Border terier jaki jest i na co choruje

Border terier jaki jest i na co choruje

Border terier jaki jest i na co choruje

O czym przeczytasz w artykule:

Border terier jaki jest i na co choruje? 

Waga: ♀5-6,5 kg ♂6-7 kg  | Wysokość w kłębie: ♀28-36 cm ♂33-40 cm

Średnia długość życia: 12-14 lat | Dojrzałość: 12 m-cy | Początek starzenia: 7 lat | Maksymalna długość życia: 18 lat

Dostępne badania genetyczne: hipertermia złośliwa (Malignant Hyperthermia MH), mielopatia zwyrodnieniowa (Degenerative Myelopathy DM), chondrodysplazja i chondrodystrofia (Chondrodysplasia CDPA and Chondrodystrophy CDDY and IVDD risk), hiperurykozuria (Hyperuricosuria SLC), postępujący zanik siatkówki pcrd-PRA (Progressive retinal atrophy pcrd-PRA), gąbczasta leukoencefalomielopatia (Spongiform leukoencephalomyelopathy SLEM)

Badania przed dopuszczeniem do hodowli

Wymagane badania obejmują:

  • coroczne badania oczu do 8. roku życia (CERF),
  • ocenę rzepki,
  • zdjęcie rentgenowskie bioder
  • certyfikację w kierunku wrodzonych chorób serca
  • test DNA w kierunku gąbczastej leukoencefalomielopatii (SLEM)

Zalecane badania obejmują:

  • badanie kardiologiczne wykonane u szczeniąt w wieku 6-9 tygodni, w celu wykrycia szmerów spowodowanych wrodzonymi wadami serca,
  • wykonanie zdjęć rentgenowskich łokci
  • wykonanie badania profilu tarczycowego, w tym badania na obecność autoprzeciwciał.

Border terier w skrócie

Zalety

  • Lojalny i bardzo przywiązany do opiekunów.
  • Inteligentny i chętny do nauki.
  • Energiczny, radosny i pełen chęci do zabawy.
  • Dobrze znosi życie w mieszkaniu, pod warunkiem regularnych spacerów.
  • Z natury łagodny, ale z silnym instynktem łowieckim.
  • Potrafi dogadywać się z innymi psami i zwierzętami, gdy jest odpowiednio socjalizowany.

Wady

  • Może nadmiernie bronić swojego terytorium.
  • Wymaga regularnej aktywności fizycznej, aby zachować zdrowie i równowagę.
  • Wykazuje silny instynkt łowiecki.

Wygląd border teriera

Border terier jaki jest i na co choruje. Border terier to pies mały, o zwartej i proporcjonalnej budowie, która doskonale łączy wytrzymałość, zwinność i siłę, niezbędne do pracy w trudnym terenie. Jego sylwetka jest smukła, lecz mocna, co świadczy o zdolności do intensywnej pracy w polu.

Głowa border teriera jest charakterystyczna, przypominająca głowę wydry – czaszka jest umiarkowanie szeroka, kufa krótka i mocna, zwężająca się ku nosowi, który jest czarny. Stop jest wyraźny, ale umiarkowany.

Uszy są małe, w kształcie litery V, opadające ku przodowi i ściśle przylegające do policzków, co nadaje psu czujny, inteligentny wyraz. Oczy są ciemnobrązowe, pełne wyrazu, zdradzające przyjazny i żywy charakter rasy. Zgryz jest nożycowy, z silnymi i równymi zębami, co podkreśla użytkowość psa.

Szyja border teriera jest umiarkowanej długości, mocna i dobrze osadzona, przechodząca w prosty, silny grzbiet. Tułów jest głęboki, o wąskiej klatce piersiowej, która pozwala psu z łatwością przeciskać się przez ciasne nory.

Kończyny są proste i mocne, z elastycznymi śródręczami i odpowiednio kątowanymi stawami, co zapewnia psu swobodny i efektywny ruch w trudnym terenie. Łapy są małe, zwarte, o grubych i elastycznych poduszkach, przystosowane do pracy na różnorodnym podłożu.

Ogon border teriera jest średniej długości, gruby u nasady i zwężający się ku końcowi, noszony wesoło, ale nigdy zakręcony nad grzbietem.

Sierść jest szorstka, gęsta i przylegająca, z miękkim podszerstkiem, co zapewnia ochronę przed trudnymi warunkami atmosferycznymi. Umaszczenie najczęściej występuje w odcieniach rudym, pszenicznym, pręgowanym lub szaro-niebieskim.

Ruch border teriera jest płynny, dynamiczny i pełen energii, a jego budowa pozwala na długotrwałą aktywność bez oznak zmęczenia.

