Australian stumpy tail dog jaki jest i na co choruje
O czym przeczytasz w artykule:
Australian stumpy tail dog jaki jest i na co choruje?
Waga: ♀18-22 kg ♂20-32 kg | Wysokość w kłębie: ♀56-59 cm ♂58-61 cm
Średnia długość życia: 10-12 lat | Dojrzałość: 18 m-cy | Początek starzenia: 6 lat | Maksymalna długość życia: 16 lat
Dostępne badania genetyczne: hipertermia złośliwa (Malignant Hyperthermia MH), mielopatia zwyrodnieniowa (Degenerative Myelopathy DM), chondrodysplazja i chondrodystrofia (Chondrodysplasia CDPA and -dystrophy CDDY and IVDD risk), hiperurikozuria (Hyperuricosuria SLC), postępujący zanik siatkówki (Progressive retinal atrophy prcd-PRA), skrócony ogon (Brachyuria stumpy-tail).
Badania przed dopuszczeniem do hodowli
Zalecane badania:
- badanie radiologiczne stawów biodrowych i łokciowych,
- badanie oczu,
- test w kierunku pcrd-PRA,
- badanie serca,
- badanie rzepki,
- badanie słuchu metodą BAER.
Australian stumpy tail dog w skrócie
Zalety
- Energiczny i wytrzymały, potrzebuje dużej aktywności fizycznej i umysłowej.
- Jest dobrym towarzyszem dla starszych dzieci i młodzieży.
- Jest lojalny, ale zazwyczaj nieprzesadnie czuły i wylewny.
Wady
- Łatwo się nudzi, i może być przez to destrukcyjny.
- Mocno linieje, przez co nie jest dobrym wyborem dla alergików.
- Ma silny instynkt pasterski, przez co może próbować zaganiać dowolne inne zwierzę w domu.
Wygląd australian stumpy tail doga
Australian stumpy tail dog jaki jest i na co choruje. Australian stumpy tail dog (ASTCD) to średniej wielkości, mocny pies. Jest potężnie zbudowany, ale nie jest ciężki.
Jako prawdziwy pies pracujący wyglądem przypomina rodzimego dingo i brakuje mu wysublimowanego wyglądu rasowego psa. Stumpy ma dobre proporcje, a odległość od łopatki do podłoża jest równa odległości mostka od zadu. Pies ma prosty grzbiet prowadzący do charakterystycznego kikuta ogona, który według wzorca rasy może osiągać długość do czterech cali (10 cm).
Głowa jest szeroka, ze średniej długości pyskiem i mocnymi szczękami, służącymi do gryzienia bydła „po piętach”. Stumpy ma stojące uszy w kształcie szpica, wnętrze ucha jest obficie owłosione. Nos stumpy’ego powinien być zawsze czarny.
Australian stumpy tail cattle dog ma dwuwarstwową okrywą włosową. Zewnętrzna, ochronna sierść rasy pasterskiej jest krótka, gęsta, a podszerstek jest miękki, obfity i krótki. ASTCD występuje w dwóch kolorach: niebieskim lub czerwonym, które mogą być cętkowane, merle lub jednolite. Jednakże punkty podpalania nie są dozwolone.
Charakterystyczny jest chód ASTCD: zdecydowany, swobodny, przestrzenny i niezmordowany. Akcja przodu w harmonii z mocną akcją tyłu. Ważna jest zdolność do nagłych i szybkich zwrotów. Prawidłowy i wydajny ruch jest cechą o największym znaczeniu w ocenie użytkowości psa tej rasy.

Australian stumpy tail dog: jaki ma charakter?
Australijski pies pasterski stumpy tail jest potomkiem dzikich dingo i udomowionych psów pasterskich z końca XIX wieku. W związku z tym jest psem niezwykle pracowitym i energicznym, który nie nadaje się na kanapowca.
W większości współczesne australijskie psy pasterskie stumpy nie zajmują się pasterstwem i nie pracują na farmach. Oznacza to, że przeciętny stumpy ma dużo energii i wytrzymałości psychicznej i potrzebuje rygorystycznej ilości aktywności fizycznej i umysłowej, aby zachować dobrą formę i uniknąć popadnięcia w destrukcyjne nawyki wywołane nudą.
