji jest niemal niepotrzebne, gdyż basenji poza tym, że jest czysty, znany jest również z tego, że nie ma „psiego” zapachu.

Pielęgnacja zębów: zęby należy szczotkować codziennie, aby zapobiec odkładaniu się kamienia nazębnego, paradontozie i nieświeżemu zapachowi z pyszczka.

Pielęgnacja oczu: należy codziennie przemywać oczy letnią przegotowaną wodą lub specjalnym preparatem do przemywania oczu dla psów.

Pielęgnacja uszu: fizjologicznie nie wymagają szczególnej pielęgnacji. Po każdej kąpieli należy wytrzeć uszy do sucha.

Pielęgnacja pazurów: należy regularnie (nawet co dwa tygodnie) obcinać paznokcie specjalnymi nożycami.

Żywienie
  • Wymaga zbilansowanej, pełnoporcjowej karmy, która zaspokoi jego potrzeby i będzie dostosowana do wieku i trybu życia.
  • Może mieć nadmierny apetyt, dlatego należy kontrolować ilość spożywanej karmy i wagę psa.
  • Można stosować gotowe karmy komercyjne lub żywić go w sposób tradycyjny.

Dołącz do grupy świadomych opiekunów

I PODYSKUTUJ Z NAMI O OPIECE WETERYNARYJNEJ, ŻYWIENIU, WYCHOWANIU I INNYCH...
dołącz

Ciekawostki o rasie

  • Basenji są znane z niezwykłej dbałości o czystość. Podobnie jak koty, regularnie liżą swoje futro, aby je oczyścić, i unikają brudzenia się podczas codziennych aktywności. Ta wyjątkowa cecha sprawia, że często są opisywane jako „kocie psy”.
  • Basenji to jedna z najstarszych znanych ras psów, której historia sięga tysięcy lat. Archeolodzy odnaleźli wizerunki psów przypominających basenji na malowidłach w grobowcach faraonów w starożytnym Egipcie. Wierzono, że te psy towarzyszyły duszom zmarłych w zaświatach, co podkreśla ich wyjątkowe znaczenie w kulturze tamtych czasów.
  • Synonimy nazw rasy: Barkless dog, Congo dog, Congo Terrier.
  • Rejestry: AKC, UKC, FCI, CKC, KCGB (Związek Kynologiczny Wielkiej Brytanii), ANKC (Australian National Kennel Club), NKC (National Kennel Club).
  • Basenji jaki jest i na co choruje.

Opracowane na podstawie:

  1. Ackerman L. The Genetic Connection: A Guide to Health Problems in Purebred Dogs. Second edition. AAHA Press; 2011.
  2. Bell JS, Cavanagh KE, Tilley LP, Smith FW. Veterinary medical guide to dog and cat breeds. Jackson, Wyoming. Teton New Media; 2012.
  3. Gough A, Thomas A. Breed Predispositions to Disease in Dogs and Cats. 2nd Edition. Wiley-Blackwell; 2010.
  4. Crook A, Dawson S, Cote E, MacDonald S, Berry J. Canine Inherited Disorders Database [Internet]. University of Prince Edward Island. 2011.
  5. Breed Specific Health Concerns [Internet]. American Kennel Club Canine Health Foundation, Inc. [cited 2013 Apr 11]. Available from: http:/www.akcchf.org/canine-health/breed-specific-concerns/
  6. Lowell Ackerman Pet-specific care for the veterinary team 
  7. Wybrane wrodzone wady rozwojowe i choroby dziedziczne u psów i kotów pod redakcją prof. dr hab. Antoniego Schollenbergera
  8. Kompendium lekarza weterynarii i hodowcy. Psy Rasowe pod redakcją Michała Ceregrzyna
  9. https://ofa.org/chic-programs/browse-by-breed/
  10. https://www.acvo.org/

Skomentuj

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

error: Content is protected !!
Scroll to Top