Border terier jaki jest i na co choruje

Border terier: jaki ma charakter?

Border terier to pies o niezwykle wszechstronnym i zrównoważonym charakterze, który sprawia, że jest ceniony zarówno jako pies pracujący, jak i towarzysz rodzinny.

Jest to rasa znana z odważnego, a jednocześnie przyjaznego usposobienia. Border terier jest inteligentny, łatwy do szkolenia i szybko się uczy, co czyni go doskonałym partnerem w różnych aktywnościach, od pracy w polu po sporty kynologiczne.

Jego naturalna determinacja i instynkt łowiecki sprawiają, że jest wytrwały i skuteczny w zadaniach wymagających zaangażowania i cierpliwości. Mimo swojej niezależnej natury border terier jest psem bardzo lojalnym, przywiązanym do rodziny i dobrze znoszącym kontakty z dziećmi.

Jego towarzyski charakter pozwala mu na dobre relacje z innymi psami, choć instynkt myśliwski może powodować, że bywa impulsywny wobec mniejszych zwierząt. Border terier cechuje się również dużą energią i potrzebą ruchu – wymaga regularnej aktywności fizycznej, aby zachować zdrowie i zadowolenie.

Jednocześnie jego spokojne i łagodne usposobienie w domu sprawia, że świetnie adaptuje się do różnych warunków życia, od wiejskich gospodarstw po miejskie mieszkania, pod warunkiem zapewnienia odpowiedniej dawki ruchu i stymulacji umysłowej. Border terier jaki jest i na co choruje.

Najlepszy dom dla border teriera

Border terier to pies, który świetnie odnajduje się w różnych typach domów, dzięki swojej wszechstronności, inteligencji i przyjaznemu usposobieniu.

Jest to rasa doskonała zarówno dla rodzin z dziećmi, jak i osób starszych czy niepełnosprawnych, pod warunkiem że zostaną zaspokojone jego potrzeby ruchowe i umysłowe. Border terier z łatwością dostosowuje się do życia w mieście, jak i na wsi, dzięki swojej kompaktowej budowie i umiarkowanym wymaganiom przestrzennym.

Rodziny z dziećmi docenią jego cierpliwość i łagodne usposobienie – jest to pies, który świetnie radzi sobie z energicznymi maluchami i chętnie uczestniczy w ich zabawach. Dla osób starszych lub niepełnosprawnych border terier może być idealnym towarzyszem, ponieważ jest czuły, lojalny i łatwy do pielęgnacji, a jego potrzeby ruchowe można zaspokoić podczas regularnych spacerów.

Border terier jaki jest i na co choruje. Jego niewielki rozmiar i elastyczność sprawiają, że jest łatwy w prowadzeniu, a przy tym wciąż pozostaje aktywny i radosny. Border terier potrzebuje jednak opiekuna, który zrozumie jego instynkt łowiecki i zapewni mu odpowiednią dawkę stymulacji, zarówno fizycznej, jak i umysłowej. W odpowiedzialnych rękach border terier stanie się wspaniałym członkiem rodziny, który wypełni każdy dom ciepłem, wiernością i pozytywną energią.

Border terier jaki jest i na co choruje

Wzorzec: border terier FCI Standard N° 10 / 27.04.1999

BORDER TERRIER JAKI JEST I NA CO CHORUJE

  • Pochodzenie: Wielka Brytania
  • Użytkowość: Terier
  • Klasyfikacja FCI: Grupa 3 Teriery. Sekcja 1 Teriery duże i średnie
    Próby pracy nie są wymagane
  • Możliwość zakupu  w Polsce: tak
  • Cena psa z rodowodem FCI: 3500-5000 zł

Border terier - skąd pochodzi - historia rasy

Border terier to jedna z najstarszych ras terierów, której historia sięga XVIII wieku, choć ukształtowany wizerunek i systematyczna hodowla rozwinęły się w XIX wieku na pograniczu Anglii i Szkocji (stąd nazwa „border”, oznaczająca granicę).

Był to pies użytkowy, ceniony za swoje zdolności łowieckie, a jego głównym zadaniem było wypłaszanie lisów z nor podczas polowań konnych. Charakterystyczna budowa border teriera – wąska klatka piersiowa i długie, mocne nogi – idealnie predysponowała go do pracy w ciasnych norach. Psy te były cenione za wytrwałość, odwagę, instynkt łowiecki, inteligencję i posłuszeństwo.

Jego przodkami były lokalne teriery pracujące, a bliskie pokrewieństwo łączy go przede wszystkim z bedlington terrierem i dandie dinmont terrierem, rasami również pochodzącymi z terenów pogranicza.