Chociaż pies pasterski stumpy tail jest rasą lojalną, zazwyczaj nie są to psy zbyt czułe. Stumpy może lubić drzemki w salonie podczas oglądania telewizji, ale nie jest to typ, który wskakuje na kolana lub naprasza się o pieszczoty. Zamiast tego ASTCD wykazuje się czujnością i jest ostrożny w stosunku do obcych. Rasa nie jest nadmiernie agresywna, ale nie zawaha się stanąć w obronie, jeśli wyczuje zagrożenie. Australian stumpy tail dog jaki jest i na co choruje.
Najlepszy dom dla australian stumpy tail dog
Ten aktywny i mocny pies został wyhodowany do zaganiania zwierząt gospodarskich i najlepiej czuje się podczas wykonywania ciężkiej, fizycznej pracy. Oznacza, że nie nadaje się do życia w bloku.
Kluczem do zrozumienia australijskiego psa pasterskiego stumpy tail jest wiedza, że został on wyhodowany do ciężkiej całodziennej pracy podczas upałów. Przez pokolenia trzymano je wyłącznie jako psy pracujące, co powoduje, że jest on kiepskim domowym pupilem.
Są to psy terytorialne z silnym instynktem ścigania i gryzienia po piętach. Jeśli obiektem ich uwagi jest małe dziecko lub inne zwierzę domowe, może powodować to kłopoty. Te cechy sprawiają natomiast, że stumpy jest dobrym psem stróżującym.
Najlepiej radzi sobie w miejscach, w których ma dużo otwartej przestrzeni do biegania. W każdym przypadku potrzebna jest odpowiednia, wczesna socjalizacja szczenięcia, zwłaszcza jeśli jest stumpy ma mieszkać z innymi zwierzętami lub z małymi dziećmi. Cechy takie jak niezależność i inicjatywa są wysoko cenione podczas poganiania zwierząt na odludziu, ale sprawiają, że niedoświadczony opiekun może mieć kłopot w opanowaniu go.
Należy stosować metody szkolenia oparte na nagrodach. Niezbędna jest duża ilość stymulacji umysłowej i ćwiczeń, ponieważ te psy łatwo się nudzą, co prowadzi je do psot. Zdecydowanie nie nadaje się do domów z małymi dziećmi. Osoby starsze lub niepełnosprawne, także nie powinny decydować się na tego psa. Australian stumpy tail dog jaki jest i na co choruje.

Wzorzec: australian stumpy tail dog FCI Standard N° 351 / 06.07.2005
AUSTRALIAN STUMPY TAIL DOG JAKI JEST I NA CO CHORUJE
- Pochodzenie: Australia
- Użytkowość: Pies pasterski: pilnowanie i zaganianie bydła
- Klasyfikacja FCI: Grupa 1 Psy pasterskie i zaganiające. Sekcja 2 – Psy zaganiające
Próby pracy nie są wymagane - Możliwość zakupu w Polsce: tak
- Cena psa z rodowodem FCI: 3500-5000 zł
FUNDACJA VET-ALERT
WESPRZYJ NASZĄ DZIAŁALNOŚĆ
Australian stumpy tail dog - skąd pochodzi - historia rasy
Historia ASTCD zaczyna się pod koniec XVIII wieku wraz z przybyciem do Australii pierwszych brytyjskich kolonistów. Ponieważ młoda gospodarka Australii opierała się na handlu zwierzętami hodowlanymi, rolnicy potrzebowali dobrego psa pasterskiego.
Uważa się, że ASTCD powstał w wyniku skrzyżowania brytyjskich psów pasterskich z australijskim dingo. Brytyjskie owczarki dobrze spełniały się w roli psów pasterskich, ale nie były przystosowane do radzenia sobie z ekstremalnym klimatem. Wiele z nich zginęło z powodu udaru cieplnego lub chorób. Rozwiązaniem było skrzyżowanie brytyjskich psów pasterskich z rodzimym psem, doskonale przystosowanym do klimatu, czyli dingo. Niezwykła nazwa australijskiego psa pasterskiego australian stumpy tail cattle dog (ASTCD) wzięła się z charakterystycznej cechy genetycznej – psy te rodzą się z krótkimi ogonami.
Psy tej rasy doskonale pracują w ekstremalnych temperaturach. ASTCD jest niezwykle inteligentny, ale te uparty i niezależny. Mają silną potrzebę ochrony i pościgu, co czyni je dobrymi psami stróżującymi, ale mogą powodować agresję w stosunku do innych zwierząt.
Pod koniec lat 90. liczba ASTCD spadła tak bardzo, że rasa prawie wymarła. Na szczęście działania Australijskiego Narodowego Związku Kynologicznego (ANKC) i miłośników rasy uratowały stumpy’ego przed wyginięciem. Rasa ta nosi również nazwę Heeler (stąd zamieszanie z australijskim psem pasterskim), Stumpy Tail Heeler , Stumpy Tail i po prostu Stumpy. W 2005 roku stumpy został uznany przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI), a w 2010 roku United Kennel Club (UKC ) uznał tę rasę za Stumpy Tail Cattle Dog.
Użytkowość rasy
Australian stumpy tail dog jaki jest i na co choruje. Stumpy tail dog to średniej wielkości pies wyhodowany do pilnowania i zaganiania zwierząt gospodarskich w ekstremalnych warunkach pogodowych. Stumpy to triathlonista psiego świata.
Niezwykle energiczne, pracowite i odporne na ekstremalne warunki, te psy nie tylko chcą pracować, ale chcą ciężko pracować. W warunkach domowych stumpy może łatwo stać się sfrustrowany i znudzony, co skutkuje wszelkiego rodzaju zachowaniami aspołecznymi, takimi jak agresja, szczekanie, żucie, kopanie i wycie.
ASTCD jest idealnym towarzyszem dla osób kochających sporty aktywne, takie jak jazda na rolkach, kolarstwo górskie, bieganie, biwakowanie i piesze wędrówki. Biorąc pod uwagę, że stumpy wymaga kilkugodzinnej intensywnej aktywności dziennie, dlatego doskonale nadaje się do uprawiania psich sportów tj.: agility czy flyball.
Predyspozycje australian stumpy tail dogów do chorób
Ogólne informacje zdrowotne
Rasa jest stosunkowo zdrowa i długowieczna. Stumpy przez lata podlegał selekcji naturalnej – wyłącznie najsilniejsze osobniki przeżywały ciężką pracę w trudnych warunkach klimatycznych.
Stumpy jest uważany za silną rasę ze stosunkowo niewielką liczbą dziedzicznych skłonności do chorób. Te rzadkie problemy, które się pojawiają, często pochodzą ze strony owczarków collie.
Choroby zębów
Australian stumpy tail dog jaki jest i na co choruje. Choroby zębów to jeden z najczęstszych problemów przewlekłych u zwierząt domowych, które nie mają regularnie szczotkowanych zębów. Na zębach początkowo zalegają resztki jedzenia, następnie na widocznych częściach zębów odkłada się kamień nazębny i prowadzi do infekcji dziąseł i korzeni zębów.
Jeśli nie zapobiegniesz chorobom zębów na początku regularnie usuwając resztki jedzenia, to trzeba będzie leczyć bardziej zaawansowane stadia choroby, co będzie Ciebie znacznie droższe. W ciężkich przypadkach pies może stracić zęby, a w wyniku przewlekłej infekcji zębów jest narażony na uszkodzenie narządów wewnętrznych. Poza tym, będzie milszym towarzyszem, jeśli nie powala wszystkich swoim śmierdzącym psim oddechem!
Infekcje
Australian stumpy tail dogi są podatne na infekcje bakteryjne i wirusowe – tak samo, jak psy innych ras. Najważniejsze choroby zakaźne to: z parwowiroza, wścieklizna i nosówka. Wielu z tych infekcji można zapobiec poprzez szczepienia, które powinny być dostosowane do chorób występujących w danym regionie, wieku i innych czynników.
Otyłość
Otyłość może być poważnym problemem zdrowotnym u australian stumpy tail dogów. Jest to poważna choroba, która może powodować lub nasilać problemy ze stawami, zaburzenia metaboliczne i trawienne, powodować ból i sprzyjać chorobom serca.