Border terier, oprócz polowań na lisy, był również wykorzystywany do tępienia gryzoni i innych szkodników na farmach, co świadczy o jego wszechstronności. Chociaż psy te były znane i wykorzystywane od dawna, oficjalne uznanie rasy i ustalenie pierwszego wzorca nastąpiło w 1920 roku przez brytyjski Kennel Club. W tym samym roku założono również pierwszy klub rasy – Border Terrier Club. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI) uznała rasę w 1963 roku, a Amerykański Kennel Club (AKC) dopiero w 1995 roku.

Użytkowość rasy border terier

Border terier jaki jest i na co choruje. Border terier to rasa, która od początku swojego istnienia była intensywnie wykorzystywana do pracy, szczególnie w trudnych warunkach, wymagających wytrzymałości, odwagi i determinacji. Pierwotnie hodowany jako pies myśliwski, był niezastąpiony w polowaniach na lisy, gdzie jego głównym zadaniem było wypłaszanie zwierzyny z nor, umożliwiając myśliwym kontynuowanie pościgu, często konno.

Dzięki specyficznej budowie – wąskiej klatce piersiowej, pozwalającej na swobodne poruszanie się w ciasnych przestrzeniach, oraz długim, mocnym nogom, zapewniającym szybkość i wytrzymałość – border terier doskonale radził sobie w trudnym, często górzystym lub pagórkowatym terenie pogranicza angielsko-szkockiego, skąd pochodzi.

Poza polowaniami na lisy, pies ten był również cennym wsparciem na farmach, gdzie skutecznie tępił gryzonie i inne szkodniki, chroniąc plony i dobytek. Jego wszechstronność i instynkt łowiecki sprawiły, że był niezastąpionym pomocnikiem zarówno dla rolników, jak i myśliwych.

Obecnie border terier, choć wciąż zachował silny instynkt łowiecki, jest także cenionym psem rodzinnym, oddanym towarzyszem i aktywnym uczestnikiem sportów kynologicznych, takich jak agility, obedience czy coursing. Jego inteligencja, chęć do współpracy z człowiekiem i nieustępliwość sprawiają, że z powodzeniem odnajduje się w różnorodnych rolach użytkowych i sportowych, a także jako oddany przyjaciel rodziny.

Border terier jaki jest i na co choruje

Ogólne informacje zdrowotne

Border terier to rasa ogólnie zdrowa i odporna, znana z długowieczności i niewielkiej podatności na poważne choroby genetyczne. Regularna profilaktyka weterynaryjna oraz odpowiednia dieta i aktywność fizyczna pozwalają utrzymać te psy w doskonałej kondycji przez wiele lat.

Choroby zębów

Border terier jaki jest i na co choruje. Choroby zębów to jeden z najczęstszych problemów przewlekłych u zwierząt domowych, które nie mają regularnie szczotkowanych zębów. Na zębach początkowo zalegają resztki jedzenia, następnie na widocznych częściach zębów odkłada się kamień nazębny i prowadzi do infekcji dziąseł i korzeni zębów.

Jeśli nie zapobiegniesz chorobom zębów na początku regularnie usuwając resztki jedzenia, to trzeba będzie leczyć bardziej zaawansowane stadia choroby, co będzie Ciebie znacznie droższe. W ciężkich przypadkach pies może stracić zęby, a w wyniku przewlekłej infekcji zębów jest narażony na uszkodzenie narządów wewnętrznych. Poza tym, będzie milszym towarzyszem, jeśli nie powala wszystkich swoim śmierdzącym psim oddechem!

Infekcje

Border teriery są podatne na infekcje bakteryjne i wirusowe – tak samo, jak psy innych ras. Najważniejsze choroby zakaźne to: z parwowiroza, wścieklizna i nosówka. Wielu z tych infekcji można zapobiec poprzez szczepienia, które powinny być dostosowane do chorób występujących w danym regionie, wieku i innych czynników.

Otyłość

Otyłość może być poważnym problemem zdrowotnym u border terierów. Jest to poważna choroba, która może powodować lub nasilać problemy ze stawami, zaburzenia metaboliczne i trawienne, powodować ból i sprzyjać chorobom serca. 

Chociaż kuszące jest dawać jedzenie za każdym, gdy pupil popatrzy na ciebie błagalnie, pamiętaj, że lepiej jest go przytulić lub zabrać na spacer niż po kryjomu dokarmiać. On poczuje się lepiej i Ty też!

Pasożyty

Border terier narażony jest na pasożyty wewnętrzne i zewnętrzne, takie jak: tęgoryjce, glisty, nicienie sercowe, włosogłówki, pchły, kleszcze i inne. Niektóre z tych pasożytów mogą zostać przeniesione na Ciebie lub członka Twojej rodziny i stanowią poważny problem dla wszystkich.

W przypadku psa pasożyty te mogą powodować ból, dyskomfort, a nawet śmierć, dlatego ważne jest, regularne badanie i profilaktyczne odrobaczanie.

Kastracje

Kastracja to chirurgiczne usunięcie jajników i zwykle macicy u samic, a u samców chirurgiczne usunięcie jąder. Kastracja zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia niektórych rodzajów nowotworów i eliminuje możliwość zajścia w ciążę przez zwierzę lub spłodzenia niechcianych szczeniąt.

Wykonanie tej operacji pozwala wykorzystać sytuację, gdy zwierzę jest w znieczuleniu, aby zidentyfikować i zaradzić niektórym chorobom, które mogą się w przyszłości rozwinąć, np. prześwietlenie stawów lub usunięcie przetrwałego zęba.

Charakterystyczne cechy fizjologiczne

Brak danych.

Nadwrażliwość na leki

Brak danych.

Choroby dziedziczne

Aseptyczna martwica głowy kości udowej, choroba Legga-Calvego Perthesa: wrodzona wada polegająca na upośledzeniu ukrwienia jądra kostnienia głowy kości udowej, co prowadzi do martwicy kości podchrzęstnej. Za rozwój choroby prawdopodobnie odpowiada autosomalny gen recesywny. Schorzenie może dotyczyć jednej lub obu kości udowych. Pierwsze objawy zwyrodnienia pojawiają się najczęściej poniżej 9. miesiąca życia. Leczenie polega na przeprowadzeniu zabiegu operacyjnego.

Dysplazja stawów biodrowych DSB: dziedziczna, wielogenowa choroba zwyrodnieniowa stawów biodrowych, której może towarzyszyć stan zapalny. Objawy to: niechęć do ruchu, pokładanie się po spacerze, nasilenie objawów po odpoczynku, królicze skoki podczas szybszego biegu. 

Dysplazja stawów łokciowych: wielogenowe, dziedziczne schorzenie, dotyczące stawów łokciowych polegające na nieprawidłowym wykształceniu powierzchni stawowych. Dysplazja może powodować ból, sztywność stawów i kulawiznę. Towarzyszący mu stan zapalny może prowadzić do zwyrodnienia tych stawów. 

Zwichnięcie rzepki: to wielogenowa, dziedziczna, wrodzona wiotkość więzadeł rzepki, prowadząca do jej zwichnięcia, czyli przemieszczenia na stronę przyśrodkową lub boczną poza krawędź bloczka kości udowej. Objawia się kulawizną i bolesnością, może doprowadzić do zwyrodnienia stawu kolanowego. Zalecane jest leczenie chirurgiczne. 

Predyspozycje do chorób

Dotyczące jamy ustnej i zębów

Kamień nazębny:  choroby zębów to najczęstszy, chroniczny problem u zwierząt domowych, dotykający 80% wszystkich psów powyżej drugiego roku życia.

Osteopatia czaszkowo-żuchwowa: to idiopatyczna, nienowotworowa choroba kości czaszki, która najczęściej dotyka młodych psów, szczególnie częsta u terierów, w tym u border terier. Choroba zwykle dotyczy kości czaszki, w tym żuchwy, kości potylicznych oraz stawów skroniowo-żuchwowych. Objawy pojawiają się najczęściej między 3. a 8. miesiącem życia psa i obejmują obrzęk żuchwy, szczękościsk, nadmierne ślinienie oraz wokalizację wskazującą na ból. Mogą również wystąpić trudności w chwytaniu i przeżuwaniu pokarmu, co prowadzi do zmniejszonego apetytu i utraty masy ciała. CMO ma tendencję do samoograniczania się, a objawy zazwyczaj ustępują przed ukończeniem przez psa pierwszego roku życia. Przyczyna choroby nie jest dokładnie znana, jednak podejrzewa się dziedziczenie autosomalne recesywne oraz wpływ czynników takich jak infekcje bakteryjne czy wirusowe. Leczenie polega na łagodzeniu objawów poprzez stosowanie leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych.

Dotyczące narządów zmysłów: wzrok

Niewiele rzeczy ma tak dramatyczny wpływ na jakość życia Twojego psa, jak prawidłowe funkcjonowanie jego oczu.

Dwurzędowość rzęs: wada rozwojowa, polegająca na obecności dodatkowego, podrażniającego rogówkę i spojówki, rzędu rzęs przy wewnętrznej krawędzi wolnego brzegu powiek. Może prowadzić wtórnie do owrzodzeń rogówki. 