Chociaż kuszące jest dawać jedzenie za każdym, gdy pupil popatrzy na ciebie błagalnie, pamiętaj, że lepiej jest go przytulić lub zabrać na spacer niż po kryjomu dokarmiać. On poczuje się lepiej i Ty też!
Pasożyty
Australian stumpy tail dog narażony jest na pasożyty wewnętrzne i zewnętrzne, takie jak: tęgoryjce, glisty, nicienie sercowe, włosogłówki, pchły, kleszcze i inne. Niektóre z tych pasożytów mogą zostać przeniesione na Ciebie lub członka Twojej rodziny i stanowią poważny problem dla wszystkich.
W przypadku psa pasożyty te mogą powodować ból, dyskomfort, a nawet śmierć, dlatego ważne jest, regularne badanie i profilaktyczne odrobaczanie.
Kastracje
Kastracja to chirurgiczne usunięcie jajników i zwykle macicy u samic, a u samców chirurgiczne usunięcie jąder. Kastracja zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia niektórych rodzajów nowotworów i eliminuje możliwość zajścia w ciążę przez zwierzę lub spłodzenia niechcianych szczeniąt.
Wykonanie tej operacji pozwala wykorzystać sytuację, gdy zwierzę jest w znieczuleniu, aby zidentyfikować i zaradzić niektórym chorobom, które mogą się w przyszłości rozwinąć, np. prześwietlenie stawów lub usunięcie przetrwałego zęba.
Charakterystyczne cechy fizjologiczne
- ASTCD mają skłonność do nadwagi i charakteryzują się wysokim poziomem energii.
Nadwrażliwość na leki
- Defekt genu MDR1/nadwrażliwość na iwermektynę: autosomalnie recesywnie dziedziczona mutacja genu MDR1 przyczynia się do zwiększenia w płynie mózgowo-rdzeniowym poziomu iwermektyny, doramektyny, loperamidu, winkrystyny, moksydektyny i innych leków np.: acepromazyna i butorfanol. Po zastosowaniu tych leków u dotkniętych mutacją osobników pojawiają się: wymioty, osłabienie, napady padaczkowe, ślepota i śmierć. Według danych Uniwersytetu Stanu Waszyngton 10% australian cattle dog jest obarczonych tą mutacją.
Choroby dziedziczne
Dysplazja stawów biodrowych DSB: to dziedziczna, wielogenowa choroba zwyrodnieniowa, która dotyczy stawów biodrowych. Polega na nieprawidłowym rozwoju stawów, co prowadzi do ich niestabilności i uszkodzenia struktury stawu, w tym chrząstki stawowej oraz kości. U psów z dysplazją stawów biodrowych staw nie jest w pełni osadzony w panewce, co prowadzi do jego ruchomości, a w efekcie do ścierania się chrząstki stawowej i rozwoju zwyrodnienia. Dysplazji stawów biodrowych często towarzyszy stan zapalny, który może przyczyniać się do powstawania bólu oraz ograniczenia ruchomości. Objawy choroby mogą pojawić się u psów w wieku szczenięcym lub młodzieńczym, choć najczęściej stają się bardziej widoczne w wieku dorosłym, szczególnie w wyniku intensywniejszej aktywności fizycznej. U psów z DSB może występować kulawizna, sztywność, trudności w wstawaniu i chodzeniu oraz zmniejszona aktywność. Ze względu na dziedziczny charakter tej choroby, psy z dysplazją stawów biodrowych nie powinny być wykorzystywane w hodowli, aby uniknąć przenoszenia wady na potomstwo
Dysplazja stawów łokciowych: to wielogenowe, dziedziczne schorzenie, które dotyczy stawów łokciowych. Zmiany degeneracyjne w obrębie tych stawów mogą prowadzić do stanów zapalnych, bólu i ograniczenia ruchomości, a w konsekwencji do ich zwyrodnienia. Choroba jest dziedziczna i wynika z nieprawidłowego rozwoju stawu, co prowadzi do jego niestabilności. Zmiany mogą obejmować różne struktury stawu łokciowego, w tym chrząstkę stawową, kości oraz więzadła. Dysplazja stawów łokciowych jest częstą przyczyną kulawizny u psów, szczególnie u ras dużych i średnich. Objawy mogą pojawić się już u młodych psów, choć najczęściej zauważalna staje się dopiero w wieku dorosłym, zwłaszcza podczas intensywniejszej aktywności fizycznej. W przypadku psów hodowlanych zaleca się unikanie rozmnażania osobników z dysplazją stawów łokciowych, aby zapobiec przekazywaniu tego schorzenia potomstwu.