Dysplazja siatkówki: spowodowana jest nieprawidłowym rozwojem i różnicowaniem siatkówki w okresie płodowym i okołourodzeniowym. W obrazie histologicznym charakteryzuje się obecnością fałdów i struktur rozetopodobnych utworzonych z komórek nerwowych siatkówki. U border terierów występuje ogniskowa dysplazja siatkówki oraz fałdy siatkówki. 

Postępujący zanik siatkówki: to dziedziczna choroba oczu prowadząca do stopniowej utraty wzroku, a ostatecznie do ślepoty. Dotyczy degeneracji komórek siatkówki odpowiedzialnych za widzenie w słabym świetle (pręciki) i w dzień (czopki). Pierwszym objawem jest „nocna ślepota”, która z czasem przechodzi w pogorszenie widzenia dziennego. Choroba jest nieuleczalna, ale dzięki badaniom genetycznym można ją wcześnie wykryć i zapobiegać jej dziedziczeniu w hodowli.

Przetrwała błona źreniczna: to zaburzenie polegające na utrzymywaniu się pozostałości naczyń krwionośnych i tkanki płodowej w obrębie oka, które w prawidłowych warunkach powinny zaniknąć po narodzinach. U border terierów mogą one występować w postaci cienkich pasm tkanki łączących tęczówkę z tęczówką, rogówką lub soczewką. W bardziej zaawansowanych przypadkach mogą tworzyć większe obszary tkankowe, które mogą znacznie zaburzać strukturę oka. Proste formy PPM, takie jak pasma łączące tęczówkę z tęczówką, zazwyczaj nie mają wpływu na jakość widzenia psa i mogą być jedynie niewielką anomalią anatomiczną. Jednak formy obejmujące rogówkę, soczewkę lub większe obszary tkanki są bardziej problematyczne, ponieważ mogą powodować zmętnienia, uszkodzenia tych struktur oraz znaczne pogorszenie widzenia. 

Zaćma: to choroba podczas której soczewka staje się mętna, co prowadzi do stopniowej utraty wzroku. U border terierów dominują punktowe zmętnienia kory przedniej soczewki, choć mogą również występować zmętnienia w obszarze tylnym, jądrowym oraz w torebce soczewki. Zaćmę stwierdzono u 14% border terierów badanych przez weterynaryjnych okulistów w ramach programu CERF.

Dotyczące skóry

Hiperplazja gruczołów łojowych: polega na nadmiernym rozroście gruczołów łojowych, które produkują sebum – oleistą substancję nawilżającą skórę i sierść. W wyniku tego nadmiernego wydzielania sebum skóra staje się tłusta, a sierść może wyglądać na przetłuszczoną, lepką i posklejaną w kępki. Chociaż wygląd sierści może być nieestetyczny, sama choroba zazwyczaj nie powoduje u psów dyskomfortu, świądu ani innych dolegliwości skórnych. Nie jest to również stan zagrażający życiu zwierzęcia. Hiperplazja gruczołów łojowych u border terierów jest uważana za schorzenie o podłożu genetycznym, choć dokładny mechanizm dziedziczenia nie jest w pełni poznany. Ze względu na predyspozycje rasowe, u border terierów częściej obserwuje się postać uogólnioną, obejmującą większe obszary skóry. Diagnostyka hiperplazji gruczołów łojowych opiera się zazwyczaj na badaniu klinicznym i charakterystycznym wyglądzie skóry i sierści. W niektórych przypadkach konieczna jest biopsja skóry w celu potwierdzenia diagnozy i wykluczenia innych schorzeń skórnych, takich jak np. zapalenie gruczołów łojowych (łojotokowe zapalenie skóry). Leczenie uogólnionej hiperplazji gruczołów łojowych u border terierów zazwyczaj nie jest konieczne, ponieważ choroba ta ma charakter kosmetyczny. W przypadku bardzo nasilonych objawów, zaleca się stosowanie specjalnych szamponów i odżywek, które pomagają kontrolować przetłuszczanie się skóry i sierści. Ważne jest, aby unikać nadmiernego mycia psa, ponieważ może to paradoksalnie nasilić produkcję sebum.