Głuchota: może występować jednostronnie lub obustronnie. Schorzenie to ma charakter rodzinny, co wskazuje na dziedziczny czynnik ryzyka, choć dokładny sposób dziedziczenia nie został jeszcze zidentyfikowany. Głuchota może znacząco wpływać na jakość życia psa, szczególnie jeśli dotyczy obu uszu, ponieważ utrudnia komunikację z opiekunem i zwiększa ryzyko urazów w otwartym środowisku. Wczesna diagnoza jest kluczowa i może być przeprowadzona za pomocą testu BAER (Brainstem Auditory Evoked Response), który pozwala ocenić funkcję słuchu u psów już w wieku szczenięcym. Ze względu na potencjalny charakter dziedziczny tego schorzenia, psy dotknięte głuchotą, zarówno jednostronną, jak i obustronną, nie powinny być wykorzystywane do hodowli, aby zmniejszyć ryzyko przenoszenia tej cechy na potomstwo.
Predyspozycje do chorób
Dotyczące jamy ustnej i zębów
Kamień nazębny: choroby zębów to najczęstszy, chroniczny problem u zwierząt domowych, dotykający 80% wszystkich psów powyżej drugiego roku życia. Rozpoczyna się od odkładania się kamienia nazębnego na zębach i prowadzi do infekcji dziąseł i korzeni zębów co powoduje ryzyko uszkodzenia nerek, wątroby, serca i stawów.
Braki zębowe: oligodoncja to genetycznie dziedziczona wada polegająca na braku zawiązków zębów. Może występować w formie symetrycznej lub asymetrycznej i dotyczyć zarówno zębów mlecznych, jak i stałych. Schorzenie to zazwyczaj nie powoduje poważnych problemów zdrowotnych, jednak w przypadku braku większej liczby zębów zdolność psa do prawidłowego żucia może być upośledzona, co negatywnie wpływa na trawienie i ogólny komfort życia. Ze względu na dziedziczny charakter oligodoncji zaleca się, aby psy dotknięte tą wadą nie były wykorzystywane do hodowli, w celu zapobiegania przekazywaniu tego schorzenia kolejnym pokoleniom.
Rozszczep podniebienia: występuje u australian stumpy tail cattle dog częściej niż u innych ras. Wrodzony rozszczep podniebienia powstaje, gdy tkanki podniebienia nie zrastają się prawidłowo w okresie między 25. a 28. dniem ciąży. Większość przypadków wrodzonego rozszczepu podniebienia ma podłoże genetyczne, co oznacza, że schorzenie to może być przekazywane kolejnym pokoleniom. Z tego powodu psy dotknięte rozszczepem podniebienia, niezależnie od stopnia nasilenia, nie powinny być wykorzystywane w hodowli, aby zapobiec przenoszeniu wad genetycznych na potomstwo.
Dotyczące narządów zmysłów: wzrok
Niewiele rzeczy ma tak dramatyczny wpływ na jakość życia Twojego psa, jak prawidłowe funkcjonowanie jego oczu.
Postępujący zanik siatkówki: to dziedziczne schorzenie oczu prowadzące do stopniowego zwyrodnienia siatkówki. Choroba charakteryzuje się degeneracją pręcików siatkówki, które odpowiadają za widzenie w słabym oświetleniu. Komórki wzrokowe początkowo rozwijają się prawidłowo, ale z czasem ulegają powolnej degeneracji i obumierają. U australian stumpy tail cattle dog główną formą PRA jest prcd, czyli postępujący zanik siatkówki o późnym początku, który jest dziedziczony w sposób autosomalny recesywny. Oznacza to, że pies musi odziedziczyć wadliwy gen od obojga rodziców, aby choroba się rozwinęła. Objawy kliniczne pojawiają się zwykle u psów w wieku 3-6 lat lub starszych. Początkowo widoczna jest ślepota nocna, gdyż pręciki są pierwszymi komórkami ulegającymi degeneracji. Z czasem dochodzi do ślepoty dziennej, gdy degeneracji ulegają również czopki odpowiedzialne za widzenie przy świetle dziennym. Diagnostyka PRA obejmuje badania okulistyczne oraz genetyczne. Dostępny jest test DNA, który pozwala na identyfikację nosicieli oraz osobników dotkniętych chorobą jeszcze przed pojawieniem się objawów klinicznych.