Dotyczące serca i układu krążenia

Szmery sercowe: podczas badania border terrierów w ramach specjalistycznej wystawy BTCA National Specialty w 2005 roku, prowadzonej przez dr Deborah Fine, u 41% psów podczas osłuchiwania wykryto szmer serca o stopniu 2 w 6-cio stopniowej skali. Szmery te, u border terrierów mogą wynikać z różnych chorób, zarówno wrodzonych, jak i nabytych. Wśród wrodzonych wad serca mogą występować zwężenie aorty, które powoduje utrudniony przepływ krwi z lewej komory serca, oraz zwężenie zastawki pnia płucnego, które ogranicza przepływ z prawej komory. Inną możliwą wadą jest przetrwały przewód tętniczy, gdzie przewód tętniczy Botalla nie zamyka się po urodzeniu, co prowadzi do nieprawidłowego przepływu krwi między aortą a tętnicą płucną. Szmery mogą również być objawem chorób zastawek serca, takich jak zwyrodnienie zastawki mitralnej, co skutkuje jej niedomykalnością i cofaniem się krwi. W przypadku kardiomiopatii rozstrzeniowej, gdzie mięsień sercowy traci kurczliwość, a jamy serca ulegają poszerzeniu, również mogą występować szmery. Kolejną przyczyną może być infekcyjne zapalenie wsierdzia, które uszkadza zastawki serca, powodując nieprawidłowy przepływ krwi. Warto zauważyć, że nie wszystkie szmery wskazują na poważne problemy – u młodych psów mogą występować szmery niewinne, które często zanikają z wiekiem. Mimo to, każde wykrycie szmeru powinno być wskazaniem do dalszej diagnostyki, takiej jak echokardiografia, która pozwala ocenić strukturę serca i zidentyfikować ewentualne wady.

Wada stożka i pnia tętniczego: u psów rasy border terier zidentyfikowano zespół dziedzicznych wrodzonych zaburzeń serca, obejmujących ubytek przegrody międzykomorowej (VSD), zwyrodnienie zastawki mitralnej (MVD), zwężenie tętnicy płucnej (PS), zwężenie aorty (AS) oraz tetralogię Fallota (ToF). Wada ma podłoże genetyczne, jednak sposób dziedziczenia nie został jeszcze ustalony. Mimo że częstość występowania tych wad jest niska, Border Terrier Club of America (BTCA) zaleca, aby wszystkie szczenięta przechodziły badania kardiologiczne przed oddaniem ich do nowych domów (badanie kardiologiczne w wieku 6-9 tygodni). Wady stożka i pnia tętniczego, takie jak wymienione powyżej, mają istotny wpływ na funkcjonowanie układu krążenia. Ubytek przegrody międzykomorowej (VSD) powoduje nieprawidłowy przepływ krwi między lewą a prawą komorą serca, co może prowadzić do powiększenia serca i nadciśnienia płucnego. Zwyrodnienie zastawki mitralnej (MVD) skutkuje nieszczelnością zastawki, co powoduje cofanie się krwi do lewego przedsionka. Zwężenie tętnicy płucnej (PS) i zwężenie aorty (AS) utrudniają przepływ krwi z odpowiednich komór serca, co prowadzi do przerostu mięśnia sercowego i zmniejszenia wydolności układu krążenia. Tetralogia Fallota (ToF), będąca kombinacją kilku wad serca, powoduje znaczne niedotlenienie organizmu, które objawia się sinicą. Wczesne wykrycie tych wad serca poprzez badania takie jak osłuchiwanie, echokardiografia czy badanie Dopplera jest kluczowe dla oceny stanu zdrowia szczeniąt. W niektórych przypadkach konieczne może być leczenie chirurgiczne lub farmakologiczne, które może poprawić jakość życia i zwiększyć szanse na przeżycie psa.

Zaburzenia endokrynologiczne i metaboliczne

Niedoczynność tarczycy: dziedziczne zapalenie tarczycy o podłożu autoimmunologicznym. Objawy mogą obejmować suchość skóry i sierści, wypadanie włosów, podatność na inne choroby skóry, przyrost masy ciała, lękliwość, agresję lub inne zmiany w zachowaniu. W badaniach prowadzonych na Michigan State University obecność przeciwciał skierowanych przeciwko tarczycy wykazano u 2,4% border terierów (wartość średnia dla wszystkich ras to 7,5%).

Cukrzyca: choroba spowodowana autoimmunologicznym zniszczeniem komórek beta trzustki. Komórki beta są odpowiedzialne za produkcję insuliny, hormonu regulującego poziom glukozy we krwi. W wyniku ich zniszczenia organizm nie jest w stanie prawidłowo przetwarzać glukozy, co prowadzi do jej podwyższonego stężenia we krwi (hiperglikemii) i szeregu związanych z tym zaburzeń metabolicznych. Leczenie cukrzycy u psów opiera się na podawaniu insuliny, odpowiedniej diecie i monitorowaniu poziomu glukozy we krwi. Badania wykazały, że border teriery mają 2,4 razy większe prawdopodobieństwo zachorowania na cukrzycę w porównaniu z innymi rasami. Sugeruje to silną predyspozycję genetyczną do tej choroby u tej rasy. Związek genetyczny cukrzycy u border terierów jest powiązany z mutacjami genu CTLA4. Gen CTLA4 odgrywa rolę w regulacji układu odpornościowego. Mutacje w tym genie mogą prowadzić do zaburzeń w funkcjonowaniu układu odpornościowego i zwiększonej podatności na choroby autoimmunologiczne, takie jak cukrzyca typu 1 (insulinozależna).