Zaćma: to choroba polegająca na zmętnieniu soczewki oka, które prowadzi do pogorszenia widzenia, a w zaawansowanych przypadkach – do całkowitej ślepoty. U psów rasy ASTCD najczęściej występuje zaćma przednia i tylna, punktowa, co oznacza, że zmiany chorobowe są ograniczone do określonych obszarów soczewki.
Pierwotne zwichnięcie soczewki i wtórna jaskra: to dziedziczne schorzenie oka, które polega na przesunięciu soczewki z jej naturalnego miejsca w oku (do przodu lub do tyłu). Nie jest ono związane z urazem, stanem zapalnym czy innymi wtórnymi czynnikami. Problem wynika z wrodzonej słabości lub degeneracji włókien utrzymujących soczewkę w odpowiedniej pozycji (tzw. więzadełek Zinna). Zwichnięcie soczewki może prowadzić do wtórnej jaskry, ponieważ zmieniona pozycja soczewki utrudnia odpływ cieczy wodnistej z przedniej komory oka. To powoduje nagły wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego, co jest bardzo bolesne i grozi trwałym uszkodzeniem nerwu wzrokowego. Nieleczona jaskra prowadzi do zaburzeń widzenia, takich jak zamglenie obrazu, światłowstręt, a ostatecznie do nieodwracalnej ślepoty. Objawy PLL obejmują mrużenie oczu, zaczerwienienie, widoczne zmętnienie rogówki i zmniejszenie reakcji na światło. Schorzenie to jest szczególnie niebezpieczne, gdyż jego przebieg może być bardzo szybki i wymaga natychmiastowej interwencji weterynaryjnej. Leczenie może obejmować farmakologiczne obniżenie ciśnienia wewnątrzgałkowego, usunięcie zwichniętej soczewki lub, w zaawansowanych przypadkach, usunięcie gałki ocznej, jeśli inne metody są nieskuteczne.
Dotyczące skóry
Nużyca: to choroba wywoływana przez nużeńce, które bytują w mieszkach włosowych psa. Nadmierne namnożenie tych pasożytów prowadzi do utraty włosów, zaczerwienienia skóry i stanów zapalnych. Przyczyną nadmiernego rozwoju nużeńców jest prawdopodobnie osłabienie lub zaburzenie układu odpornościowego, które pozwala pasożytom na niekontrolowane rozmnażanie.
Dotyczące układu kostno-stawowego i mięśniowego
Rozszczep kręgosłupa: jest chorobą wrodzoną, występującą u ASTCD. Podczas rozwoju płodu kręgi nie zrastają się całkowicie wokół rdzenia kręgowego, co powoduje, że część rdzenia kręgowego zostaje odsłonięta. Rozszczep kręgosłupa jest uważany za chorobę dziedziczną, nie jest znany mechanizm dziedziczenia.
Dotyczące układu moczowego i płciowego
Wnętrostwo: to wrodzona wada polegająca na niezstąpieniu jednego lub obu jąder do worka mosznowego. Niezstąpione jądro, umiejscowione w jamie brzusznej, kanale pachwinowym lub w pachwinie, jest narażone na wyższą temperaturę, co negatywnie wpływa na spermatogenezę i może skutkować bezpłodnością. Ponadto, w niezstąpionych jądrach częściej rozwijają się nowotwory (głównie nasieniaki), co stanowi wskazanie do interwencji chirurgicznej. Wnętrostwo bywa również powiązane z zaburzeniami hormonalnymi, które mogą wpływać na zachowanie psa, takie jak nadmierna agresja lub obniżony popędem płciowym. Diagnostyka opiera się na badaniu palpacyjnym moszny, a w razie potrzeby jest uzupełniana badaniem ultrasonograficznym (USG). Leczeniem z wyboru jest kastracja, która eliminuje ryzyko związane z potencjalnym rozwojem nowotworu i niekontrolowanym rozmnażaniem. Z uwagi na dziedziczny charakter wady, psy dotknięte wnętrostwem powinny być wykluczone z hodowli, aby ograniczyć jej rozprzestrzenianie w populacji. U przedstawicieli tej rasy stwierdza się zwiększoną częstotliwość tego zaburzenia.