Zaburzenia neurologiczne

Napadowa dyskineza glutenowrażliwa/choroba Spike’a: to wrodzone schorzenie nerwowo-mięśniowe, zaliczane do napadowych dyskinez, często mylone z padaczką. Charakterystyczne dla CECS jest zachowanie pełnej świadomości przez psa podczas epizodów. Objawy, pojawiające się napadowo, obejmują trudności w chodzeniu (od lekkiej ataksji do całkowitej niezdolności do stania), drżenia kończyn, głowy i szyi, a niekiedy dystonię (niekontrolowane skurcze mięśni). U niektórych psów występują objawy ze strony układu pokarmowego: szmery jelitowe, wzdęcia, luźne, śluzowe lub krwawe stolce. Może również występować mlaskanie i dyskomfort w jamie brzusznej. Epizody trwają od kilku minut do kilku godzin, a ich częstotliwość jest zmienna. Czynniki wyzwalające to stres, zmiany w diecie i intensywny wysiłek fizyczny. Diagnostyka CECS polega na wykluczeniu innych schorzeń neurologicznych i metabolicznych, takich jak padaczka, choroby wątroby czy guzy mózgu. Kluczowe jest nagranie epizodu, pomocne w ocenie przez neurologa weterynaryjnego. Objawy pojawiają się zazwyczaj między 6 tygodniem a 7 rokiem życia, najczęściej między 2 a 6 rokiem. CECS ma prawdopodobnie podłoże genetyczne, choć mechanizm dziedziczenia nie jest w pełni poznany (prawdopodobnie wielogenowy). Testy DNA identyfikujące nosicieli nie są dostępne. Badania, m.in. na Uniwersytecie Missouri, wskazują na korzystny wpływ diety bezglutenowej, która redukuje częstotliwość i nasilenie epizodów u border terierów. U chorych psów często obserwuje się podwyższone poziomy przeciwciał antygliadynowych (AGA) i antytransglutaminazowych (TG2), które ulegają obniżeniu po wprowadzeniu diety bezglutenowej. Podobieństwo objawów do celiakii u ludzi sugeruje, że gluten może wywoływać objawy neurologiczne i immunologiczne.

Gąbczasta leukoencefalomielopatia: to rzadka, dziedziczna choroba neurodegeneracyjna dotykająca centralnego układu nerwowego border terierów. Charakteryzuje się uszkodzeniem istoty białej mózgu i rdzenia kręgowego, wskutek czego tkanka nerwowa przyjmuje gąbczasty wygląd. Choroba jest dziedziczona autosomalnie recesywnie i wymaga odziedziczenia zmutowanego genu od obojga rodziców. Objawy pojawiają się u młodych psów, zazwyczaj między 2. a 6. miesiącem życia, obejmując niezborność ruchów (ataksję), nadmiarowe unoszenie kończyn (hipermetrię), drżenie, osłabienie kończyn, zaburzenia równowagi oraz mimowolne ruchy gałek ocznych (oczopląs). W zaawansowanych przypadkach może dojść do paraliżu. Diagnostyka opiera się na badaniu histopatologicznym i testach genetycznych, które identyfikują nosicieli. Brak specyficznego leczenia – postępowanie ma na celu jedynie poprawę komfortu życia. Rokowanie jest zazwyczaj złe, ponieważ choroba postępuje i znacząco obniża jakość życia psa. Zapobieganie polega na wykonywaniu testów genetycznych i unikaniu kojarzenia nosicieli. 

Rzadziej występujące schorzenia: braki zębowe (Oligodontia), postępująca aksonopatia (Progressive Axonopathy), trombopatia (Thrombopathia), trwałe zatrzymanie akcji przedsionków (Persistent Atrial Standstill PAS), skrócony ogon (Brachyury), wnętrostwo (Cryptorchidism).

Fundacja Ochrony Zwierząt Vet-Alert zapewnia opiekę weterynaryjną potrzebującym zwierzętom.

Żywienie i pielęgnacja

Pielęgnacja

Pielęgnacja sierści: jest stosunkowo łatwa, ale wymaga regularności, aby utrzymać psa w dobrej kondycji i zdrowiu.

  • Czesanie: raz w tygodniu wystarcza, aby zapobiec splątaniu włosa i usunąć zabrudzenia.
  • Trymowanie: jest kluczowym elementem pielęgnacji sierści border teriera, ponieważ pomaga utrzymać jej szorstką, ochronną strukturę i zdrowy wygląd. Polega na ręcznym usuwaniu martwego włosa lub użyciu specjalnych noży trymerskich. Regularne trymowanie zapobiega nadmiernemu linieniu oraz utrzymuje sierść w dobrej kondycji, co jest szczególnie ważne dla psów tej rasy, której włos ma naturalnie chronić przed wilgocią i brudem. Border teriera powinno się trymować przynajmniej 2–4 razy w roku, w zależności od tempa wzrostu sierści.
  • Strzyżenie sierści: nie jest zalecane, ponieważ może zmienić strukturę sierści, zmniejszając jej ochronne właściwości.
  • Kąpiele: border teriera kąpie się rzadko, aby nie zmywać naturalnej ochrony sierści. Wystarczająca jest kąpiel wykonana raz na kwartał.

Pielęgnacja zębów: zęby należy szczotkować codziennie, aby zapobiec odkładaniu się kamienia nazębnego, paradontozie i nieświeżemu zapachowi z pyszczka.

Pielęgnacja oczu: należy regularnie sprawdzać i oczyszczać z nagromadzonej wydzieliny za pomocą wacika nasączonego przegotowaną wodą lub specjalnym preparatem.

Pielęgnacja uszu: powinny być kontrolowane co tydzień, a wszelkie zanieczyszczenia delikatnie usuwane.

Pielęgnacja pazurów: należy je regularnie skracać, aby nie dopuścić do ich nadmiernego wzrostu.

Żywienie

  • Wymaga zbilansowanej, pełnoporcjowej karmy, która zaspokoi jego potrzeby i będzie dostosowana do wieku i trybu życia.
  • Może mieć nadmierny apetyt, dlatego należy kontrolować ilość spożywanej karmy i wagę psa.
  • Można stosować gotowe karmy komercyjne lub żywić go w sposób tradycyjny.

Dołącz do grupy świadomych opiekunów

I PODYSKUTUJ Z NAMI O OPIECE WETERYNARYJNEJ, ŻYWIENIU, WYCHOWANIU I INNYCH...
dołącz

Ciekawostki o rasie

  • Border teriery mają „szczurzy chwyt” – to niezwykła cecha, która wynika z ich pierwotnego przeznaczenia jako psów myśliwskich polujących na lisy, szczury i inne małe szkodniki. Ich wąska klatka piersiowa i elastyczne ciało pozwalają im wnikać w ciasne nory, a mocne szczęki ułatwiają chwytanie zdobyczy.
  • Wyjątkowa szorstka sierść jest praktyczna w terenie – naturalna, wodoodporna i szorstka w dotyku sierść border teriera zapewnia mu doskonałą ochronę przed trudnymi warunkami atmosferycznymi oraz cierniami podczas polowań.
  • Synonimy nazw rasy: Border.
  • Rejestry: AKC, UKC, FCI, CKC, KCGB (Związek Kynologiczny Wielkiej Brytanii), ANKC (Australian National Kennel Club), NKC (National Kennel Club).
  • Border terier jaki jest i na co choruje.

Opracowane na podstawie:

  1. Ackerman L. The Genetic Connection: A Guide to Health Problems in Purebred Dogs. Second edition. AAHA Press; 2011.
  2. Bell JS, Cavanagh KE, Tilley LP, Smith FW. Veterinary medical guide to dog and cat breeds. Jackson, Wyoming. Teton New Media; 2012.
  3. Gough A, Thomas A. Breed Predispositions to Disease in Dogs and Cats. 2nd Edition. Wiley-Blackwell; 2010.
  4. Crook A, Dawson S, Cote E, MacDonald S, Berry J. Canine Inherited Disorders Database [Internet]. University of Prince Edward Island. 2011.
  5. Breed Specific Health Concerns [Internet]. American Kennel Club Canine Health Foundation, Inc. [cited 2013 Apr 11]. Available from: http:/www.akcchf.org/canine-health/breed-specific-concerns/
  6. Lowell Ackerman Pet-specific care for the veterinary team 
  7. Wybrane wrodzone wady rozwojowe i choroby dziedziczne u psów i kotów pod redakcją prof. dr hab. Antoniego Schollenbergera
  8. Kompendium lekarza weterynarii i hodowcy. Psy Rasowe pod redakcją Michała Ceregrzyna
  9. https://ofa.org/chic-programs/browse-by-breed/
  10. https://www.acvo.org/
  11. https://www.theborderterrierclub.co.uk/
  12. https://btcoa.org/

 

Choroby zębów

Skomentuj

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

error: Content is protected !!
Scroll to Top