Inne choroby
U australian stumpy tail dogów występuje także anomalia oczu owczarków collie.
Fundacja Ochrony Zwierząt Vet-Alert zapewnia opiekę weterynaryjną potrzebującym zwierzętom.
Żywienie i pielęgnacja
Pielęgnacja
Australian stumpy tail dog jaki jest i na co choruje. Australian stumpy tail cattle dog nie wymaga szczególnie czasochłonnej pielęgnacji
- Czesanie: wystarczy wyczesać go jeden raz w tygodniu, aby usunąć martwy włos. W okresie linienia należy czesać psa codziennie lub co drugi dzień, aby wyczesać martwy włos i aby się on nie sfilcował.
- Kąpiele: nie ma konieczności częstego kąpania – najlepiej ograniczyć to do sytuacji, w których pies jest naprawdę brudny. Warto wtedy zastosować specjalny, hipoalergiczny szampon dla psów.
Pielęgnacja zębów: zęby należy szczotkować codziennie, aby zapobiec odkładaniu się kamienia nazębnego, paradontozie i nieświeżemu zapachowi z pyszczka.
Pielęgnacja oczu: można przemywać je letnią przegotowaną wodą lub specjalnym preparatem do przemywania oczu dla psów.
Pielęgnacja uszu: uszy ASTCD są stojące i dobrze wietrzone, nie wymagają szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych – wystarczy po kąpieli wytrzeć je do sucha.
Pielęgnacja pazurów: należy regularnie – zwykle jeden lub dwa razy w miesiącu, obcinać pazury specjalnymi nożycami do psich paznokci.
Żywienie
- Wymaga zbilansowanej, pełnoporcjowej karmy, która zaspokoi jego potrzeby i będzie dostosowana do wieku i trybu życia.
- Może mieć nadmierny apetyt, dlatego należy kontrolować ilość spożywanej karmy i wagę psa.
- Można stosować gotowe karmy komercyjne lub żywić go w sposób tradycyjny.
Dołącz do grupy świadomych opiekunów
Ciekawostki o rasie
- Charakteryzuje się naturalnie krótkim ogonem, która jest wynikiem mutacji genetycznej. W przeszłości psy z krótszym ogonem były preferowane przez farmerów, ponieważ minimalizowało to ryzyko urazów podczas pracy z bydłem.
- Psy tej rasy są nie tylko niezwykle wytrzymałe fizycznie, ale także bardzo inteligentne. Potrafią błyskawicznie uczyć się nowych poleceń i świetnie radzą sobie z trudnymi zadaniami, takimi jak zarządzanie dużymi stadami bydła w trudnych warunkach terenowych.
- Synonimy nazw rasy: Stumpy, Stumpy Tail, Stumpy Tail Heeler, Heller.
- Rejestry: AKC, UKC, FCI, CKC, KCGB (Związek Kynologiczny Wielkiej Brytanii), ANKC (Australian National Kennel Club), NKC (National Kennel Club).
- Australian stumpy tail dog jaki jest i na co choruje.
Australian stumpy tail dog jaki jest i na co choruje, opracowane na podstawie:
- Ackerman L. Połączenie genetyczne: przewodnik po problemach zdrowotnych u psów rasowych. Druga edycja. Prasa AAHA; 2011.
- Bell JS, Cavanagh KE, Tilley LP, Smith FW. Poradnik weterynaryjny dotyczący ras psów i kotów. Jacksona w Wyomingu. Nowe media w Teton; 2012.
- Gough A, Thomas A. Rasa predyspozycji do chorób u psów i kotów. Wydanie 2. Wiley-Blackwell; 2010.
- https://stumpytailcattledogs.org/health-concerns
- https://www.dogzone.com/breeds/australian-stumpy-tail-cattle-dog/
- https://www.easypetmd.com/doginfo/australian-stumpy-tail-cattle-dog